میلاد حضرت محمد (ص) و امام صادق (ع)، مجید بنی فاطمه

داد چشمان تو در کشتن من دست به هم فتنه برخاست چو بنشست دو بد مست به هم هر یک ابروی تو کافی است پی کشتن من چه کنم با دو کماندار که پیوست به هم دست بردم که کشم تیر غمش را از دل تیر دیگر زد و بردوخت دل و دست به هم

بهار ما نگار ما یا نبی الله پروانه ها آوردن رو بالشون ستاره از عشق خبر آورده یه قاصدک دوبارهه ساقی تو ساغر همه باز می می ریزه تولد یه دلبر خیلی عزیزه تو آسمون قلبم رنگین کمون در اومد از عرش میاد سرود یا سیدی محمد مکه شده سجده گه حور و فرشته مکه نگو عرش خدا باغ بهشته امشب قراری دل دارد هوای مستی من شاه عالمینم تا شاه من تو هستی

قبله ی دنیا گنبد خضرا دست ما و دامن تو یا اباالزهرا خاتم الانبیاء سید الاوصیا یا رسول الله یا محمد فاطمه پروری عزیز حیدری یا رسول الله یا محمد اومده اوج رحمت خدا اومده جد شاه کربلا مددی آقا یا رسول الله اهل ایرانیم مست قرآنیم ما برای تو پیمبر مثل سلمانیم خورشید مکه ای ماه مدینه ای بر همه دنیا سروری تو خلاصه یک کلام اینو بگم آقا عشق ساقی کوثری تو آرزومونه مثل امشبی همگی باشیم مسجد النبی مددی آقا یا رسول الله

یا رسول الله یا محمد آن شب که عشق جاودان بود چشمان زمین بر آسمان بود شب در دل خود صد آرزو داشت گویا که ز صبح گفتگو داشت مهتاب هزار شاخه نور می ریخت به روی خاک مغرور از قلب فلک دو صد ستاره کردند به کلبه ای نظاره آن کلبه که زادگاه گل بود زان جا به سوی بهشت پل بود ذرات همه به پای بوسی در سینه شان به پا عروسی چون شام ولادت صفا بود امید همه به مصطفی بود ناگاه طلوع آرزو شد چون آمنه گرم گفتگو شد او جان جهان به دامنش داشت شیری به رکاب توسنش داشت شد خیره به آن صداقت ناب پاشید ز عرش بر رخش آب از تاج لبش چو خوشه ای چید لبریز شد از نشاط و خندید مادر که دلش پر از خدا بود چشمش به دو چشم مصطفی بود لبخند رضایتی به لب داشت خورشید رخی به وقت شب داشت