وفات حضرت معصومه (س) مجید بنی فاطمه

روی قبرم بنویسید که خواهر بودم سال ها منتظر روی برادر بودم روی قبرم بنویسید جدایی سخت است این همه راه بیایم، تو نیایی سخت است یوسفم رفته و از آمدنش بی خبرم سال ها می شود از پیرهنش بی خبرم روی قبرم بنویسید ندیده رفتم با تن خسته و با قد خمیده رفتم بنویسید همه دور و برم ریخته اند چقدر دسته ی گل روی سرم ریخته اند چقدر مردم این شهر ولایی خوبند که سرم را نشکستند خدایی خوبند بنویسید در این شهر سرم سنگ نخورد به خداوند قسم بال و پرم سنگ نخورد چادرم دور و برم بود و به پایی نگرفت معجرم روی سرم بود و به جایی نگرفت من کجا شام کجا زینب بی یار کجا؟ من کجا بام کجا کوچه و بازار کجا؟

دیده ی من خون ببار مثل پریشانی ابر بهار کی برسد آخر این انتظار دیده ی من خون بیار سینه ی هر شیعه شده بی قرار از غم بانوی بدون بی مزار آه اگرچه حرم فاطمه از همه پنهان شده شکر خدا صحن تو در شهر قم خانه ی دل های پریشان شده هر که پی تربت مادر سادات رفت در حرم امن تو مهمان شده پرچمت سایه ی بالا سر است اذن دخول حرم این دو نگاه تر است شکر خدا سایه ی آل علی بر سر این کشور است بر تو و بر صححن تو از جان سلام خواهر آقای خراسان سلام دست به سینه دم ایوان سلام خواهر آقای خراسان سلام از دل بی تاب هزاران سلام خواهر آقای خراسان سلام در شب تار ای مه تابان سلام خواهر آقای خراسان سلام دلخوشی حضرت سلطان سلام خواهر آقای خراسان سلام اسم تو را دست حق بر دل ایران نوشت ای که نمکزار قم گشته به لطفت بهشت گرچه اسیر غمی گرچه ز دوری رضا سوخته ی ماتمی دل نگران تو شده عالمی نیست در این ازدحام دور تو نامحرمی رسیده جون تو بر لب داری پر می کشی امشب چشات خیسه به یادِ روضه ی زینب سلام الله علی زینب اسیر غصه ها زینب کجا بزم حرامی ها کجا زینب