28 صفر رحلت پیامبر (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع)، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

دلم گرفته غم از گونه ام سرازیر است غروب جمعه پر از خاطرات دلگیر است و با گذشتن هر جمعه می توان فهمید زمین چقدر بدون تو از زمان سیر است به شیشه ی غمت اینقدر سنگ وصل مزن دلا بسوز ز دوری، فراق، تقدیر است برای من که پر از بی کسی ست امروزم اگر نیایی، هر روز دیگری دیر است در امتحان جوانی سپیدرو نشدم مبین سیاهی موی مرا دلم پیر است گواه می دهد این اشک ها فراق تو را حدیث دیده ی ما بی نیاز تفسیر است بیا و روضه بخوان تا که باز گریه کنم0 مس وجود مرا اشک روضه اکسیر است چه می شود که بببینم لحظه ای را که مدینه شاهد فریادهای تکبیر است نوشته اند روی سنگ های صحن بقیع که این مکان مقدس به دست تعمیر است به منبر نبوی می روی کنار بقیع و چار گنبد رعنا میان تصویر است شاعر : محمد بیابانی

باد مانده به علی سر بزند یا نزد چه کند حلقه بر این در بزند یا نزد تا نریزد در این خانه مردد شده دل طرف بیت علی پَر بزند یا نزد میخ از درب توسل وسط در مانده دست بر پهلوی مادر بزند یا نزد حسن از کوچه چهل سال به خود میگوید حرفها را به برادر بزند یا نزد

"حسن" جان چهل ساله که ساکتی دیگه بس نیست "حسن" جان چقدر زجر کشیدی تو جات این قفس نیست "حسن" جان لبت غرق خون تو سینت نفس نیست حسن جان بگو از همه حرفایی که شنیدی بگو از همه صحنه هایی که دیدی بگو از غم و غربتی که کشیدی "حسن" جان، حسن جان *** "حسن" جان یکم حرف بزن تا سبک شی برادر "حسن"چهل ساله که هی تو خواب میگی مادر "حسن" میره کوچه میشه غمت چند برابر داداش چی دیدی مگه کی باهاتون درافتاد چی دیدی نمیگی چه طور مادر افتاد چی دیدی مگه مادرم با سر افتاد "حسن" جان، حسن جان **** حسن از کوچه چهل سال به خود می گوید حرف ها را به برادر بزند یا نزد دست بالا برود چون که به روی مادر روضه بر پا شده دیگر بزند یا نزند زهر تلخ است ولی با دل و جان مینوشی جعده در ظرف تو شکر بزند یا نزد مانده تقدیر که آیا بشود یا نشود از سر تشت حسن پا بشود یا نشود آن که باید همه فاجعه را میداند سر این زخم اگر وا بشود یا نشود جا نشد در دلش در وسط تشت چه سود پاره های جگرش جا بشود یا نشود کوچه ها علت پیری تو را میدانند بر سر تشت قدت تا بشود یا نشود مادری هستیو در نزد تو هم زهرا هم مدفن گم شده پیدا بشود یا نشود

من غریب این دیارم که همه ازم بریدن این جماعت جا نماز و از زیر پاهام کشیدن با کی بگم که دل پریشونم شد هم زبونم تشنه خونم چشمام ابر آسمونه، لبهام غرق لخته خونه یاد خنده های قنفذ، قلب من رو میسوزونه عمریه طعنه شنیدم، شبها غرق اضطرابم عمریِ که خاطرات، کوچه ها میده عذابم دستش بلند شد ای داد بیداد انقد با پا زد از نفس افتاد دست مادرم می لرزید چشماش جایی رو نمی دید مادر از رو خاک بلند شد راه خونه رو می پرسید زینبم گریه نکن که تو روزای سختی داری یه روزی لباتو روی رگای پاره میزاری اونجا می فهمی که کی غریبه تو قاب چشمام، شیب الخضیبه شمر و میبینی که خواهر روی عرش حق نشسته مثل سینه حسینت، قلب فاطمه شکسته

حسن غریب مادر، حسن غریب مادر روز محشر همه گریان، اشک ریزان حسن

زائر اربعینم، زائر موکبای بین راهم خیلی دلم گرفته، مونده میون سینه بغض و آهم یه لشکر سر سپرده، یه سیل با شکوه دیدم ولی سوال من اینه، یه چیزو من نفهمیدم چرا "حسن" انقدر غریبه چرا یه ضریحم نداره اگه یکی خواست زائرش شه آخه کجا پس سر بزاره الهی بمیرم "حسن" جان **** وقتی دلم میگیره میرم با پای دل به سمت مشهد سلام میدم همیشه میون صحن انقلاب به گنبد امام "رضا" درِ خونت همش برو بیا دیدم آقا سوال من اینه، یه چیز و من نفهمیدم چرا "حسن: انقدر غریبه یه شب زیارت نداره چی میشه یه شمع و چراغی یکی روی خاکش بزاره الهی بمیرم "حسن" جان **** غصه یکی دو تا نیست، غریبی از امام حسن جدا نیست روضه همیشه سخته اگر که کوچه باشه کار ما نیست سر بسته میگم یه روزی، تو کوچه راهشو سد کرد این روزگار بی غیرتف با آل مصطفی بد کرد چادر یه مادر رو خاکا، یه پسری حیرون تو کوچه دروغه ایشالله تمومش که دیده حسن خون تو کوچه الهی بمیرم "حسن" جان

ای کرمت امید سائل ها وی حرمت همواره در دلها هر روز و شب به قبر تو سلام من امام "حسن" نامت احلی من العسل به کام من امام"حسن" وای وای وای، گل رسول الله امام ثار الله، کریم آل الله وای وای وای، حسن حسن جانم **** دشمن و دوست میدادند آزارت زهر جفا شد آخر افطارت در خانه همسرت زده چه آتشی به جان تو خون لخته میچکد چرا، ز گوشه ی دهان تو وای وای وای، فتاده ای از پا به خانه ام حتی، غریبی و تنها وای وای وای، حسن حسن جانم **** از لب تو بین تشت تا خون ریخت راز تو هم از قلبت بیرون ریخت این روز آخری بگو چه دیده ای به کوچه ها از خاک چادری بگو که مانده بود به زیر پا وای وای وای، بگو دم آخر که دست آن کافر چه کرده با مادر وای وای وای، حسن حسن جانم

و را در حسن روز افزون سر آمد میکشم آیتی از ایه های ذات سرمد میکشم تا جمالت را به زیبایی ببینم بار ها در ضمیرم نقش سیمای محمد میکشم از حریم پاک تو تا قبه الخضرای عشق با نگاه عاشق خود خط ممتد میکشم خسرو خوبان عالم ای کریم اهل بیت شرم ساری پیش تو از کرده بد میکشم آه ای سردار مظلومی که تنها مانده?ای خجلت از رخسار آن نفس مجرد میکشم تا نسوزد تربت پاکت ز حکم آفتاب در خیالم سایبانی مثل گنبد میکشم روضه ات با خاک یکسان است ای روح نماز من به نام نامی ات طرح مجدد میکشم تا ببوسم گلشنت را مثل یاس و اطلسی پشت دیوار بقیعت بار ها قد میکشم حسن جانم، حسن جانم

خوشم که از ازل شدم به درگهت گدا "حسن" همیشه می زنم صدا ز سوز دل تو را "حسن" عنایتی دلم شود ز دام غم رها "حسن" مرا مخواه بیش از این به غصه مبتلا "حسن" خدا اجازه می دهد چنین دعا کنم "حسن" که یا من اسمه دوا و ذکره شفا "حسن" کریم آل فاطمه امام مجتبی حسن

کار ما گریه کنان روز جزا با "حسن" است صاحب ما "حسن" است رجز ما به صف حشر فقط یا "حسن" است صاحب ما "حسن" است ما حسینی شده از روح قیام حسنیم ما غلام حسنیم ما مسلمان شده دست امام حسنیم ما غلام حسنیم

اگه جز کرب و بلا ندارم وطنی اگه زندگیم شده هیئت و سینه زنی من حسنی ام حسنی عجب غمی داره بقیع، مثل شب تاره بقیع وعده ما هفت صفر، پشت دیوار بقیع برام این عشقِ سرمایه، داری روی سرم سایه اربعین کربلا هر سال، میخونم توی مشایه "حسن" کریم مدینه، "حسن"غریب ترینِ ******* اگه نوکر حسین شده مثل منی اگه گریه میکنم برا بی کفنی من حسنی ام حسنی به زیر دین حسنی، چطور ازش دل بکنی یه روز برای حرمش، باب القاسم میزنی نوکریش شرط ایمانه، روی لبهام حسن جانه گدای سفره اقا گدا، نیست دیگه سلطانه "حسن" کریم مدینه، "حسن"غریب ترینِ