شهادت حضرت فاطمه (س) مجید بنی فاطمه

قدم مثه هلاله شفا دیگه محاله دلم تنگه یه اذونه بلاله اذون بگو یار پیمبر بلند بگو الله اکبر بلند بگو اشهد ان علی حجت الله خیلی غریب حیدر وای بلال حرمتمو شکستن وای بلال دست علی رو بستن اشک علی رو بعد بابام نبودی ببینی بارون غمو توی چشام نبودی ببینی پشت در خونه ما اومدن نبودی ببینی دختر پیغمبرتو نبودی ببینی پیچید تو کوچه فریاد آتیش به جونم افتاد یه کاری کردن این دستم دیگه بالا نمیاد یه جوری زد رفته توونم بعیده که زنده بمونم با هر نفس لکه خون میشه پیدا رو لباسم وقتی نماز می خونم دردمو من به علی نگفتم هر قم راه که میرم میفتم

افسرده ام و رفته ز تن تاب و توانم می نالم و کانون غم و آه و فغانم نیلی شده رخسارمو چشمم شده بی سو اما به خدا بهر علی دل نگرانم هر شب که غریبانه سحر می کنم از درد در فکر به پاداری این قد کمانم ضعف بدن و غربت و داغ و غم محسن آسیب زده بر همه اعضای جوانم شرمنده روی علی خانه نشینم خواهم که سلامش کنم اما نتوانم در موطن خود بس که سراغم نگرفتند از یاد همه رفتم و گم گشته نشانم گفتم که طبیبی پی امداد بخواهم دیدم که بعید است دگر زنده بمانم من که نظر از عمر گرانمایه بریدم خوب است دگر فاتحه خویش بخوانم

بر جان خانه کینه ای شعله ور افتاد آنقدر زد آنقدر زد آخر در افتاد ای کاش می چرخید از لولا در اما در وا نشد افتاد روی مادر افتاد می خواست تا در پیش نا محرم نیفتد می خواست اما هر چه کرد او آخر افتاد با یا علی پا شد ولی مولا زمین خورد با یا رسول الله او پیغمبر افتاد فهمیده بود این باغ بار شیشه دارد آنقدر زد از شاخه سیب نوبر افتاد

دلم سوخت تو شعله ها پرم سوخت علی نبینه ای کاش موها و معجرم سوخت راحتم نمیذاره چیزایی که تو کوچه دیدم خواهش فریاد علی رو وقتی توی کوچه شنیدم دلم دیگه طاقت نداره نزار جلو چشات کسی پا رو چادر سرت بزاره لعنت به میخ و مسمار لعنت به مردم آزار به اونکه با لگد زد لعنت به در به دیوار

در بین بستر وای وای پژمرده مادر وای وای الهی همیشه باشه پشت سر ما دعای مادر بیاید تا همه بخونیم دعا برای شفای مادر دعای روز و شام ما امن یجیبه بابا غریبه برای غصه هاش مادر طبیبه بابا غریبه جوون جوون جوون مادرم بمون بمون بمون مادرم علی علی از پا نشسته وای وای پلکاشو بسته وای وای شبیه هلال ماهه که توی خونه داره میتابه سه ماهه همینه کارش روزا بی تاب و شبا بی خوابه می سوزه و رو بسترش با خون تازه داره می سازه چرا بابا تابوت برا تشییع جنازه داره می سازه موهاش شده سفید مادرم داره میشه شهید مادرم جوون جوون جوون مادرم بمون بمون بمون مادرم

اگر زردم اگر خشکم درخت رو به پاییزم تمام برگ هایم را به پاهای تو می ریزم چه جذاب است دریای پر امواج نگاه تو بیا بنشین کنار من که از شوق تو برخیزم تو آن تنهاترین هستی تو آن خانه نشین هستی من آن تنها زنی هستم که از عشق تو لبریزم الا ای دست رحمت دست هایم را نمی گیری که شاید این دم آخر به دامانت بیاویزم الهی بشکند دستی که باعث شد در این شبها از این که مقنعه از چهره بردارم بپرهیزم غریبی خوب می دانم ولی کمتر بیا خانه خجالت می کشم وقتی به پایت بر نمی خیزم

فاطمیه هر چی گل یاسه تو دنیا پرپر میشه فاطمیه آی نوکرا اربابمون بی مادر میشه دلای بی تاب راهی کربلاشه مادر ارباب مادر نوکراشه دستم به دامنت مادر کربلا می خوام کربلا

توی راه خونه من و مادر می ریم آهسته دیگه شده از دنیا دل مادر ما خسته آسمونا دلگیره هوای کوچه ها پاییزه دل از هجوم غم لبریزه با هر قدم دلم میریزه دلشوره دارم ای وای بدون تکیه گاهه مادر تو کوچه بی پناهه مادر کسی نگیره راه مادر بمیرم برات مادر توی کوچه یه نامرد سراغ مادر من اومد بی هوا اومد تو صورت فاطمه سیلی زد بی حرکت می بینم رو خاک کوچه ها افتاده نکنه مادرم جون داده تو بغض من پر از فریاد دنبال چی می گرده خون از رو گونه هاش می باره شاید که گم شده گوشواره یکی بره کمک بیاره بمیرم برات مادر

تو چشماش اشک و هوای خونه چه سرد و دلگیره زیر لب مادر میگه که امشب شفاشو می گیره حالش مثل کسی که دم سفره رنگ از چهره ش آروم آروم داره می پره چی می بینم نکنه خدا شب آخره خداحافظ گریه های شبونه خداحافظ مادر بی نشونه خداحافظ گرمی دل خونه خداحافظ خدانگهدار صدای عجل وفاتی امشب دلم رو سوزونده دیگه فهمیدم که از عمر اون فقط یه شب مونده با این حالش دوباره دیدم پای تنوره با اون دستاش لباسامونو داره می شوره بی تو مادر دیگه خونمون چه سوت و کوره خداحافظ از همه شدی خسته خداحافظ پلکای نیمه بسته خداحافظ پهلوای که شکسته خداحافظ خدانگهدار گریه های شبونه خداحافظ مادر بی نشونه خداحافظ گرمی دل خونه خداحافظ خدانگهدار

یه دل پرپر برا من دو تا چش تر برا من تموم عالم برا تو دعای مادر برا من برا من همین بسه یه بار دعام کنه برا من همین بسه یه بار صدام کنه برا من همین بسه یه با نیگام کنه برا من همین بسه یه بار صدام کنه پسرم تا وقتی سایه حسین رو سرمه ای دنیا مادر حسین مادرمه تو تب محشر میرسه لحظه آخر میرسه قبل ورودم به آتیش یه دفه مادر میرسه میرسه میگه که نوکر حسینمه ببینید دلش کبوتر حسینمه همیشه سینه زنه غم حسینمه این جمله ذکر نفس آخرمه ای دنیا مادر حسین مادرمه یه غصه تو قلب منه که دل و از جا می کنه کی دلش اومد بی هوا تو رو تو کوچه بزنه بزنه تو رو برای اجر پدرت بزنه تو رو برای بغض شوهرت بزنه تو رو جلوی چشای پسرت برا من همین بسه یه بار دعام کنه برا من همین بسه یه بار صدام کنه برا من همین بسه یه با نیگام کنه برا من همین بسه یه بار صدام کنه پسرم تا وقتی سایه حسین رو سرمه ای دنیا مادر حسین مادرمه