عید مبعث، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

من حیدری ام دیگه خوش به حالمه مولا لقب یه نفر تو عالمه علی مولا علی مولا علی مولا به مهربونی پدرم نیست آسمون دل همیشه آبی است اونی که ولی امرشه حیدر نمره ی زندگیش میشه بیست ایوون طلا چه دلبسته م می کنه هر چی غیر عشق تو خسته م می کنه انگور ضریح تو مستم می کنه یا مولا علی علی علی یا مولا از روز ازل نیومد رو دست تو هیچکی ندیده توی جنگ شکست تو علی مولا علی علی مولا علی تو رو می خوام از خدا دقیقا آخه عاشقت شدم عمیقا یه جوری در خیبرو کَندی انگاری در نداشته اصلا من شیعه م با افتخار جانم به علی تنها شیر روزگار جانم به علی لا سیف الا ذوالفقار جانم به علی یا مولا علی علی علی یا مولا کعبه گشته دور ایوون طلات ذکر راه نجفت تا کربلا شده حال من بهتر و بهتر ساقی منه ساقی کوثر سال ظهوره انشاالله امسال وقتی شروع شده با حیدر با نابوی سعودی و بن سلمان ساخته مرقد بقیع میشه با ایران میشه مثل مشهد و حرم سلطان یا مولا علی علی علی یا مولا

جلوه ای از رخ معشوق به ما تابیده نوری از جنس خدا در همه جا تابیده مکه روشن شده خورشید حرا تابیده ای خدیجه پدر فاطمه آمد، صلوات دست پر آمده امروز محمد، صلوات آمد از سمت حرا نور نبوت به جبین آمد از سمت حرا قاری قرآن مبین آمد از سمت حرا مرد پیام آور دین او که مسرور می آید شده پیغمبرمان "أشهَدُ أَنَّ محمد" شده پیغمبرمان او که از روز نخستین و ازل احمد شد او که در غار حرا منتخب ایزد شد شد حرا میکده اش، مست می سرمد شد جبرئیل آمده و جام نبوت در دست تا که با خواندن قرآن نبی گردد مست نزد او چهره ی ابلیس حضیض است چقدر وحی از غنچه ی لبهاش لذیذ است چقدر این نبی نزد خداوند عزیز است چقدر خاص بوده که به او سوره ی کوثر دادند خوش به حالش که به او حضرت حیدر دادند او رسول است و شده حرف حسابش قرآن هدیه اش بر همه توحید پرستان، ایمان آمده تا که بسازد ز گِل ما انسان ما اگر ماه خدا، ماه محرم داریم از سر سفره ی پیغمبر خاتم داریم مصطفایی که به جز زجر ز کفار ندید از یَد بولهب مکه کم آزار ندید دور خود یار به جز حیدر کرار ندید روی غمهاش به جز فاطمه مرهم نگذاشت سنگ دشمن به لبش خورد ولی کم نگذاشت آمده تا که بتی قبله ی مردم نشود کعبه از لات و هبل، غرق تألم نشود کعبه خود سنگ نشانی ست که ره گم نشود به خداوند، به قرآن و به جان ثقلین قبله ی اصلی عشاق جهان است حسین

خورشید جهان سر زد بارون رحمت امشب اومد پیچیده این صدا توی عالم صل علی محمد و علی آل محمد داره می باره ستاره و ماه بَه چه کمالی تبارک الله ای ابر رحمت یا محمد یا محمد یا محمد امید امت یا محمد یا محمد یا محمد این زمزمه ی عشقه که تو غار حرا پیچیده خدا به عشق روی تو آقا از برکت وجودت همه ی ما رو بخشیده دورت بگردم ای حضرت ماه بَه چه جمالی تبارک الله دلبند زهرا یا محمد یا محمد یا محمد آقای دنیا یا محمد یا محمد یا محمد ای ابر رحمت یا محمد یا محمد یا محمد امید امت یا محمد یا محمد یا محمد خوش روزیه این چشمام که تو شب زیارت سلطان کنار سقاخونه مقیمم میدم سلام دوباره به تو ای شاه خراسان خدا می دونه حرم بهشته برات ما رو زهرا نوشته الحمدلله شب عشقه، شب عشقه، شب عشقه حال من و تو تب عشقه، تب عشقه، تب عشقه

عشقت مرا اسیر بیابان نوشته است مجنون ترین صحابی دوران نوشته است این هم ز مشکلات و مکافات عاشقی ست دست مرا برای گریبان نوشته است از دست اختیار تو راه فرار نیست این جبر را خدات به پامان نوشته است مانند تو امیر فقط یک نفر ولی مانند من اسیر فراوان نوشته است شکر خدا که نام مرا اعتبار تو سلمان نوشته است، مسلمان نوشته است نام تو را به آب طلا دستِ کردگار بالای تخت و تاج سلیمان نوشته است کم ناز کن دو آیه از این سوره را بخوان اصلاً خدا برای تو قرآن نوشته است امشب قلم زدند پریشانی مرا با تو رقم زدند مسلمانی مرا قرآن بخوان و راه خدا را نشان بده توحید را نشان زمین و زمان بده قرآن بخوان و با نفس آسمانی ات این مرده های روی زمین را تکان بده قرآن بخوان و بال مرا از قفس بگیر اندازه ی شعور پرم آسمان بده آخر چه قدر قوم پسردار می شوند دختر به دست دامن این مادران بده جز با صدای عشق مسلمان نمی شوم پس لطف کن خودت درِ گوشم اذان بده قرآن بخوان بگو که خدا واحد است و بس هر که ادلّه خواست علی را نشان بده تو آسمان مکه ای و ماه تو علی ست تنها دلیل روشنیِ راه تو علی ست مکه گرفته بوی خدا از دعای تو پیچیده در زمانِ همیشه صدای تو پایین بیا ز کوه دخیلی بیاورند دست توسل همگان بر عبای تو امشب فرشته ها همه پرواز می کنند اطراف آستانه ی غار حرای تو از این به بعد چشم تمام قنوت ها ایمان می آورند به "یا ربّنا"ی تو از این به بعد شمس و قمر روی دست توست از این به بعد مُلک و مکان زیر پای توست پرواز با دو بال میسر شود، بلی قرآن برای توست، علی هم برای تو احمد شدی، کتاب شدی، مصطفی شدی حالا تمام دار و ندار خدا شدی

امشب که تاج نور نشاندند بر سرت خالی ست ای نبیِّ خدا جای مادرت آن بانویی که زحمت بسیار می کشید تا اینکه این زمانه ببیند پیمبرت ای زیر سقف فاطمه ات عرش دوّمَت دیدار روی فاطمه معراج دیگرت غیر از کلام حق سخنی بر لبت نبود هر ظهر جمعه وقف علی بود منبرت هر جا که پا نهادی و هر جا که سر زدی دیدی علی امیر نجف را برابرت فکر برادری، چه کسی بهتر از علی از این به بعد شاه ولایت، برادرت از این به بعد شیر خدا آفتاب توست مهر علی تمامی دین کتاب توست شصت و سه سال زندگی ات مهربان گذشت با کیسه های وصله ایِ آب و نان گذشت شصت و سه سال زندگی ات بین کوچه ها در بنده ی خدا شدن این و آن گذشت گاهی میان دورترین خانه ی زمین گاهی میان دورترین آسمان گذشت گاهی کنار سفره ی بیوه زنان شهر گاهی کنار خاطره ی کودکان گذشت وقت نزول، حضرت خاکی نشین شدی وقت صعود، ردّ تو از بیکران گذشت آن روزها که شعب ابی طالبی شدی ایام درد بود ولی همچنان گذشت ای آنکه زندگی تو خرج نجات شد ای آنکه زندگی تو با مردمان گذشت برگرد، رنج و درد بشر را نگاه کن این زندگیِ سرد بشر را نگاه کن یک عده ای به عشق تو دور از وطن شدند یک عده ای ندیده اویس قَرَن شدند از خانواده ام همه عبدالله شما از خانواده ات همه آقای من شدند تو پیر خانواده، بزرگ قبیله ای محصول زندگی تو پنج تن شدند یک عده زینب و علی و فاطمه شدند یک عده ای حسین شدند و حسن شدند بعد تو دختر تو و زینب کنار هم مشغول کار بافتن پیرهن شدند یک عده بچه های تو پاره جگر ولی یک عده بچه های تو پاره بدن شدند این کشته ها تمام جگر گوشه ی تواند یا ایها الرسول، ببین بی کفن شدند یا مصطفی، این تن پامال را ببین این کشته ی فتاده به گودال را ببین

همه می دونند کارِت شده دلبری دل همه دنیا رو داری می بری ای جانم چه پیغمبری تو که امید دل رسوایی چراغ راه همه دنیایی تو عشق حیدر، اباالزهرایی پیچیده رو زمین از عالم بالا توی گوش مردم دنیا دلبر فاطمه "بخٍ یا رسول الله" همه می دونند کارِت شده دلبری دل همه دنیا رو داری می بری ای جانم چه پیغمبری تو که امید دل رسوایی چراغ راه همه دنیایی تو عشق حیدر، اباالزهرایی باز امشب می خونم با شور و هیاهو توی صحن ضامن آهو نور دل همه "بخٍ یا نبی الله" دلبر فاطمه "بخٍ یا نبی الله" به همه دلای ما که تو مرهمی با وجود تو دنیا نداره غمی منجی همه عالمی به جان زهرا خودت می دونی که توی دلها چه جایی داری به قد عالم فدایی داری، اباالزهرایی از وقتی شده به عشق تو گرفتار میگه هر شب یکصد و ده بار هر تپش دل ما "یا حیدر کرار" اونی که دلش عاشق شده با علی می رسه از عشق تو به خدا علی یا حیدر مدد یا علی شدم مجنون از زمونه سیرم به عشق حیدر نفس می گیرم برای ایوون طلا می میرم مدد یا حیدر، مدد یا حیدر

شکاف آیا دلیلش چیست وقتی خانه در دارد یکی باید که از این راز کعبه پرده بردارد به دنبال چه می گردند گِرد کعبه حاجی ها به غیر از آن شکاف حیدری چیزی مگر دارد علی را هر کسی دیده است گویا کعبه را دیده است شکافی کعبه دارد که علی بر تیغ و سر دارد لباس کعبه را هر سال گیرم نو کنند اما لباس نو به زخم کهنه ی او کِی اثر دارد دهان کعبه را با نقره پُر کردند، می دانند که از اسرار صاحبخانه و مهمان خبر دارد من از جهل بشر حیران که شَقُ الکعبه را دیده و از پیغمبر خود خواهش شَقُ القمر دارد بیا و سنگ حیدر را بزن بر سینه ای حاجی که والله از حجربوسی ثوابی بیشتر دارد علی را این و آن نون لنا خواندند و فهمیدم چرا عمری ست مولا با خودش تیغ دو سر دارد