ایام شهادت امیرالمومنین امام علی (ع)، شب بیست و یکم ماه رمضان، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

ابریم و در هوای تو باران گرفته ایم اشکیم، در مسیر تو جریان گرفته ایم تا سایه ی تو هست چه حاجت مرا به قدر بر سر هماره مُصحف قرآن گرفته ایم در این مقام غیر تو را خواستن خطاست غیر از تو خواستیم، فراوان گرفته ایم ایتام کوفه لقمه ز دست علی خورند ما هم فقط به برکت تو نان گرفته ایم برکت سفره به نان نیست، به صاحب خانه است کار و بار همه را تا صف محشر بسته ایم تو صاحب عزا چو حسینی و چون حسن ما هم عزا شبیه یتیمان گرفته ایم بعد از وفات لطف کن از ما زبان مگیر هر بار گفته ایم علی، جان گرفته ایم بِعَلیٍّ الهی العفو

امشب شب قدر است و من روی سیاه آورده ام تا کی خریداری کنی، بار گناه آورده ام من روسیاهم ای خدا، غرق گناهم ای خدا یا ربنا یا ربنا اغفر لنا اغفر لنا گفتی که امشب بهتر از یک عمر طولانی بُوَد گفتی که توبه می خری، وقت پشیمانی بُوَد یا رب "اَجِرنا یا مُجیر"، ردم مکن دستم بگیر فَارحم الهی یا کریم یا ربنا یا ربنا اغفر لنا اغفر لنا سنگینی بار گناه پشت مرا بشکسته است از بس که دارم حق ناس، درها به رویم بسته است الطاف خود ابراز کن، در را به رویم باز کن یا ربنا یا ربنا اغفر لنا اغفر لنا از تو خجالت می کشم، بس نان شبهه خورده ام من آبروی خویش را با هر گناهی برده ام آنسان که ستاری خدا کن آبروداری خدا یا ربنا یا ربنا اغفر لنا اغفر لنا من با شهیدان بوده ام، حالا چنین آلوده ام از آخرت غافل شدم، با معصیت آسوده ام حق شهید بی مزار، منّت بر این غافل گذار یا ربنا یا ربنا اغفر لنا اغفر لنا امشب که تقدیر همه عالم به دست مهدی است دانم که آزرده دل از بدکاری و بدعهدی است او را ز من راضی نما تا که کند بهرم دعا تا دلبرم راضی شود "ناد علی" ذکر من است در موج غم های دلم یاد علی فکر من است من از علی دم می زنم، آتش به عالم می زنم جانم علی، جانم علی، ای جان جانانم علی

عباس عزیز دل من برات وصیتی دارم دست عَلَم گیر تو رو دست حسینت می ذارم اگه باشی تو کربلا دلهره ای من ندارم آرزوی ربابی با چشمای دریده سقای خیمه هایی با دستای بریده امید زینبی با جسم در خون تپیده ای وای از این غریبی یه روزی ای زینب من به کوفه برمی گردی تو برادرات کشته شدن، تنها بدون مردی تو لباس مشکی تنته، اسیر آه و دردی تو زینب تو رو با دست بسته اینجا میارن سرها رو نانجیبا رو نیزه ها می ذارن ای وای برای بچه هامون نون و خرما میارن ای وای از این غریبی *** فرق مرا تو طاقت دیدن نداشتی هجده سر بریده ببینی چه می کنی اینجا همه به گریه ی تو گریه می کنند خنده به اشک دیده ببینی چه می کنی خون می ریزد از شکاف سرم، خون جگر شدی جسمی به خون تپیده ببینی چه می کنی تو یکسره به چشم پدر بوسه می زنی تیری درون دیده ببینی چه می کنی وقتی که می رسد ز شریعه، حسین را با قامتی خمیده ببینی چه می کنی یک ضربه زد به فرق سرم راحتم نمود تو قتل صبردیده ببینی چه می کنی من پیکرم به غیر سرم لطمه ای ندید جسمی گلوبریده ببینی چه می کنی

ای سلطان نجف، هستم به زیر دِینت یا علی گفتم و من هم شدم عاشق حسینت قرآن سر بگیرم اِن شاءالله دم شیش گوشه ی اباعبدالله امضا کن محرمو ببینم، از الان تو فکر اربعینم با اسم تو می زنم به سینه م علی یا علی یا مولا ای سلطان نجف من محتاج دعاتم با قلبم شب قدری تو ایوون طلاتم با دستت نوشته شد تقدیرم، آخر کُنج حَرَمت می میرم خواب و رویای همه شبامه که قبرم تو وادی السلامه آی دنیا بدون علی آقامه آی دنیا فقط علی آقامه علی یا علی یا مولا شبگرد کوچه ها از کوفه داره میره روی دست یتیما با گریه ظرف شیره تشییع میشه پیکرش واویلا، پنهون و شبونه مثل زهرا حیدر خسته شده از زمونه، سی ساله همیشه روضه خونه هر شب یاد قبر بی نشونه علی یا علی یا مولا محول الاحوالم، یه کاری کن امسالم زیارت نجف باشه تو نامه ی اعمالم ستاره ی اقبالم، یه کاری کن امسالم گریه برا حسین باشه تو نامه ی اعمالم اینه ذکر زائرای اربعین "یا علی مولا امیرالمومنین" علی یا علی یا مولا

به مقام قرب سلمان، علی مولا به صداقت ابوذر، علی مولا به کلام حق فضه، علی مولا به رخ سفید قنبر، علی مولا به اشاره های تورات، علی مولا به دم شبیر و شبر، علی مولا به هر آیه ای ز مصحف، علی مولا و به هل اتی به کوثر، علی مولا که گرانتر است از زر نخی از عبای حیدر، علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا ره آفتاب کج شد، علی مولا به اشاره ی نگاهت، علی مولا متغیر است ساعت به زمان دل بخواهت، علی مولا تو به آسمان پناهی، علی مولا شده فاطمه پناهت، علی مولا به خدا که برده هر کَس، علی مولا زده کوه خود به کاهت، علی مولا که تو دستگیر مایی، علی مولا که تو محشری به محشر، علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا ضربات ذوالفقارت، علی مولا به تن خطر نشسته، علی مولا و کشانده لشگری را، علی مولا روی خاک دسته دسته، علی مولا به مصاف چشم هایت، علی مولا شده کفر سرشکسته، علی مولا چه به مدح تو بگویم، علی مولا من زار دست بسته، علی مولا خود شهریار گفته، علی مولا به تو این کلام بهتر، علی مولا علی ای همای رحمت، علی مولا تو چه آیتی خدا را، علی مولا که به ماسوا فکندی، علی مولا همه سایه ی هما را، علی مولا دل اگر خدا شناسی، علی مولا همه در رخ علی بین، علی مولا به علی شناختم من، علی مولا به خدا قسم خدا را، علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا برو ای گدای مسکین، علی مولا در خانه ی علی زن، علی مولا که نگین پادشاهی، علی مولا دهد از کرم گدا را، علی مولا نه خدا توانمش خواند، علی مولا نه بشر توانمنش گفت، علی مولا متحیرم چه خوانم، علی مولا شه مُلک لا فتی را، علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا به جز از علی که گوید، علی مولا به پسر که قاتل من، علی مولا چو اسیر توست اکنون، علی مولا به اسیر کن مدارا، علی مولا به جز از علی که آرَد، علی مولا پسری ابوالعجائب، علی مولا که عَلَم کند به عالم شهدای کربلا را حسین حسین حسین حسین