شهادت امام علی النقی هادی (ع) 95 - محمود کریمی

زمینه - سامرا عزا گرفته بوی کربلا گرفته یا علی یا علی یا علی ازین مصیبت دل من در تب و تابه کی گفته جای یه امام بزم شرابه داره تو بستر می سوزه از تب نفس آخر می خونه امشب به یاد بزم شراب دشمن امون از دل زینب وای غریب آقا غریب آقا غریب آقا وقتی قبرشو می کندن دید به گریه هاش می خندن سر مناجات و دعاهای شبونه هجوم آوردن تو خونش باز بی بهونه یاد آتیش و خونه ی زهرا یاد دو دست بسته ی مولا زیر لب آروم صدا زد آقا امون از دل زینب ینمه جونی مونده بر لب می دویده پشت مرکب دور از دیار مادری با آه و ناله شده یه ویرونه نشین مثل سه ساله یاد رقیه که چی کشیده وقتی که دیده سر بریده به روی خاکا با دست کشیده امون از دل زینب

واحد - اگر به سامره‏ ام اوفتد گذر سرو جان راکنم نثار به گنبد نماى حضرت هادىز دست رفته شکیبم خدا کند که نصیبم شود زیارت صحن و سرای حضرت هادیبه خاک عطر بهشتى پراکند اگر آیدنسیمى از طرف سامراى حضرت هادىبخوان زیارت پر فیض جامعه که برى پىبه ارزش سخن دلرباى حضرت هادىمرا رضایت ابن الرضا خوش است که دانمبود رضاى خدا در رضایت حضرت هادىچو شمع از شرر زهر آب گشت وجودش گرفت شعله ز سر تا به پای حضرت هادیچگونه اشک نریزند دوستان به عزایش که گشته فاطمه صاحب عزای حضرت هادی غریب و بی کس و تنها شهید گشت چو جدش زمین سامره شد کربلای حضرت هادی شاعر: سازگار***یا رب از زهر جفا سوخت ز پا تا به سرم شعله با ناله برآید همه دم از جگرم جز تو ای خالق دادار کسی نیست گواه که چه آورده جفای متوکل به سرم می دوانید پیاده به پی خویش مرا گرد ره ریخت بسی بر رخ همچون قمرم زهر نوشیدم و راحت شدم از عمر ولی ریخته خاک یتیمی به عذار پسرم با که این ظلم بگویم که به زندان بلا قبر من کند عدو پیش دو چشمان ترم هر زمان هست در این دار فنا مظلومی حق گواه است که من از همه مظلوم ترم ***روایت است که چون تنگ شد بر او میدان فتاد از حرکت ذوالجناح از جولان نه سید الشهدا بر جدال طاقت داشت نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت هوا چو باد مخالف چو قرگون گردید عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد

روضه - ای کعبه ی دل کوی تو یا حضرت هادیوی قبله ی جان روی تو یا حضرت هادیای چشم همه سوی تو یا حضرت هادیای خلق ثناگوی تو یا حضرت هادیآیینه اجلال نبی کیست تویی توچارم علی از آل نبی کیست تویی توتو اختر برج نبوی شمس هداییماه علوی آینه ی حسن خداییفرمانده ی ملک قدر و جیش قضاییآری تو علیّ ابن جواد ابن رضاییخوبان جهان نور هدایت ز تو دارندارواح رسل روح ولایت ز تو دارندتو جانی و در کالبد کلّ وجودیتو وجه خدا آینه ی غیب و شهودیتو نیّت و تکبیر و قیامیّ و قعودیتو رابطه ی خلق و خداوند و دودیاز فیض تو منّت به سر خلق نهادندبا مهر تو دادند به ما آنچه که دادندای گوهر توحید به درج دهن توروییده به هر سو گل وحی از چمن توانوار خدا در تو و حسن حسن توما جامعه داریم ز فیض سخن توزین جامعه دل سوی تولای تو راهی استهر جمله آن جلوه ای از وحی الهی استاز سامره خیزد به فلک نور حقایقدل ها به طواف حرم قدس تو شایقمرهون تو روز و شب و ساعات و دقایقروزی خود خوان کرمت جمله خلایقمدح تو ندای حق و جبریل منادینام تو علی کنیه زیبای تو هادیمن آبرو از خاک در سامره دارممن خاطره ها از سفر سامره دارممن جلو? طور از شجر سامره دارممن عشق دو قرص قمر سامره دارمهر جا که روم مرغ دلم در حرم توستچشمم به تو و لطف و عطا و کرم توستتو حجّت حق خلق به تأیید تو بندهتوحید و نبوّت به تولاّی تو زندهجبریل به بام تو یکی مرغ پرندهدر بین قفس رام تو شیران درنده