- 4075
- 1000
- 1000
- 1000
دعای هفتم صحیفه سجادیه - دعا به وقت مهمات و رنج
با صدای بشیر جزایری
وکان مِن دعائِهِ علیهالسلام اِذا عَرَضَتْ لَهُ مُهمّةٌ
دعای او به هنگامی که برای وی مهمی دست می داد
اَو نَزلَتْ بِهِ مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَالْکَرْبِ
یا رنجی فرود می آمد به وقت اندوه
یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُالْمَکارِهِ، وَ یا مَنْ یُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدآئِدِ،
اى کسى که گره هر سختى به دست تو گشوده شود، و اى که تندى شدائد به عنایتت مى شکند،
وَ یا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُالْمَخْرَجُ اِلى رَوْحِ الْفَرَجِ،
ای که راه بیرون شدن از تنگی و رفتن به سوی آسایش از تو خواسته شود,
ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَالصِّعابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْاَسْبابُ،
دشواری ها به لطف تو آسان گردد، و وسایل زندگی و اسباب حیات به رحمت تو فراهم آید،
وَ جَرى بِقُدْرَتِکَ الْقَضآءُ، وَ مَضَتْ عَلى اِرادَتِکَ الْاَشْیآءُ، فَهِىَ بِمَشِیَّتِکَ
و قضا به قدرتت جریان گیرد، و همه چیز به اراده تو روان شود،
دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِاِرادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ،
تنها به خواست تو بی آنکه فرمان دهی همه چیز فرمان برد,
اَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمّاتِ، وَ اَنْتَ الْمَفْزَعُ فِى الْمُلِمّاتِ،
و هر چیز محض اراده ات بی آنکه نهی کنی از کار بایستد در تمام دشواری ها تو را می خوانند، و در بلیّات و گرفتاری ها به تو پناه جویند،
لایَنْدَفِعُ مِنْها اِلاّ ما دَفَعْتَ، وَ لایَنْکَشِفُ مِنْها اِلاّ ما کَشَفْتَ،
غیر از بلایی که تو دفع کنی بلایی برطرف گردد, و گرهی نگشاید مگر تواش بگشایی,
قَدْنَزَلَ بى یا رَبِّ ما قَدْتَکَاَّدَنى ثِقْلُهُ، وَاَلَمَّ بى ما قَدْبَهَظَنى حَمْلُهُ،
الهی، بلایی بر من فرود آمده که سختی و ثقل آن مرا در هم شکسته، و گرفتاری هایی بر من حمله ور شده که تحملش برای من دشوار است،
وَ بِقُدْرَتِکَ اَوْرَدْتَهُ عَلَىَّ، وَ بِسُلْطانِکَ وَجَّهْتَهُ اِلَىَّ،
و آن را تو از باب قدرتت بر من وارد کرده ای و به اقتدار خود متوجه من نموده ای،
فَلامُصْدِرَ لِما اَوْرَدْتَ، وَ لاصارِفَ لِما وَجَّهْتَ، وَ لافاتِحَ لِما اَغْلَقْتَ،
اله من، چیزی را که تو آورده ای کسی نبرد، و آن چه تو فرستاده ای دیگری باز نگرداند، و بسته تو را کسی نگشاید
وَ لامُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ، وَ لامُیَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ،
و چیزی را که تو بگشایی دیگری نبندد, و آنچه را تو دشوار نموده ای کسی آسان نکند
وَ لا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ،
و آن را که تو ذلیل کرده ای یاوری نباشد، پس بر محمد و آلش درود فرست، و به رحمتت
وَافْتَحْ لى یا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ، وَاکْسِرْ عَنّى سُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ
الها - در آسایش را به رویم باز کن، و به قدرتت صولت سلطان غم را در میدان حیات من بشکن،
وَ اَنِلْنى حُسْنَ النَّظَرِ فیما شَکَوْتُ،
و مرا در موردی که از آن شکوه دارم به عنایت و احسانت کامیاب کن،
وَ اَذِقْنى حَلاوَةَ الصُّنْعِ فیما سَاَلْتُ، وَ هَبْ لى مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنیئاً،
و به درخواست من شیرینی اجابت بچشان، و از سوی خودت رحمت و گشایشی دلخواه نصیبم فرما،
وَاجْعَلْ لى مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً،
و برایم نجات و خلاصی سریع از گرفتاری ها مقرر کن،
وَ لاتَشْغَلْنى بِالْاِهْتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِکَ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِکَ،
و مرا به خاطر چیرگى غم از رعایت واجبات و به کار بستن مستحبات خود بازمدار،
فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بى یا رَبِّ ذَرْعاً، وَامْتَلَأْتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلَىَّ هَمّاً،
چرا که من به سبب آنچه به سرم آمده بی تاب و توان شده, و قلبم از تحمل آنچه در زندگیم
وَ اَنْتَ الْقادِرُ عَلى کَشْفِ ما مُنیتُ بِهِ،
رخ نموده لبریز از اندوه گشته،
وَ دَفْعِ ما وَقَعْتُ فیهِ، فَافْعَل بى ذلِکَ وَ اِنْ لَمْ اَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ،
و تو به رفع گرفتاری هایم و دفع آنچه در آن در افتاده ام توانایی پس قدرتت را درباره من به کار بر گرچه از جانب تو مستحق آن نیستم
یا ذَا الْعَرْشِ الْعَظیمَِ.
ای صاحب عرش عظیم
وکان مِن دعائِهِ علیهالسلام اِذا عَرَضَتْ لَهُ مُهمّةٌ
دعای او به هنگامی که برای وی مهمی دست می داد
اَو نَزلَتْ بِهِ مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَالْکَرْبِ
یا رنجی فرود می آمد به وقت اندوه
یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُالْمَکارِهِ، وَ یا مَنْ یُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدآئِدِ،
اى کسى که گره هر سختى به دست تو گشوده شود، و اى که تندى شدائد به عنایتت مى شکند،
وَ یا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُالْمَخْرَجُ اِلى رَوْحِ الْفَرَجِ،
ای که راه بیرون شدن از تنگی و رفتن به سوی آسایش از تو خواسته شود,
ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَالصِّعابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْاَسْبابُ،
دشواری ها به لطف تو آسان گردد، و وسایل زندگی و اسباب حیات به رحمت تو فراهم آید،
وَ جَرى بِقُدْرَتِکَ الْقَضآءُ، وَ مَضَتْ عَلى اِرادَتِکَ الْاَشْیآءُ، فَهِىَ بِمَشِیَّتِکَ
و قضا به قدرتت جریان گیرد، و همه چیز به اراده تو روان شود،
دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِاِرادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ،
تنها به خواست تو بی آنکه فرمان دهی همه چیز فرمان برد,
اَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمّاتِ، وَ اَنْتَ الْمَفْزَعُ فِى الْمُلِمّاتِ،
و هر چیز محض اراده ات بی آنکه نهی کنی از کار بایستد در تمام دشواری ها تو را می خوانند، و در بلیّات و گرفتاری ها به تو پناه جویند،
لایَنْدَفِعُ مِنْها اِلاّ ما دَفَعْتَ، وَ لایَنْکَشِفُ مِنْها اِلاّ ما کَشَفْتَ،
غیر از بلایی که تو دفع کنی بلایی برطرف گردد, و گرهی نگشاید مگر تواش بگشایی,
قَدْنَزَلَ بى یا رَبِّ ما قَدْتَکَاَّدَنى ثِقْلُهُ، وَاَلَمَّ بى ما قَدْبَهَظَنى حَمْلُهُ،
الهی، بلایی بر من فرود آمده که سختی و ثقل آن مرا در هم شکسته، و گرفتاری هایی بر من حمله ور شده که تحملش برای من دشوار است،
وَ بِقُدْرَتِکَ اَوْرَدْتَهُ عَلَىَّ، وَ بِسُلْطانِکَ وَجَّهْتَهُ اِلَىَّ،
و آن را تو از باب قدرتت بر من وارد کرده ای و به اقتدار خود متوجه من نموده ای،
فَلامُصْدِرَ لِما اَوْرَدْتَ، وَ لاصارِفَ لِما وَجَّهْتَ، وَ لافاتِحَ لِما اَغْلَقْتَ،
اله من، چیزی را که تو آورده ای کسی نبرد، و آن چه تو فرستاده ای دیگری باز نگرداند، و بسته تو را کسی نگشاید
وَ لامُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ، وَ لامُیَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ،
و چیزی را که تو بگشایی دیگری نبندد, و آنچه را تو دشوار نموده ای کسی آسان نکند
وَ لا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ،
و آن را که تو ذلیل کرده ای یاوری نباشد، پس بر محمد و آلش درود فرست، و به رحمتت
وَافْتَحْ لى یا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ، وَاکْسِرْ عَنّى سُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ
الها - در آسایش را به رویم باز کن، و به قدرتت صولت سلطان غم را در میدان حیات من بشکن،
وَ اَنِلْنى حُسْنَ النَّظَرِ فیما شَکَوْتُ،
و مرا در موردی که از آن شکوه دارم به عنایت و احسانت کامیاب کن،
وَ اَذِقْنى حَلاوَةَ الصُّنْعِ فیما سَاَلْتُ، وَ هَبْ لى مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنیئاً،
و به درخواست من شیرینی اجابت بچشان، و از سوی خودت رحمت و گشایشی دلخواه نصیبم فرما،
وَاجْعَلْ لى مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً،
و برایم نجات و خلاصی سریع از گرفتاری ها مقرر کن،
وَ لاتَشْغَلْنى بِالْاِهْتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِکَ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِکَ،
و مرا به خاطر چیرگى غم از رعایت واجبات و به کار بستن مستحبات خود بازمدار،
فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بى یا رَبِّ ذَرْعاً، وَامْتَلَأْتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلَىَّ هَمّاً،
چرا که من به سبب آنچه به سرم آمده بی تاب و توان شده, و قلبم از تحمل آنچه در زندگیم
وَ اَنْتَ الْقادِرُ عَلى کَشْفِ ما مُنیتُ بِهِ،
رخ نموده لبریز از اندوه گشته،
وَ دَفْعِ ما وَقَعْتُ فیهِ، فَافْعَل بى ذلِکَ وَ اِنْ لَمْ اَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ،
و تو به رفع گرفتاری هایم و دفع آنچه در آن در افتاده ام توانایی پس قدرتت را درباره من به کار بر گرچه از جانب تو مستحق آن نیستم
یا ذَا الْعَرْشِ الْعَظیمَِ.
ای صاحب عرش عظیم
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان