میلاد حضرت محمد (ص)، مجید بنی فاطمه

به گوش دل میرسه صدای روح الامین که بین کوچه عشق نزول عشق و ببین بی قرار دل ستاره دل تو دل آسمون نداره صدای شادی میاد دو تا دستی که غرق راز رو به آسمونا دراز شبی که عیدی می خواد یا رسول الله یا محمد فرشته پر می گیره تو سینه آسمون گرفته بوی خدا جشن پیمبرمون شبی که پیمبر ما می زاره پا رو چشم دنیا شکوفه سر می زنه تا به عرش خدای سرمد مرغ سینه به عشق احمد از سینه پر می زنه

ای عرش زمین بوست ای چرخ زمین گیرت ای دست قضا دائم در پنجه تقدیرت هم پای رسل بسته در حلقه زنجیرت هم قلب ملک روشن در مکتب تنویرت پاکان دو عالم پاک از آیه تطهیرت حسن ازلی پیدا بر خلق ز تصویرت در روی تو می بینیم مهر رخ سرمد را در وصف تو می خوانیم ماکان محمد (ص) را خورشید اگر وام از رخسار تو نستاند تا حشر ز بی نوری بر کام افق ماند جبریل امین خود را محتاج تو می داند بر خیل ملک دائم اوصاف تو را خواند حق عالم خلقت را برگرد تو گرداند حیدر در مدح از لب بر پای تو افشاند با آن که بود مولا مخلوق دو عالم را فرمود که من عبدم پیغمبر اکرم را ای روح قدس را بال از طایر اقبالت آیات کتاب الله در حسن و خط و خالت این هفت فلک خشتی از پایه اجلالت خادم شده جبریلت سائل شده میکالت حوران جهان یک یک مرغان سبک بالت شیطان طمع رحمت دارد ز تو و آلت داور به تو میبالد قرآن به تو مینازد زهرا به تو دل داده حیدر به تو جان بازد

ز سر بیرون نخواهم کرد سودای محمد را نمی گیرد خدا هم در دلم جای محمد را پس از عمری که چون پروانه بر گِرد علی گشتم در این آیینه دیدم نقش سیمای محمد را به بینایی امیر عرصه تجرید خواهی شد کنی گر سرمه ات خاک کف پای محمد را