ولادت حضرت معصومه (س) 95 - حنیف طاهری

سرود - ای کریمه تو شبیه حضرت زهرایی ای کریمه تو صفا دهنده ی دل هایی شب جشنه شب شوره شب شادی و سروره از قدوم ناز بی بی چشمای حسودا کوره اومده قبله ی حاجات اومده روح مناجات سیدا عیدی میدن چون اومده عمه ی سادات ای کریمه ای کریمه زمزمه به روی لبهایی ای کریمه ای کریمه تو شبیه حضرت زهرایی آسمون پر از ستاره دوباره فصل بهاره شب میلاد کریمه رحمت خدا می باره اومده قرار دل ها شاده امشب دل طاها برای موسی بن جعفر اومده ام ابیها ای کریمه ای کریمه بین دلبرها تو بی همتایی ای کریمه ای کریمه تو شبیه حضرت زهرایی دختر امام هفتم خواهر قبله ی هشتم اهل قم به خود ببالید اومده ملیکه ی قم دل به معصومه سپردیم نمک سفره شو خوردیم جای قبر بی بی زهرا به ضریحش رو آوردیم ای کریمه ای کریمه تو شفیعه ی همه دنیایی ای کریمه ای کریمه تو شبیه حضرت زهرایی

مدیحه سرایی - وقتی دلم کنار ضریح تو جا گرفت نوری ز فیض کوثر حسن شما گرفت یادم نمی رود که ز الطاف مرقدت هر بار قلب مرده ترینم شفا گرفت از ابتدا که شیعه ی عشق شما شدم فهمیدم که چشم تو خانم مرا گرفت هر صبح بر مناره ی تو بوسه زد نسیم که از کرامت حرم تو صفا گرفت وقتی به صحن آیینه ات آمدم دلم رنگی به صافی دل آیینه ها گرفت همواره آسمان حریم تو آبی است از بس که صبح گنبد تو آفتابی است از مرقدت شمیم مناجات می رسد در دامنت توسل حاجات می رسد وقتی که خاک بوسه حریم تو می شوم دستم به چشمای کرامات می رسد حق گفته اند فاطمه ی دومین تویی این گفته ام چگونه به اثبات می رسد از بس که از ضریح شما بر مشام جان عطر مزار مادر سادات می رسد دیگر چه احتیاج به مهتاب و آفتاب تا نور گنبدت به سماوات می رسد گل داده است غنچه ی گلدان آیینه دل آشیان گرفته در ایوان آیینه دستت کریم و سفره ی خیرت کثیرتر هرگز ندیده ایم ز تو دست گیر تر نائل به فیض کسب مقامات می شود در محضر تو هر که شود سر به زیر تر می گفت شاعری که بهشت است مرقدت نه نه بهشت نه به خدا بی نظیرتر گل پوش می شود حرم آسمانیت با فرشی از دو بال ملائک حریرتر با مقدم تو باغ بهار است هر کجا حتی هزار مرتبه از قم کویرتر نقش بهار در حرمت بسته می شود گل مات گل عذاری گلدسته می شود از نسل کوثری که شد این شورزارها از برکت حضور شما چشمه سارها در سایه ی تو جلوه ی خورشید پا گرفت این انقلاب از تو و این افتخار ها صبحی اگر دمیده ز نور نگاه توست رونق نداشت بی تو در اینجا بهارها از بس سبد سبد گل ایمان چکیده است از آسمان لطف تو بر کوچه سارها از سفره های جود تو احسان گرفته ام همواره زائران تو و همجوارها این سایه را تو بر سر من مستدام کن با جلوه های معرفتت آشنام کن