عید غدیر، سعید حدادیان و محمدحسین حدادیان

ساقی از خمّ ولایم بچشان باده که امشب به تولای علی مست شوم، بی خبر از هست شوم، عاشق یکدست شوم، سر بکشم، پر بکشم، حلقه ی اقبال زنم، از قفس خاکی تن بال زنم، لب به سخن باز کنم، خوانم و پرواز کنم، گویم و اعجاز کنم، بر دو جهان ناز کنم، مدح علی بر همه آغاز کنم، هان منم و عشق امیرم، به همین عشق اسیرم، که کشد سوی غدیرم، رَوم و دامن دلدار بگیرم، نگهی افکند آنگونه که صد بار شوم زنده و صد بار بمیرم، چه غدیری، چه امیری، چه بشیری، چه مَه و مهر منیری، چه قیامی، چه پیامی، چه امامی، چه مقامی، همه جا بحر عنایت، همه جا نور ولایت، شده از خالق معبود روایت، که بود عید ولایت، مَلک و حور و پری، ارض و سما، کوه و چمن، دشت و دمن، ریگ و حجر، نخل و شجر، جنّ و بشر، یکسره کوشند مگر تا شنوند، از دو لب ختم رُسل، فخر سُبل، هادی کل، مدح علی شیر خدا را *** جبرئیل آمده از سوی خداوند تعالی، به رُخش نور تجلی، به لبش حکم تولّی، که اَلا ختم رسالت، گُهر بحر جلالت، نبی اُمّی خاتم، پدر عالم و آدم، صلوات از سوی حق بر تو و بر آل تو هر دم، به علی باش مبلّغ، به تو امر از طرف خالق سرمد شده بَلِّغ "مَن کُنت مولاه فهذا علی مولاه"، برسان حکم خدا را، وَ بگو گفته ی ما را، که خدا یار تو باشد، اگر امروز زبان را نگشایی و تولای علی را به خلایق ننمایی و دل اهل ولا را نرُبایی، به خدایی که تو را داده چنین قدر و جلالت، به تو و حیدر و آل ات، همه ابلاغ تو باطل شود از بَدو رسالت، بگشا لعل لب و بانگ به عالم بزن و سیطره ی کفر و دورویی همه بر هم بزن، از شیر خدا دم بزن اینک بچشان بر همگان جام ولا را

چو شنید این سخن از پیک خدا خواجه ی عالم، شرف دوده ی آدم، نبی پاک و مکرم، همه توحید مجسم، لب جانبخش مسیحایی او غنچه صفت باز شد از هم، که اَلا ای همه حجاج، زن و مرد، ز پیر و ز جوان، خُرد و کلان، باز بگیرید عنان، کز طرف ذات خدای دو جهان آمده فرمان، که بگویم به شما آنچه شده وحی به من از سوی خلّاق زمن، خلق در آن برکه شده جمع، چو پروانه که بر دور و بر شمع، بفرمود نبی تا ز جهاز شتران گشت به پا منبر و چشم همه بر قامت پیغمبر و بگذاشت نبی پای بر آن منبر و فرمود بسی حمد و ثنای احد داور و پس خواند یکی خطبه ی غرّای ز هر نقص مُبرّا، به نوایی که بسی بود دل آرا، به ندایی که زن و مرد شنیدند ز لعل لبش آن طُرفه ندا را "مَن کُنت مولاه فهذا علی مولاه" *** علی شاهد و مشهود، علی عابد و معبود، علی قاصد و مقصود، علی حامد و محمود، علی ذاکر و مذکور، علی ناصر و منصور، علی آمر و مأمور، علی ناشر و منشور، علی ناظر و منظور، علی باب مراد است، علی مرد جهاد است، علی کیست ولی الّه و وجه الّه و عین الّه و باب الّه و نور الّه و سر الّه یکتاست، علی مولاست، علی آیت عظماست، علی عالِم اَسماست، علی عالی و اعلاست، علی والی و والاست، علی شوهر زهراست، علی واسطه ی فیض الهی است، علی آمر و ناهی است، علی مُهر گواهی است، علی را علی را به جز هو نشناسد، خدا را خدا را به جز او نشناسد، به خدا غیر خدا و نبی و غیر علی، عالم خلقت نشناسند علی را

علی صوم و صلاة است، علی حج و زکات است، علی صبر و ثبات است، علی خضر حیات است، علی نیت و تکبیر، علی حمد و رکوع است و قیام است و قعود است، علی حج و علی کعبه، علی مروه، علی سعی و علی رکن و مقام است، امام است. علی امام من است و منم غلام علی هزار جان گرامی فدای نام علی علی اول اسلام، علی آخر اسلام، علی محور اسلام، علی رهبر اسلام، علی سرور اسلام، علی یاور اسلام، علی رد و قبول است، علی بحر عقول است، علی جان رسول است، علی زوج بتول است، علی عرش و علی فرش، علی مهر و علی ماه، علی آدم و نوح است و خلیل است و کلیم است و مسیح است، علی یوسف و یعقوب و سلیمان، علی یونس و خضر است، علی فاتح بدر است و اُحُد، خیبر و احزاب، علی اصل خطاب است، ثواب است و عقاب است، ظهور است و حجاب است، به ربی که کریم است و ودود است و غفور است و حلیم است و عظیم است، خدا مثل علی شیر ندارد، دو جهان مثل علی میر ندارد، نتوان یافت همانند علی گرچه بگردید همه ارض و سماء را

من کی ام حبل المتینم، من کی ام حق الیقینم من کی ام باب المرادم، من کی ام فتح المبینم من کی ام کهف امانم، من کی ام حِصن حَصینم من کی ام شیرین کلامم، من کی ام شور آفرینم من کی ام مهر سپهرم، من کی ام ماه زمینم من علی عالی اعلی امیرالمؤمنینم *** من کی ام من باء بسم الله رحمن رحیمم من کی ام معنای یاسین رمز قرآن حکیمم من کی ام بعد از نبی تنها صراط مستقیمم من کی ام خیر کثیرم، من کی ام فوز عظیمم من کی ام دست توانای خدا در آستینم من علی عالی اعلی امیرالمؤمنینم *** من حکیمم، من کریمم، من علیمم، من زعیمم من سمیعم، من بصیرم، من کبیرم، من عظیمم من حیاتم، من مماتم، من سلامم، من سلیمم من خلیلم، من مسیحم، من ذبیحم، من کلیمم من سپهرم، من نجومم، من امانم، من امینم من علی عالی اعلی امیرالمؤمنینم *** من کی ام رکن و مقامم، من کی ام بیت الحرامم من کی ام دوم فروغم، من کی ام اوّل امامم من کی ام صحرا مقیمم، من کی ام گردون مقامم من کتابم، من خطابم، من جهادم، من قیامم من بصیرٌ بالعبادم، من هدیً لِلمُتَّقینَم من علی عالی اعلی امیرالمؤمنینم حق علی، مع الحق علی

در غدیر آمد بر آن حضرت خطاب جانشین خویش بنمای انتصاب چون ندا از قادر باری رسید لحظه ی شایسته سالاری رسید داد فرمان منبری آراستند پس علی را زان جماعت خواستند عرشه ی منبر چنان خورشید و ماه دست احمد بود و دست مرتضی بر جهات اربعه کردی نظر از تفرق گفت مردم را حذر پس چنین فرمود آن عالیجناب کز خدا آمد مرا اینک خطاب که محمد صاحب خُلق عظیم تا نماند سالها نهضت عقیم از میان پیروان ای دلنشین بهترین بندگان کن جانشین

نوشتم شمس، دیدم گنبدش زیباتر از آن است نوشتم کعبه و دیدم نجف بالاتر از آن است به قرآن سر زدم دیدم علی گویاتر از آن است نوشتم عرش دیدم مرتضی اعلی تر از آن است شبیه جبرئیل از درک این اوصاف درماندم صد و ده بار امشب "قل هو الله احد" خواندم من از شوقش زمین خوردم، ولی مولا بلندم کرد همیشه "یا علی" گفتم، علی از جا بلندم کرد سَر و سِرّ مرا با او کسی جز او نمی داند علی نادیده می بیند، علی ننوشته می خواند چه بهتر از همین اول بگویم حرف آخر را کسی از ابتدا تا انتها نشناخت حیدر را کسی نشناخت حیدر را به غیر از مصطفی وقتی گره زد دست خود را سخت در دست خدا وقتی به چشم حاجیان شور تماشا می رسید آن روز کنار برکه ای دریا به دریا می رسید آن روز نگاه نافذ احمد زمین را در تصرف داشت زمان هم از نبی انگار دستور توقف داشت نفس ها حبس شد، در سینه ها خوف و رجا افتاد بدون همهمه زنگ شترها از صدا افتاد زمینِ گرمِ صحرا از پریشانی سراسر بود همه با خویش می گفتند آیا حج آخر بود نبی فرمود بسم الله، ای ارض و سما بشنو گواهی باش ای تاریخ، پیغام مرا بشنو دوباره صحبت از اسرار خلقت می کنم آری ولی این مرتبه اتمام حجّت می کنم آری تفاوت در میان حق و باطل چیست، مفهوم است بدون این خبر اسلام کامل نیست، معلوم است نمانَد زحمت پیغمبران بیهوده، ای مردم نه اینکه حرف من باشد خدا فرموده، ای مردم نبی همدوش مولا آسمان ها را هوایی کرد خدا از شاهکار آفرینش رونمایی کرد نبی فریاد زد، بر عالم و آدم مسلّم شد علیّ بن ابی طالب ولیُ الله اعظم شد برای خاتم پیغمبران جز او نگینی نیست شهادت می دهم جز او امیرالمومنینی نیست شکاف کعبه آیا ماند در نزد شما مغفول طواف مرتضی کردید آری حَجُّکم مقبول پیمبر گفت آری انتظار آمد به سر دیگر از این دنیای فانی بسته ام بار سفر دیگر وصیت می کنم هر کس که من مولای او هستم بداند این علی هارون و من موسای او هستم که عقبی بی علی فانی و دنیا با علی باقی غدیر خم به جوش آمد "الا یا ایها الساقی" امام المتقین، عین الیقین، حبل المتین، حیدر عَماد الآصفین، شمس المبین، یعسوب دین، حیدر

امام المتقین، عین الیقین، حبل المتین، حیدر عماد الآصفین، شمس المبین، یعسوب دین، حیدر علی غایب، علی حاضر، هُو الاوّل، هُوَ الآخِر علی پنهان، علی پیدا، هُو َالباطن، هُوَ الظاهر "اَشدّاء علی الکفار"، قَتّال العرب یعنی جهان از شوکتش فریاد زد یا للعجب، یعنی خدا وقت تماشایش دلِ بی طاقتی دارد خوشا قنبر برای خود چه اعلی حضرتی دارد پناه آهِ مظلومان کجا فکر خلافت داشت علی بی تاج و مَسند نیز بر دل ها حکومت داشت برایش فتح خیبر مثل تفریحی در اوقات است دلِ مسکین به دست آوردنش فتح الفتوحات است میان جنگ هم شمشیر او چون تیغ جراحی ست اگر خون ریخت، درمان کرد، اعجازش یداللهی ست ریاضت دیده هم از خاک با جادوگری زر ساخت هنر او داشت که از خاک پای خود "ابوذر" ساخت عوالم را ببین، آتش علی، دریا علی گفته که حتی دشمنش در وصف او "لولا علی" گفته علی هرگز نمی بندد به روی هیچ کس در را

جوهر تیغش آب بقا بود یا نبود برای نبی سپر بلا بود یا نبود مقامو ببین بعد هزار سال هنوز بحث اینه علی خدا بود یا نبود عاقل نیست هر کی که مست نیست رو دست آقامون دست نیست از حیدر آقاتر هست، نیست یا علی، مولا علی، لا فتی الا علی *** تولدش خونه ی خدا بود یا نبود رو دوش نبی جای مرتضی بود یا نبود وقتی پیمبر با خدا حرف می زد صدای خدا صدای آقا بود یا نبود حق قرآن را با علی گفت قبل خلقت "یا علی" گفت "لا فتی الا علی" گفت یا علی، مولا علی، لا فتی الا علی

آرامش قلب زارم علی درمون دل بیمارم علی دانش آموز کلاس عشقم آموزگارم علی اسدالله علی علی ولی الله علی علی عین الله، روح الله، وجه الله شمس الله، اذن الله، سیف الله، اسدالله علی ولی المتقین، علی امام العارفین قسیم النار و الجنة، علی امیرالمومنین من حیدری نسبم، ذکر علی رو لبم ایوون طلای علی رویای روز و شبم من شیعه ی علی ولی اللهم به نام قاهر العدو، علی علی علی به نام والی الولی، علی علی علی به نام رایة الهدی، علی علی علی به نام مرتضی علی تویی که باده نوش از مِی اَلَست می کنی پیاله می دهی مرا، دوباره مست می کنی حق علی، مع الحق علی *** سلام عرض می کنم به وادی نجف به پادشاه عالم و امیر "لو کَشَف" سلام عرض می کنم به نور منجلی به خدمت امیر شیعه مرتضی علی حق علی، مع الحق علی *** کنیز خانه ی شما فرشته و مَلَک به دور خانه ات طواف می کند فَلک به نوکران محضرت، نگاهی از کَرَم شدم غلام قنبر از دعای مادرم تو غرق در کرامتی، علی علی علی تو لنگری به آسمان، علی علی علی دلیل خلقت زمین، علی علی علی دلیل خلقت زمان، علی علی علی حق علی، مع الحق علی

حضرت ساقی کوثر، نایب شخص پیمبر ما باید خدا بشیم تا که بفهمیم کیه حیدر شاه لو کشفه، شهنشه نجفه، محبتش هدفه، یا اسدالله مقتدای منه، ذکر لبای منه، علی بابای منه، یا اسدالله مولا مولا مولا علی مولا *** حیدری خطبه می خونه، حافظ پرچم و مکتب تا تموم اهل کوفه، خوب بفهمند کیه زینب تیغ صیقلیه، حقیقتاً علیه، نور منجلیه، قبله ی حاجات ظاهراً یه زنه، خواهر حسنه، عمه جان منه، عمه ی سادات جانم جانم جانم مدد زینب *** ذوالفقاره دست حیدر، پهلوون اشجع الناس گوش بدید بگم براتون، تا بدونید کیه عباس حافظ عَلَمه، محافظ حرمه، سایه ی سَرَمه، جانم اباالفضل قمر حَرمه، آب آور حرمه، بالاسر حرمه، جانم اباالفضل جانم جانم جانم ابوفاضل

عشقه فقط آقا اباالفضل منو با تو می شناسند آقا ترانه ی لب هام اباالفضل به روی دوشت جای رقیه اسم قشنگ تو رو لبای رقیه ذکر بارونه رقیه، به تنم جون رقیه دونه دونه درد من رو تنها می دونه رقیه ذکر طوفانه رقیه، به تنم جان رقیه شکر لله که شدم من از محبان رقیه *** وقتی که می پوشه زره به ابرو می ندازه گره سبحان الله محشر میشه، حیدر می خواد میدون بره ای والله ای والله حیدر ماشاءلله *** به قلب لشگر می زنه، محکم به خیبر می زنه طوری که تو قلعه میگن، عزرائیله در می زنه ای والله ای والله حیدر ماشاءلله *** تکیه گاهم حسنه، پشت و پناهم حسنه حاضرم گدا باشم وقتی که شاهم حسنه ایمان داره، تو معرکه مثل علی میدان داره ابروی خم و زلف پریشان داره، ایمان داره احسان داره، خوان کَرَمش همیشه مهمان داره یک عالمه نوکر توی ایران داره، ایمان داره حسن جانم *** به هر معرکه قدم می زند عجب محشری رقم می زند "انا الحیدر کرّار" چو دم می زند تدابیر جنگی به هم می زند شیر شکار آمده، دُلدُل سوار آمده وقت فرار آمده، دُلدُل سوار آمده ادب را ببین و غضب را ببین و امیر دلیر عرب را ببین و اَنَا الفارِسُ الحی، اَنَا ابنُ ابراهیم لقب را ببین و نسب را ببین و مولانا علی مولانا علی

آمد به میدان شاگرد عباس نه زره دارد، نه سپر دارد پسر شیر است پس جگر دارد مثل بابایش صف شکن باشد تشنه ی جنگ تن به تن باشد لا حول ولا قوة الا بالله ماشاءالله *** شیر جوانی از نسل حیدر گوید عمویش "الله اکبر" حِرز "یا زهرا" دور بازویش به چه بُرّنده ست تیغ ابرویش سومین خورشید از بنی هاشم بس که تابنده ست چهره ی قاسم لا یُمکن الفِرار از حکومت اباالفضل عرش تکیه داده والله به قامت ابالفضل دنیا می لرزه از خشم تو یل های مغلوب چشمون تو چی میشه اربعین امسالم این نوکر باشه مهمون تو بی تو در قفسم، اسم تو نفسم بی قراره دل من تا حرم برسم *** خوبان روزگار مسلمان زینب اند دیوانه ی حسین و پریشان زینب اند آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند حتما کنیز و پیرغلامان زینب اند