ولادت امام حسین (ع) مجید بنی فاطمه

دونه دونه تا زمین پر میگیرن یه عالمه فرشته از اون بلا یکی داره میخونه ارباب اومد ستاره بارون شده دنیای ما دیوونه ها مهتاب اومد قرار این دل بی تاب اومد مجنون تر از مجنونم آخه ارباب اومد با حسین دل من توی عرش خداست خونه مادریم به خدا کربلاست یا حسین سنه قوربان من سنه وِرَرَم جان چه دیدنیه وقتی با لبخندش میبره دل از علی تو گهواره آقا زاده زهرا رب العشقه هوای نوکراشو زهرا داره ترانه لب بارون عشقه وقتی میگم انا مجنون عشقه دل گوشه شیش گوشه بشه مهمون عشقه قصه ما دو تا مثل شاه و گداست خونه مادریم به خدا کربلاست یا حسین سنه قوربان من سنه وِرَرَم جان سلام ما رو فطرس بالا برده واسه همینه چشما دریا میشه گدایی خوبه اما تواین خونه آخه گدای ارباب آقا میشه حالا که دل هدفش این راهه فاصلمون تا حرم کوتاهه سور و سات عشق ما پای ثارالله تربتش واسه همه دردا شفاست خونه مادریم به خدا کربلاست یا حسین سنه قوربان من سنه وِرَرَم جان

اگر پنج نوبت اذانم علی است اگر خاکم و آسمانم علی است اگر قبله‌ی آستانم علی است اگر روز و شب بر زبانم علی است علی درد عشق است و درمان حسین علی گفت و گفتیم ای جان حسین مرا آفریدی که حیران شوم مرا چشم کردی که باران شوم مرا جذبه دادی غزل خوان شوم مرا آینه کردی ایوان شوم زدم نعره در زیرِ ایوان حسین که ای جانِ من جانم ای جان حسین همانکه دلم شعله‌ور آفرید همانکه مرا در به در آفرید همانکه به شوقِ تو پر آفرید به عشقت برایم جگر آفرید کسی نیست ما را به قرآن حسین خدا گفت و گفتیم ای جان حسین تو هستی محمد محمد تویی و حی و علی هم به ابجد تویی برات نجف لطف مشهد تویی فقط آرزویِ مجدد تویی مدینه شد امشب چراغان حسین نبی گفت با تو که ای جان حسین اگر لطف زهرا مسلمان شدیم اگر ما سلیمان و سلمان شدیم اگر در حسینیه درمان شدیم اگر عاشقیم از حسن جان شدیم حسن جان نوشتیم و جانان حسین حسن گفت و گفتیم ای جان حسین نشسته است موسی عصایش دهی رسیده است یوسف که جایش دهی دویده است یحیی عطایش دهی به خاک است عیسی عبایش دهی حرم شد قرق از گدایان حسین حرم پر شد از ذکر ای جان حسین سه شب آمدم تا که چیزی برم بهاری پی برگ ریزی برم دعایی برای عزیزی برم شفایی برای مریضی برم سه شب آمدم زیر باران حسین که هرشب بگویم که ای جان حسین تو بی‌انتها‌... نقطه چین می دهی که از پشت در بیش از این می دهی چنان می دهی و چنین می دهی که حتی به قاتل نگین می دهی نگینت چه شد ای سلیمان حسین که نالید زینب که ای جان حسین رسید و صدا زد پرش را مبر زِره را که بردی سرش را مبر از انگشتش انگشترش را مبر براین ناقه‌ها دخترش را مبر صدا زد به لبهای سوزان حسین که عریان حسین و که ای جان حسین

سبز شد زمین و زمان جون گرفته خوش به حال دل خراب من که سامون گرفته حالا که پر زدی برا زیارتش فطرس منم ببر تو صف انتظار منم یه عاشقم ارباب منم بخر سلام ای عشق منو دریاب سلام ای نور سلام ارباب نور مصفا تو آغوش زهرا خنده تا رو لب حسین نشست دلش میره بابا معجزه می کنه با گوشه نگاش ای جان چه دلبری اومد و سر شده شبای انتظار ای جان چه محشری سلام عشقم سلام جونم تویی عشق توی خونم ای یار دیرین تو ای شور شیرین من نمازم به سمت کربلاست تویی دین و آیین سلام هر نماز سلام بر حسین روی نیاز من به گنبده تنگ دلم برات جواز دعوتم دست امام رضاست تو مشهده سلام از دور به تو آقا سلام بر تو گل زهرا