ولادت حضرت اباالفضل العباس (ع) مجید بنی فاطمه

اگر نقطه ی با تنزل نمی کرد اگر اسمِ اعظم تغزل نمی کرد اگر بر ظهورش تفال نمی کرد دو عالم نبود و جهان گل نمی کرد علی بود و خلقت سراسر علی دید خدا عکس خود را فقط در علی دید علی با خدا رمز و رازش یکی بود علی ذوالفقار و نمازش یکی بود علی جبهه و جانمازش یکی بود علی گریه و روی بازش یکی بود خدا شد علی و پیمبر علی شد علی در علی در علی در علی شد که هست اینکه حق غرق اوقات او شد خدا جلوه های مناجات او شد همینکه زمانِ ملاقات او شد خدا مات او شد علی مات او شد دلم برد و هربار گفتم اباالفضل صد و سی و سه بار گفتم ابالفضل ببین بند آمد نفسها سخنها ببین بازمانده نظرها دهنها از این پس تمام است این در زدنها نیازی نباشد به این آمدنها که می بیند امشب دلم پر زدن را که می بینم امشب دوباره حسن را اگر آب دریا مرکب شود باز زمین از غزلها لباب شود باز ادب پیشِ مدحش مودب شود باز رسیده است جا پای زینب شود باز که زینب بگوید که ای جان من تو که باب الحسین و که باب الحسن تو دعا کرد میدان علم برندارد در این معرکه یک قدم برندارد دعا کرد تیغ دو دم برندارد که لشگر سر از خاک غم برندارد فقط یال و کوپال یکسر بریزد فقط سر بریزد فقط سر بریزد علی بین میدان که تصویر می شد چنان ضربه های تو تکثیر می شد زمان فرارِ همه دیر می شد که لشگر به خاکت زمین گیر می شد پناه حرم دست آب آور توست دعاهای زینب به پشت سر توست خدا این حرم را عجب دیدنی کرد پر از دست خالی پر از ارمنی کرد و لطف تو درد مرا گفتنی کرد دلم را به زلف تو پیوستنی کرد تو نور قمرهای ام البنینی دعای سحرهای ام البنینی تو شاه پسرهای ام البنینی یل شیر نرهای ام البنینی نظر می خوری روی خود را بپوشان از این تیر ابروی خود را بپوشان از این نیزه پهلوی خود را بپوشان از این تیع بازوی خود را بپوشان زمین می خورم تا زمین می خوری به روی زمین با جبین می خوری

به به از این حسن خداوندی جانم چه بابایی چه فرزندی جانم چه دستایی چه چشمایی چه لبخندی ابالفضلی دلمو زدم بنامت ابالفضلی شدم عاشق مرامت ابالفضلی می دونی چقدر می خوامت سودا زده ی طره ی جانانه ام امشب زنجیر بیارید که دیوانه ام امشب امشب شب عشق بیا ای دل ماه بنی هاشم شده کامل پاشو گدایی کن بگو جانم اب.فاضل عجب ماهی می درخشه تو مدینه چه آقایی نفس ام بنینه داره عشقش تو دل حسین می شینه خورشید بریزید به پیمانه ام امشب زنجیر بیارید که دیوانه ام امشب سودا زده طره جانانه ام امشب زنجیر بیارید که دیوانه ام امشب بستم دلم رو به زلفونت آقا همه عالم پریشونت به به رقیه جان اومد دنیا عمو جونت برا ارباب تو یک تنه سپاهی برا زینب تا همیشه تکیه گاهی اباالفضلی قربونت برم الهی سر خوش شدم از گریه مستانه ات امشب خورشید بریزید به پیمانه ام امشب زنجیر بیارید که دیوانه ام امشب سودا زده طره جانانه ام امشب زنجیر بیارید که دیوانه ام امشب با تو نه آشوبم نه آشفته ارباب به نصیحت به تو گفته وقتی علمداری علم هیچ وقت نمی افته اباالفضلی عشق تو بدون مرز دل دشمن از سپاه ما می لرزه به این عالم یه نگاه تو می ارزه تا عرش رود هوهوی جانانه ام امشب سودا زده طره جانانه ام امشب زنجیر بیارید که دیوانه ام امشب