20جمادی الثانی، ولادت حضرت فاطمه زهرا (س)، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

افتاده بر پایش قلم هایی که قادر نیست/یعنی که از زهرا نوشتن کار شاعر نیست/باید یکی همواره از ما بهتران گوید/روح القدس باید خودش از عمق جان گوید/باید بگوید نور در اوزان نمی گنجد/در شعر شاعر روح الرحمان نمی گنجد/خیر کثیر حضرت داور تولد یافت/مجموعه پیغمبر و حیدر تولد یافت/ناموس حق گهواره جنبانش ملک باشد/تنها فدک نه سهم الارثش نُه فلک باشد/هفت آسمان را هم بگردی مثل زهرا نیست/معراج رفته تازه می فهمد که زهرا کیست/یک تَن ولی در چارده تَن جلوه دارد او/یک پرتو از انوار پاکش ضامن آهوست/هر جلوه اش دل می برد از حضرت طاها/ام ابیها فاطمه انسیه الحوراء/پیوسته در قرآن خدا با ما سخن گفته/در هل اتی از رحمت زهرا سخن گفته/بنویس جای فاطمه سر منشأ خیرات/با من بخوان اهلا و سهلا مادر سادات/محتاج زهراییم در معبر گشایی ها/هستند زیر منت او کربلایی ها/مدیون زهرا بود هر نسلی حسینی بود/اندیشه زهرا در افکار خمینی بود/جاریست فیض حضرت او چارده قرن است/آزاده ایم از برکت او چارده قرن است/ما را به راه راست دعوت می کند زهرا/با فعل و تغریرش هدایت می کند زهرا/تا چند وعده شام آقا زاده هایش را/از لطف تقدیم رعیت می کند زهرا/از دست مسجد آمدن دشمن شناسی بود/در صحنه تدریس بصیرت می کند زهرا/تحریم هم باشد توافق در مرامش نیست/تفسیر صبر و استقامت می کند زهرا/از نقش سربند شهیدان می توان فهمید/دارد که بر دل ها حکومت می کند زهرا/

ما تا قیام مهدی اش از پا نمی افتیم/چون قائمیون را حمایت می کند زهرا/در انتقامی سخت سیلی کار مادر بود/میدان که می آید قیامت می کند زهرا/تصویر ما از فاطمه تعریف قرآنیست/شاگرد درس مکتبش قاسم سلیمانیست/رزمنده ها را نهضت زهرا به خط کرده/زهرا سلیمانی ما را تربیت کرده/ارزش ندارد جان اگر نذر ولایت نیست/پایان راه فاطمیون جز شهادت نیست/از لطف خورشید است نور ماه اگر داریم/از خون سردار است یوم الله اگر داریم/بیست و دو بهمن شعارم ذکر یا زهراست/با فاطمه این مملکت همواره پا برجاست/جز رحمت زهرا نمی آید به کار ما/با او گره خورده است چل سال اقتدار ما/سرکوبی دشمن از آه حضرت زهراست/ما هر چه داریم از سپاه حضرت زهراست/بر خط خود بر کید دشمن خوب آگاهیم/ما قدر دان پاسدار عصمت الله ایم/فرزند زهرا هر که بد خواه رجیمش شد/مغلوب بسم الله الرحمن الرحیمش شد/موسی عصا بر کف بیا هنگام طوفان است/فرمان بده حیفایشان با خاک یکسان است/با سر می افتد قوم فرعون زمان در نیل/شیعه کمر بسته به نابودی اسرائیل/از جبهه حق میرسد آوای پیروزی/قطعا تماشایی شود فردای پیروزی/در قدس اگر فردا نماز جمعه ای بر پاست/سید علی مان خطبه خوان مسجد الاقصاست/نخلی که چون کوه است پا برجا نمی خشکد/روحیه فرمانبری در ما نمی خشکد/حتی اگر در خاک و خون افتاده ها داریم/در معرکه سردار حاجی زاده ها داریم/حق بر نمی تابد دگر گردن فرازی را/یک جمله گویم پادشاهان حجازی راآل سعود آل یهود ای قوم شیطانی/اسمع و افهم کلنا قاسم سلیمانی/

ای عزیز آسمونی یه مادر مهربونی/عاشق حسین و مثل پسر خودت میدونی/مادر من و ببر کربلا/با تو عاقبت بخیرم/به در خونت میمونم/از صمیم دل تو جشن ولادت تو میخونم/مادر من و ببر کربلا/آرزو با مدال نوکری تو بمیرم/قول کربلا رو امشب به خدا ازت میگیرم/مادر من و ببر کربلا/

شب شب عشق، شب نور، شبی بالاتر/شبی از صبح ملاقات خدا زیباتر/از دل عرش شب حادثه پیغام رسید/حاصل سیب بهشتی به سرانجام رسیدجبرئیل آمده، پیداست که اوخوش خبر است/کوثر آورده و یا سوره ی قدری دگر است/آمد از عرش که نازل بکند کوثر را/سوره ی آمدن مادر پیغمبر را/یا محمد، غم دوران یتیمی سر شد/ابتر آن است که محروم از این کوثر شد/هرچه خیر است در عالم، همه دادیم به تو/غم به دل راه مده، فاطمه دادیم به تو/فاطمه کیست که اسرار به او گفته شده/توبه ی آدم از این نام پذیرفته شده/سوره ها بی نفس فاطمه تفسیر نداشت/یا اگر داشت دگر آیه ی تطهیر نداشت/برکت اوست که اسلام دوام آورده است/کیست جز او که به دنیا دو امام آورده است/نسل در نسل علی، نور امامت با اوست/صحنه گردانی فردای قیامت با اوست/او که از آسیه و مریم و حوا سر بود/دستش آیینه ای از بوسه پیغمبر بود/به خدا می رسد آن راه که در پیش گرفت/عالمی را خبر رخت عروسیش گرفت/او که آزاد شود بنده ز گردنبندش/در صف حشر شفاعت بکند لبخندش/به فقیران و اسیران برسد افطارش/و به فریاد دل ما «فطمت من نارش/هرکجا او برود، نور و حیا آنجایند/در تماشای حجابش همه نابینایند/بر بلندای یقینش دل شک می سوزد/سر سجاده ی او بال ملک می سوزد/عرش را هر شب از عطر نفسش پر می کرد/به نمازش که خداوند تفاخر می کرد/خشت بر خشت اگر خانه ی او از گل بود/در جهازش ولی از عشق هزاران دل بود/خانه ای را که نیامد به جهان تکرارش/غرق تسبیح خدا بود در و دیوارش/خانه ای را که ملک سجده به بامش می کرد/مصطفی اول هر صبح سلامش می کرد/تشنه لب آمده ام تا که به دریا برسم/همه را گفتم و گفتم که به اینجا برسم/احترام دل زهرا به همه واجب بود/او فقط کفو علی بن ابی طالب بود/

فاطمه کیست؟ نه افسانه و نه آمال است/این همه فیض فقط حاصل هجده سال است/ظلمت کفر از این نور به تشویش گذشت/فاطمه در ره مولا ز جوانیش گذشت/او جوان بود ولی پیر خرد دربندش/گشته ام نیست، نگردید پی مانندش/آن زمان که همه پیران به ره کج رفتند/و به بیراهه به جای سفر حج رفتند/یک جوان بود که جبران خطای همه بود/یک نفر پای علی ماند که او فاطمه بود/مثل زهرا کسی اینقدر دلش محکم نیست/انقلابی تر از او در همه ی عالم نیست/چارده قرن گذشته است از این دست به ما/انقلابی که به پا کرد رسیده است به ما/این چهل سال دمی راه به ما بسته نشد/فاطمه لحظه‌ای از گفتن حق خسته نشد/مومن آن است که در عشق، حماسی باشد/خنده و گریه عشاق، سیاسی باشد/انقلاب از پی تجدید نظر هرگز نیست/غیر خون شهدا هیچ خطی قرمز نیست/خون اولاد علی در رگ ایرانیهاست/کشور فاطمه لبریز سلیمانیهاست/این مسیریست که در پیش نگاه همه است/حاج قاسم شدنت پیروی فاطمه است/نوبت نسل جوان است نفس تازه کند/خویش را در همه آفاق پر آوازه کند/عرصه هر بار که شد تنگ، جوان ها بودند/مغز فرماندهی جنگ جوان ها بودند/همچنان سبز و برومند جوان ها هستند/عده ای نیز ببینند جوان ها هستند/طی این مرحله از راه توان می خواهد/بار مسئولیت امروز، جوان می خواهد/برگ رأی تو اگر زینت ایران باشد/مجلس ما پس از این مجلس خوبان باشد/فاطمه آمد و الگوی جوان داد به ما/او جلودار شد و راه نشان داد به ما/ما در این راه، مسیری به خدا می‌جوییم/آخرین بیت، ز دلتنگی خود می‌گوییم/عمر ما رفت، بگو فرصت دیدار کجاست؟/ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست؟/شاعر:محمد رسولی