وفات حضرت زینب (س) 97 - مهدی سلحشور

روضه - چشم امید حیدر و زهرا به زینب خورده گره تفسیر عاشورا به زینب مثل پیمبرها، ملائک میفرستند صدها سلام از جنت الاعلی به زینب او زینت دوش امیرالمومنین است زینب به بابا نازد و بابا به زینب گر میرسد "صدیقه ی کبری" به زهرا پس میرسد "صدیقه ی صغری" به زینب ام النجابت آنقدر پاک و زلال است عمری حسادت میکند دریا به زینب " عالِمَةٌ غَیرُ مُعَلَّمَة " ست یعنی داده خدا علم لَدُنّی را به زینب عُون و محمد آیه های سجده دار اند در سوره ی زیبای " اعطینا بزینب..." پیش از تولد نوکر این خانه بودیم وابسته ایم از عالم زر ما به زینب این خانواده به خدایم میرسانند دل میدهم یا به رقیه یا به زینب مثل همیشه حاجتش رد خور ندارد شیعه توسل میکند هرجا به زینب " اولسون مؤذن زاده لر قربان بو یولدا " این است عشق اردبیلی ها به زینب امر شفاعت را گمانم میسپارد روز جزا انسیه الحورا به زینب حرف از صبوری های امُّ الصّابرین است در مصرعی که میرسد "حلما" به "زینب" "امُّ المَصائب" را میان جمع القاب باری تعالی میدهد تنها به زینب در پاسخ غم ؛ ما رایت الّا جَمیلا ما هکَذَا القَولِ السَّدید الّا بِزینب (در هر نماز شب برای من دعا کن) هی عرض حاجت میکند آقا به زینب از خیمه تا گودال دست حق تعالی گویا سپرد امر امامت را به زینب در سایه ی لطف خداوندی علم را بعد از شهادت میدهد سقا به زینب او به اسیری رفته، ما آزاد باشیم خیلی بدهکاریم در دنیا به زینب اشکی نمانده تا شود جاری ز چشمش خون گریه دارد میکند صحرا به زینب پا جای پای مادر خود میگذارد روی کبود، ارثیه ی زهرا به زینب نان شبش را بی گمان مدیون بی بی ست پیرزنی که میدهد خرما به زینب تنها رباب از حرمله دلخور نباشد ملعون جسارت میکند حتی به زینب سرهای روی نیزه را رفته نشانه سنگ ملامت میزند اما به زینب منزل به منزل در بیابانها رقیه هرشب پناه آورده از سرما به زینب شمری که خنجر از قفا زد عصر دیروز با تازیانه میزند فردا به زینب سرهای روی نیزه میبارند وقتی خولی نظر اندازد از بالا به زینب شاعر : علیرضا خاکساری

زمینه - با چشای پرخونم/بادست لرزونم نگام به در مونده/تا برسی از راه فکرشو نمی کردم/ای مه جبین من آسمون قلبم/یه روز بشه بیمار یه سال و نیمه بعد کربلا/ کربلا کربلا عزادارتم شاه سر جدا/سر جدا سر جدا صدای ناله هات/وای میون گوشمه/وای پیراهنت داداش/وای توی آغوشمه/وای یا زینب یا زینب زیر نور آفتابم/با چشم پر آبم به یاد اون روزی/که تشنه جون دادی به یاد همون روزی که/جلو چشم مادر غریب و بی یاور/از نفس افتادی تو روی خاکا دست و پا زدی/یاحسین یاحسین مادرمونو هی صدا زدی/یاحسین یاحسین خیمه ها گر گرفت/وای پیش چشای تو/وای بوسه گرفتم از/وای خون رگای تو/وای یا زینب یا زینب

واحد - تو آسمون زینب نمونده یک ستاره ابر هزار مصیبت توی دلش می‌باره تو شام غم پناهی به جز خدا نداره تو دشت بی‌برادری اسیر اشک و آهه گاهی نگاش به علقمه‌س گاهی به قتلگاهه خیمه به خیمه شعله‌ها، چه آتیشی، زده به جون زینب ناله‌ی بچه‌ها زده، شعله‌ی غم، به قلب خون زینب ام المصائب تو خیمه‌های سوخته نشسته دل‌شکسته ذکر دعا گرفته ولی با دست بسته نماز شب می‌خونه اما چرا نشسته لشگر درد و داغ و غم دلا رو کرده غارت که دختر شیر خدا باید بره اسارت می‌ره که خطبه خطبه تو، کوفه و شام، بپیچه اشک و آهش قدم قدم رو نیزه‌ها، سر حسین، بشه چراغ راهش ام المصائب

واحد - شده دل من امشب دخیل دل زینب آسمونیا دارن ذکر او رو بر لب تو شبیه زهرایی سفیر عاشورایی ندیدی در آن وادی به غیر از زیبایی کهکشان مصیبت خطبه خوان شجاعت دخت حیدر کراری در اسارتی اما مثل حضرت سقا میکنی تو علمداری افتاده دل من در کنج خرابات تو ضامن من باش یا عمه ی سادات کانون وفا الگوی حیا یا زینب یا زینب یا زینب عشق فاطمه امید همه یا زینب یا زینب یا زینب ای بانوی عشق ای نور دمشق یا زینب

شور - اباعبدالله حسین ثارالله با هر قدم سمت حرم لبیک یا زینب از عشق سر می آورم لبیک یا زینب عمری سر این سفره نانم داد و با خود گفت در روضه هایش مادرم لبیک یا زینب هر چند دستم خالیست می خوانم تا ربنای آخرم لبیک یا زینب این شور عاشوراست در سینه ها که می گوید جانم فدای خواهرم لبیک یا زینب