ایام شهادت امیرالمؤمنین، امام علی (ع)- شب بیست و یکم ماه رمضان 98 -حنیف طاهری

مناجات - عطا کردی خطا کردم، خطا کردم عطا کردی وفا کردی جفا کردم، جفا کـردم وفا کردی تو بی‌شرمی ز من دیدی و بر رویم نیاوردی ز عبد بی‌حیای خود حیا کـردی حیا کردی مرا هر لحظه زنجیـر گناهـی بود بر گردن تو خواندی و مـرا از آتش دوزخ رها کردی من از تو قهـر کردم تـو پیـام آشتی دادی کرم کردی دوباره این فراری را صدا کردی من بیچاره از غفلت دویـدم جـانب شیطان تو از رحمت مـرا بـا دوستـانت آشنا کردی تو بخشیدی گناهم را؛ خریدی اشک و آهم را تو زخمم را شفا دادی تو دردم را دوا کردی من از فرمـان تـو کردم تمّـرد، بـارمعبودا! تو حاجات مـرا بـر لب نیاورده روا کـردی من از خود آبـرو بردم تو بر من آبرو دادی من از غفلت چه‌ها کردم تو از رحمت چه‌ها کردی اگر می‌خواستـی در آتـش قهرت بسوزانی چرا این روسیه را زائر کـرب و بـلا کردی

روضه - از تو سر و ز مادر من سینه ای شکست تا صبح حشر بر سر بر سینه می زنم جدم که نیست در بر تو مادرم که نیست دارم به جای چند نفر سینه می زنم من در مدینه یاد گرفتم که هیچ وقت زخمی که شد عمیق مداوا نمی شود گر چند ضربه هم زده بودن باز هم پیشانی تو بیش از این وا نمی شود گفتند گفته ای که مرا کوچه می برند می خواهم از بیان خودت بشنوم بگو گفتند گفته ای که تماشام می کنند میخواهم از زبان خودت بشنوم بگو بابا خودت بگو سر بازار می روم بابا خودت بگو که گرفتار می شوم بابا خودت بگو به سرم سنگ می زنند بابا بگو بدون علمدار می شوم شاعر : علی اکبر لطیفیان

زمینه - تصویر غربت تو کوفه باز معنا میشه ای وای بعد از این آل الله تنها میشه مصداق غربت یعنی امشب داغ عالم رو قلب زینب بغضی تو سینه نجوا رو لب ما رو به کی می سپاری و داری غریبونه میری چه سخته مثل مادرم داری توام شبونه میری زرد رنگ تو از زهر شمشیر جفا اما می سوزه قلب تو از داغ زهرا درد تو درد ناموست بود داغ خانومت کابوست بود دستای بسته افسوست بود به یاد پهلوی زخمی سرت تا ابرو شکسته داری میری سرشکسته به دیدن پهلوشکسته ما رو به کی می سپاری و داری غریبونه میری چه سخته مثل مادرم داری توام شبونه میری

زمینه - ای جان جهان فخر زمان یوسف و طاها ای کهف امان رکن جهان کوثر و طوبی من ذره و محتاج نگاه و کرم تو مرغ دل من پر زده سمت حرم تو آشوبمو اسم علی قراره حرف دلم این بیت شهریاره ای جلوه جلال و جمال خدا علی یا مظهر العجائب و یا مرتضی علی جبریل امین سائل کوی اسدالله عالم همگی مست سبوی اسدالله عمری به تو بد کردمو قلب تو شکستم اما به خدا نوکر دربار تو هستم آشوبمو اسم علی قراره حرف دلم این بیت شهریاره جز یک نسب که از تو به خود بسته چیستم من آنچنان که آل علی گفته نیستم اما مرا هم ای علی از خود مران که من تا چشم و داشتم به حسینت گریستم

تک - هم ابتدا هم انتها حیدر بی انتها بی ابتدا حیدر دنیای ما عقبای ما حیدر حیدر و ما ادراک ما حیدر نامت نوای دلنشین من جانم امیرالمؤنین من ای عین تو عین الیقین من بسم الله ای روح البقا حیدر یا علی مولا حیدر یا علی مولا حیدر از بخت پر اقبال می آید رزق نجف هر سال می آید کعبه به استقبال می آید وقتی که می بیند تو را حیدر پای تو را بر ابرها دیدیم بر روی دوش مصطفی دیدیم ما آخر عرش خدا دیدیم راه زیادی مانده تا حیدر ای همدم تنهایی موسی اسمت دمادم بر لب عیسی همراه نوحی در دل دریا ای جان پناه انبیا حیدر تو داده ای رزق مرا حتما مولا به دنبالم بیا حتما من شک ندارم که خدا حتما در حال خلقم گفته یا حیدر از میسره تا میمنه رفتی با اقتدار و هیمنه رفتی در قلب لشکر یک تنه رفتی نازل شد از هر سو بلا حیدر ای تا ابد بیدار و ما خفته مهر تو در دل های آشفته حق با صدای تو سخن گفته ای با خدایت همصدا حیدر چشمان تو دام شکار من در دستهایت اختیار من جان علی بنشین کنار من پیش گدای بی نوا حیدر من از تو غیر از تو نمی خواهم سمت نجف طی می شود راهم صدها گره را باز کن با هم ای دست فوق دست ها حیدر

شور - دم مرگم علی می گم با عشقش می میرم ازین دنیا که توش مولا غریبه خیلی دلگیرم علی صراطه علی بهشته علی حیاته علی سرنوشته نور راهم علی جان علی جان علی شد پناهم علی جان علی جان علی سایه ی محشرم حیدر امیدم لطف فرداته لحظه ی مردنم شیرین از شوق تماشاته علی امامم علی مرادم تویی امیرم منم خونه زادم تا ابد شاهی و از ازل نوکرم خادم قنبرم بنده ی حیدرم نور راهم علی جان علی جان علی شد پناهم علی جان علی جان علی اگه تو کنج تنهایی به هوای تو می بارم به دلم عمریه آقا آرزوی نجف دارم علی نمازم علی نیازم علی کرامت علی چاره سازم ای امان ای امین همسر فاطمه بی پناهم ببین ای پناه همه