ولادت امام زمان (عج)، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

تو آمدی که باز هم خدا مرا گدا کند و در مسیر خانه ات گدا برو بیا کند به خنده نرگس آمده که ماه مجلس آمده "اَبا محمد" از کرم دوباره سفره وا کند فقط به یُمن مَقدَمت اجازه دارد از دَمت که فخر بر بهشت هم زمین سامرا کند به کعبه طعنه می زند ضریح گاهواره ات رواست قبله را خدا دوباره جا به جا کند تو آمدی که انتظار فاطمه به سر رسد و باز جلوه گر خدا، علی مرتضی کند ز لعل آبدار تو رواست اینکه عسگری نه از رطب که امشب از لب تو روزه وا کند تو جای خود هر آن کسی که دیده جلوه ی تو را شگفت نیست خاک را بدل به کیمیا کند تو آمدی و انبیا تو را سلام می کنند به احترام مقدمت همه قیام می کنند ببخش اگر زبان من نپخته است و ساده است تو لطف کن ز خود بگو که شعر بی اراده است ز دیده گرچه غایبی تو باز سجده واجبی چگونه بنده ات شوم که خضر بنده زاده است میان خیل چاکران نه جای همچو من بود که دست روی سینه جبرئیل ایستاده است نبی خصال، علی جلال، امیر فاطمی جمال فدای چشم مست تو که صد پیاله باده است حسین در شجاعتی، حسن گَهِ کرامتی برای خیل سائلان کمِ شما زیاده است به زهد زین العابدین، به علم و فضل باقری و اهل علم با جبین به محضرت فتاده است تو صاحب دقایقی، تمام قال صادقی به یک کلام تو یقین هزار استفاده است رئوف همچنان رضا، جواد همچنان جواد خدا تمام حُسن را به تو هدیه داده است به کظم غیظ کاظمی، قیامتی و قائمی به گونه ای که عرش هم به پات ایستاده است تبلور عنایتی، تو هادی هدایتی که یک تشعشع از رُخت به شمس نور داده است

به یک کلام یک تنه تمام چهارده تویی و در تو جمع خوبی تمام خانواده است در آسمان قمر تویی، تویی که ماه کاملی به غیرتت قسم که تو خود ابوالفضائلی ببین "مَتی تَرا" شده نوای "لن ترانی" ام بهار نیستم دگر نگاه کن خزانی ام ببین که پلک های من ز گریه زخم گشته است بیا که رو به پیری است دوره ی جوانی ام اگر چه خوب یا بدم به سینه سنگ تو زدم وَبال گردن تو اَم امام مهربانی ام گناه می کنم ولی قسم به حضرت علی همین که دور می شوم تو باز می کِشانی ام عجب شبی است آن شبی که میهمان تو شوم عجب دمی است آن دمی که نوکرت بخوانی ام رسید مَه به نیمه و هواییِ زیارتت زمینی ام ولی بده دو بال آسمانی ام دمی به عرش رفتی و به مادرت چه بد گذشت رباب یادم آمده که گرم روضه خوانی ام رباب یادم آمد و بساط گریه پا گرفت به یاد سیب کوچکی که روی نیزه جا گرفت ******* بچه ها دست بابا خونی شده گمونم شیرخواره قربونی شده عباشو طوری رو اصغر کشیده گمونم خیلی خجالت کشیده

فقط نه امشب که میلادشه یه عمره این دل همه ش یادشه توسلم باز به اجدادشه شاید همین جمعه میعادشه وقتی میاد شیعه نفس می گیره شمشیر ذوالفقارو دست می گیره حق باباش علی رو پس می گیره منتقم کربلا آقا بیا، وارث خون خدا آقا بیا یوسف زهرا بیا آقا بیا از آسمون موج نورش میاد با موکب پر غرورش میاد صدای جشن و سرورش میاد نوید روز ظهورش میاد آشوب دل های ما آروم میشه علی علی تو دنیا مرسوم میشه مرقد زهرا دیگه معلوم میشه امید آخر من آقا بیا، سایه ی رو سر من آقا بیا دعای مادر من اقا بیا منتقم کربلا آقا بیا، وارث خون خدا آقا بیا یوسف زهرا بیا آقا بیا با نورت از چشمامون خواب ببر با عشقت از دل تب و تاب ببر یه اسمی از ما تو سرداب ببر ما هم پایین پای ارباب ببر قسم به اشک ندبه خونات بیا به خون ریخته ی شهیدات بیا قسم میدم به "یا لثارات" بیا تاج سر شیعیان آقا بیا، منجی کل جهان آقا بیا مهدی صاحب زمان آقا بیا منتقم کربلا آقا بیا، وارث خون خدا آقا بیا یوسف زهرا بیا آقا بیا

فصل به فصل، سال به سال دنیا به اختیارتون می چرخه نسل به نسل، دست به دست بیرق انتظارتون می چرخه تا اومدم به دنیا اسم تو رو شنیدم من زیر سایه ی این هیئتا قد کشیدم خاطره ی بعضی شعرای قدیمی هر چقدرم بگذره کهنه نمیشه وقتی شما می زنی مُهر قبولی شعرا مثل خودتون نمونه میشه اگر آن ماه نمونه رُخ خود را بنمونه همه بت های جهان را سر جاشون می نشونه یگانه تمثال علی یا اباصالح امید و آمال علی یا اباصالح منتقم آل علی یا اباصالح یا بن الزهرا شب به شب، صبح به صبح هجر تو ما رو مبتلا کرد آقا آن به آن، دم به دم هر نفسم می خونه برگرد آقا دل خوشی ام اینه عمری جمعه ها چشم به راتم پر شده از ترانه دفتر خاطراتم خاطره بعضی شعرای قدیمی هر چقدرم بگذره تازگی داره دل به دل ذاکرای دل سپرده هر شب جشن می گرفتیم استخاره استخاره کردم امشب تا بنوشم مِی دوباره آیه های یوسف آمد در جواب استخاره اگر آن ماه نمونه رُخ خود را بنمونه همه بت های جهان را سر جاشون می نشونه دشت به دشت، کوه به کوه دنبال رد پای تو می گردم شهر به شهر، کو به کو هر جا پی هوای تو می گردم من که تو رو ندیدم، عاشقتم به قرآن منتظرت می مونم نیمه ی ماه شعبان خاطره بعضی شعرای قدیمی تا همیشه میاره حس توسل بلبلای اهل بیت هنوز می خونند عاشقونه برا تو رو منبر گل فراز منبر گل، بخوان یک خطبه بلبل که امشب جلوه گر شد جمال مصلح کل مهر احمدی، مه محمدی، عزیز فاطمه خوش آمدی

از راه می رسی که چراغانمان کنی فارغ ز کاج های زمستانمان کنی یعنی رها ز کوچه خیابانمان کنی روشن به نور نیمه ی شعبانمان کنی برگرد آسمان مرا یک ستاره نیست در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست جانم به لب رسیده و جانانم آرزوست لب تشنه ام طراوت بارانم آرزوست یوسف ترین پیمبر کنعانم آرزوست از دیو و دَد ملولم و انسانم آرزوست ما را به جز به یوسف زهرا چه حاجت است خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است از یاد برده ایم که یاری غریب هست اینجا هنوز رایحه ی بوی سیب هست در این زمانه ای که ریا و فریب هست ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست "یا من هو الطبیب" که از من بریده ای از من جدا مشو که تو هم نور دیده ای ای آنکه غیر تو همه را تار دیده ام مانند خود به بند تو بسیار دیده ام در چشم تو شکوه علمدار دیده ام من در پیاله عکس رخ یار دیده ام صبح است ساقیا قدحی پر شراب کن این ذره را به لطف خودت آفتاب کن با گریه سر به بالش ابر آسمان گذاشت هجر تو داغ بر دل پیر و جوان گذاشت خوشبخت آنکه پای فراق تو جان گذاشت ای تیر آخری که خدا در کمان گذاشت قلب مرا به تیر نگاهت هدف بگیر جان مرا به جان عمویت نجف بگیر ای آخرین حقیقت آدم نیامدی وی شوق بازدم ز چه یک دم نیامدی با اینکه تو به دیدن ما کم نیامدی از صبح تا غروب نوشته ام نیامدی گیرم خدا بخواهد و پیدا کنم تو را من با کدام دیده تماشا کنم تو را ای آشنای این دل بی آشنا بیا ای باوفا برای من بی وفا بیا از صبح تا غروب نوشتم بیا بیا اینجا نیامدی سحری کربلا بیا آنجا که از قرار دو عالم قرار رفت تا پشت خیمه اسب بدون سوار رفت

شبای انتظارم، من و حال نَزارم برگرد به آغوشم ماه شب تارم، من ابر بهارم برا تو بی قرارم می بینی وقتی تو نیستی گره می خوره کارم برگرد که پای تو بمونیم برگرد تا وقتی ما جوونیم آقا همه برات به یاد مرحوم حاج کافی می خونیم بچه هامون همه جوون شدن جوونامون همه پیر شدن پیرامون همه رفتن اما آقا نیومدی گلای باغچه مون خزون شدن باغچه هامون همه نیمه جون شدن منتظرات سر راهند، ماه زهرا نیومدی ماه زهرا نیومدی، ماه زهرا نیومدی تویی برکت عالم، ای شور دمادم برگرد که عمر من دیگه تمومه کم کم محبوب دل من، ای وارث خاتم این رسم کریما نیست، نخواه که تنها باشم برگرد بزار فاصله کم شه برگرد که مُردیم از صبوری آقا فدای اون قدمهات برگرد که دیگه بسته دوری برگرد که پای تو بمونیم برگرد تا وقتی ما جوونیم آقا همه برات به یاد مرحوم حاج کافی می خونیم بچه هامون همه جوون شدن جوونامون همه پیر شدن پیرامون همه رفتن اما آقا نیومدی گلای باغچه مون خزون شدن باغچه هامون همه نیمه جون شدن منتظرهات سر راهند، ماه زهرا نیومدی ماه زهرا نیومدی، ماه زهرا نیومدی زخمی شده بالم، باز خرابه حالم خیلی پریشونه روز و شب سالم باید تو بیایی تا جون بگیره عالم هر ثانیه شد بی تو این عمر وَبالم آقا دلم تنگ نگاته، آقا دلم تنگ صداته هر روز دخیل دامنت شد قلبی که محتاج دعاته سخته این غربت و در به دری سخته این ماتم بی خبری جمعه هامون پر از رنگ آهه آقا بیا بیا بیا تا این سپاه جون به کف راهی شن با شما سمت نجف ای قرار دل زهرا جان زهرا بیا بیا برگرد که پای تو بمونیم برگرد تا وقتی ما جوونیم آقا همه برات به یاد مرحوم حاج کافی می خونیم بچه هامون همه جوون شدن جوونامون همه پیر شدن پیرامون همه رفتن اما آقا نیومدی گلای باغچه مون خزون شدن باغچه هامون همه نیمه جون شدن منتظرهات سر راهند، ماه زهرا نیومدی ماه زهرا نیومدی، ماه زهرا نیومدی