عید غدیر 96 - مجید بنی فاطمه

مدح - گدای شیر یزدانم ؛ فقیر شاه مردانم نمک پروده ی سلطان عالم پیر سلمانم گهی مانند جبریل است و گاهی همچو پیغمبر از این گونه تجلّی های او عمری ست حیرانم خدا باید بخوانم یا که عبد خالقش خوانم علی رب گشته یا رب مرتضی من که نمی دانم عجب زیبا حدیثی را رسول الله فرموده : که من هم بی ولای مرتضی بی دین و ایمانم اگر کوه گهر را هم به من روزی خدا بخشد نمی ارزد به آن لحظه که من در زیر ایوانم نگو کفر است این مطلب بیا قدری تأمل کن غلام حیدرم اما برابر با رسولانم به هر سویی نظر کردم امیرالمومنین دیدم و فهمیدم تولّی را میان ختم قرآنم خودم را در کنار حضرت معشوق می بینم روایاتی از آن دلبر سحرها تا که می خوانم به گوشم مانده آوایش که بابایم چنین می گفت : بدون او خس و خارم ولی با او گلستانم چه عذری آورم فردای محشر نزد صدیقه اگر افتد ز لب هایم دمی ذکر علی جانم

سرود - ناد علی،یادِ علی؛دستمو امدادِ علی باده به من داده علی؛در دلم افتاده علی هله امروزِ ضمیرِ درِ می خانه تویی؛هله فریادرس این دلِ دیوانه تویی کعبه یک سنگِ نشانیست که ره گُم نشود؛تا بدانند همه،صاحبِ این خانه تویی مستِ علی مستِ علی؛دائم و پیوسته علی دست علی دستِ خداست؛چشم منو دستِ علی دوش دیدم که ملائک درِ میخانه زدند؛همه با ذکر علی همگی مستِ علی؛گلِ آدم بسرشتند و به پیمانه زدند همه با اسمِ علی؛همه سر مستِ علی با منِ راه نشین باده مستانه زدند همه با یاد علی؛همه پابست علی قرعه فال به نامِ منِ دیوانه زدند همه با عشقِ علی؛همه با دستِ علی راه علی،ماه علی؛ماه علی،راه علی دلبرِ دلخواه علی؛یار علی دلدار علی حیدر کرار علی؛حیدر کرار علی؛حیدر کرار علی صحن ایوان نجف باز مرا راه بده؛در طوافِ حرمت فرصتِ دیدار بده ای نسیمِ سحر آرامگه یار کجاست؛وقت مرگم نفسی مهلت دیدار بده ناد علی،یادِ علی؛دستم و امدادِ علی باده به من داده علی؛در دلم افتاده علی دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند؛واندر آن ظلمتِ شب آبِ حیاتم دادند باده از دامِ تجلیِ صفاتم دادند؛مستحق بودم و اینها به ذکاتم دادند عمرِ من طی شد در راهِ توالای علی؛با حسین و حسن و زینب و زهرای علی خورده اَم زخم به امید مداوای علی؛تا بلندم بکند دستِ تولای علی مستِ علی مستِ علی؛دائم و پیوسته علی دست علی دستِ خداست؛چشم منو دستِ علی راه علی،ماه علی؛ماه علی،راه علی دلبرِ دلخواه علی؛یار علی دلدار علی حیدر کرار علی؛حیدر کرار علی؛حیدر کرار علی

مدح - چه شود ز راه وفا اگر، نظری به جانب ما کنی ؟ که به کیمیای نظر مگر، مس قلب تیره طلا کنی پمن از رخ تو روایتی شکر از لب تو حکایتی چه شود گهی به عنایتی نظری به سوی گدا کنی علی یا علی علی یا علی علی یا علی علی یا علی تو به شهر علم نبی دری تو ز انبیاء همه برتری تو غضنفری و تو صفدری چو میان معرکه جا کنی تو زنی به دوش نبی قدم فکنی بتان همه از حرم حرم از وجود تو محترم ز صفا و صفا تو صفا کنی تو مراد من تو نجات من به حیات من به ممات من چه زیان برم چه ضرر کنم تو برآوری و عطا کنی نرسد اگر به علی کسی به کجا رود به کجا رسد به خدا قسم که اگر کسی به علی رسد به خدا رسد

سرود - برای همه نبی ، خبرای خوشی داره روی دامن زمین داره ستاره میباره سرتو بیار و فدایی کن و که دوباره شب یاره دستت رو دستای ِ پیمبر انگار یه دنیا پر نوره اونکه پر از مهر و عشقه اونکه براش سنگ ِ صبوره نفسایی که صدای ِ رسیدن بهاره اگه کسی شبیه ِ یار ِ ما داره بیاره دلبرم همتا نداره ، دلبرم همتا نداره … در خونه باز حاجتامونو میاریم اگه کنار توییم ما جایی پا نمیزاریم خدا رو هزار مرتبه شکر پدری مثل ِ تو داریم من کم برات نوکری کردم ، اما بدی هامو ندیدی جونم فدا دست ِ کریمت ، امشب گداتو باز خریدی نفسایی که صدای ِ رسیدن بهاره اگه کسی شبیه ِ یار ِ ما داره بیاره دلبرم همتا نداره ، دلبرم همتا نداره … حیدرم همتا نداره سرورم همتا نداره …