ولادت امام رضا (ع)، سعید حدادیان و محمدحسین حدادیان

دوباره آسمونا ستاره بارون شده ولی نعمت اومده، نعمت فراوون شده یه صدای آشنایی باز به گوشم اومده صدای سوت قطار راه تهران مشهده چه حس آشنایی، چه شاه و چه گدایی یه ایران و یه مشهد، عجب امام رضایی می دونی چقدر می خوامت، نگی که دوسِت ندارم لب تر کنی امام رضا سرمو برات میارم سلطان علی موسی الرضا آیینه کاریای تو حرم تو محشره حرف من نیست، حرف خبره های اهل هنره جون آدم رو همین آیینه کاری می گیره کعبه با ضریحت عکس یادگاری می گیره چه صحن با صفایی، چه ایوون طلایی یه ایران و یه مشهد، عجب امام رضایی خادماتو عشقه آقا، دور همشون می گردم خواب دیدم با مژه هام حرمتو جارو کردم سلطان علی موسی الرضا حرمت برای ما بهشت جاودانیه توی موزه هاش پر از مدال قهرمانیه حضرت مسیح زنده میشه آقا با دمت با عصا ایستاده موسی دم درب حرمت عجب حال و هوایی، عجب کبوترایی یه ایران و یه مشهد، عجب امام رضایی یه جور دیگه تو داری هوای حسینیا رو امشب می خوام من ازت برات کربلا رو سلطان علی موسی الرضا

خدا می دونه این دلم تو حرمت یاد رضاست ضریح تو برای ما پنجره فولاد رضاست قم شده مثل مشهد و شاه چراغ و کاظمین خیابون ارم داره مسیر بین الحرمین انا سائلکم ای ملیکه ی قم شفیعه ی روز جزاء، وارث کوثر اومده آره نمک سفره ی موسی بن جعفر اومده ایران نداره غصه با کریمه ی آل عبا هزار و چهارصد سال پیش شد بیمه ی آل عبا انا سائلکم ای ملیکه ی قم فدای این صحن و سرا که جان و جانان قمه شیرینی زیارتش مزه ی سوهان قمه برا کریم اهل بیت، کریمه ی آل عبا عین همین جا می سازیم گنبد و ایوون طلا این حرمه که وعده ی سه شنبه شبهای منه یا فاطمه یا فاطمه ذکر رو لب های منه هفت آسمونا شاهد نعره ی حیدری مونه مثل مدینه این حرم خونه ی مادری مونه انا سائلکم ای ملیکه ی قم توی مسیر عاشقی مرجع تقلید منی تو بهترین نمونه ی امام رضایی شدنی ای زینب امام رضا، واجبه احترام تو ما می زنیم تو اربعین یه موکبم به نام تو انا سائلکم ای ملیکه ی قم کعبه ی عشقمو ببین، چشمای زمزم منو جان امام رضا بده رزق محرم منو

هر جا اگر به خواسته ها لطف می کنند در این حرم نخواسته ها نیز داده شد اصلا بهانه هاست که ما را می آورد با دادن بهانه، بهاء نیز داده شد گفتم به مشهد تو مرا راهی ام کنند دیدم برات کرب و بلا نیز داده شد شب بود و شور بود و سلام فرشته ها از عرش تا به فرش قیام فرشته ها باران شوق بود و امام فرشته ها شب بود و گرم سجده تمام فرشته ها قلب فرشته ها پر از عطر خدا شده امشب خدا اسیر نگاه رضا شده موج کَرم به اوج تلاطم رسیده است ناز و نماز و شوق و تبسم رسیده است تا بوده عاشقی به ترنم رسیده است کعبه کجاست، قبله ی هفتم رسیده است گویی خدا تمامی خود را کشیده است پیش از ازل که روی رضا را کشیده است

یکی از عرش دلم همیشه داد می زنه دوسِت دارم دل و دلبر یکیه، کیه فریاد می زنه دوسِت دارم آقا جانم یا علی موسی الرضا توی این دنیای فانی همیشه وقتی که همه درا بسته میشه یه نفر هست که امید آخره یه نفر که آبرو نمی بره یکی از عرش دلم همیشه داد می زنه دوسِت دارم دل و دلبر یکیه، کیه فریاد می زنه دوسِت دارم آقا جانم یا علی موسی الرضا توی این دنیا فانی که همش رو به فناست به خدا یه دل دارم، اونم مال امام رضاست من و دوری از رضا به خدا نمی تونم به جز از عشق شما به خدا نمی دونم آقا جانم یا علی موسی الرضا

وقتی که از همه جا رونده میشم وقتی بیچاره و درمونده میشم یه نفر هست که هنوز دوستم داره یه نفر هست که به روم نمیاره یکی از عرش دلم همیشه داد می زنه دوسِت دارم دل و دلبر یکیه، کیه فریاد می زنه دوسِت دارم آقا جانم یا علی موسی الرضا

ای تو را از قادر منان سلام الله نجمه از تمام عالم امکان سلام الله نجمه از تمام آسمان ها، از مه و خورشید و انجم از ملک از حور و از انسان سلام الله نجمه از مسیح و مریم و انجیل و از تورات و موسی از رسول الله و از قرآن سلام الله نجمه آفتاب کبریا را بر فراز دست داری جان ختم الانبیا را بر فراز دست داری ای عروس فاطمه مادر شدی عیدت مبارک بر فراز شانه ی جان، جان توحیدت مبارک ماه عصمت، ماهتاب محفل آل محمّد آفتاب طور موسی، قرص خورشیدت مبارک گوهر رخشنده ی دامان دریای ولایت مادر بیت ولایت، نخل امیدت مبارک نور حق در چشم طوسی، مادر شمس الشموسی دم به دم تکبیر گو تا روی ماهش را ببوسی بارک الله نجمه، آوردی جمال ابتدا را در جمال طفل دلبندت تماشا کن خدا را طور موسی کعبه ی تو، بنت الاسد این طفل، حیدر یا شدی زهرا و زادی باز مصباح الهدی را چهارده معصوم را در یک جمال آوردی امشب دیده بگشا در رُخش بنگر تمام انبیا را مشرق الانوار خورشید همه خورشیدهایی اُم دین، اُم الشرف، اُم الولا، اُم الرضایی جان عالم رونمایش باد، روی داور است این مثل زهرا پاره ای از پیکر پیغمبر است این قبله ی هفتم علی سوم و مولای هشتم زاده ی موسی، کلیم الله موسی پرور است این ضامن آهو نه، بلکه ضامن کل خلائق لحظه لحظه پای میزان و صراط و محشر است این عرش اعلی خاک پایش، هستی خلقت ولایش عالم و آدم فدایش، خازن جنت گدایش ای مزارت در زمین بیت الحرام آسمان ها وی به ماه عارضت روشن همه چشم زمان ها ای گدا را گوشه ای از سایه ی دیوار صحنت خوب تر از سلطنت بر قله ی بام جهان ها حج محرومان نه، بلکه حج آدم، حج عالم قبله ی دل ها نه، بلکه کعبه ی امید جان ها چشم اهل آسمان خاک قدوم دوستانت حاجت خلق دو عالم ریخته در آستانت

قدم قدم داره دلم می زنه فریاد با چشم گریون روبرو پنجره فولاد خدا می دونه از خودم هیچی ندارم هر چی که دارمو امام رضا بهم داد امشب تا صبح زیر ایوونم تو صحن سقاخونه مهمونم اینو که واسه جدتون گفتم برا خودت این دفعه می خونم اگه بشه یک میلیون بارم میگم امام رضا دوسِت دارم روبروی پنجره ی صحن گوهرشاد دیدم بابامو که روی خاک حرم افتاد می گفت زن و بچه و خونه زندگیمو هر چی که دارمو امام رضا بهم داد خوبیاتو نمی برم از یاد به آبروی پنجره فولاد کربلا چشمم به حرم افتاد گفتم "امام رضا اِوین آباد" اگه بشه یک میلیون بارم میگم آقا خیلی دوسِت دارم یکی میگه مریضمو شفا بهم داد یکی میگه برات کربلا بهم داد یکی میگه الهی قربونش برم من هر چی رو که دارمو امام رضا بهم داد زندگی با تو خیلی شیرینه دنیا و عقبام با تو تأمینه دلم میگه خداییه معنی صدای نقاره خونه ت اینه اگه بشه یک میلیون بارم میگم آقا خیلی دوسِت دارم ببین دوباره دلم من هر قدم آقا میشه هوایی شبای حرم آقا تو رو به جون مادرت بازم نگام کن تا عرفه منم بتونم برم آقا تو رو خدا نگو که این بارم سر روی شش گوشه نمیذارم خودت می دونی ای کَس و کارم هوایی صحن علمدارم اگه بشه یک میلیون بارم میگم آقا خیلی دوسِت دارم

ای که تموم مردم دنیا شما رو دوست دارن ایرونیا یه جور دیگه امام رضا رو دوست دارن دل زاری دارم، منم یه یاری دارم یه ولی نعمتی و من کَس و کاری دارم با آقام امام رضا من یه قراری دارم پر می زنه دلم برا باب الجوادش دلم خوشه لحظه ی مرگ، آقا میادش اگه همه سفر به قلب اروپا رو دوست دارند ایرونیا سفر به مشهدالرضا رو دوست دارند دل من مانوسه، حرم نرم می پوسه آرزوم پابوس ضریح شاه طوسه وعده ی ما مشهد، زیارت مخصوصه اگه دل هر عاشقی کرب و بلا رو دوست داره اربابمونم حرم امام رضا رو دوست داره دل من مجنونه، دوسِت دارم مردونه حرم تو مثل کرب و بلا می مونه که با مشک عباس پُر میشه سقاخونه کاشکی آقا کاری کنی امشب برامون گیر یه امضای توئه کرب و بلامون السلطان اباالحسن، السلطان اباالحسن

تکیه گاهم حسنه، پشت و پناهم حسنه حاضرم گدا باشم وقتی که شاهم حسنه ایمان داره، تو معرکه مثل علی میدان داره ابروی خم و زلف پریشان داره احسان داره، خوان کَرمش همیشه مهمان داره یک عالمه نوکر توی ایران داره حسن جانم، حسن جانم شاخ طوبی حسنه، یوسف زهرا حسنه سایه ی روی سرم، سایه ی مولا حسنه گوهر داره، چشماش به خدا جذبه ی حیدر داره تو کلاس درسش علی اکبر داره باور داره، ای وای اگه شمشیر غضب برداره کینه فقط از قاتل مادر داره حسن جانم، حسن جانم