شهادت حضرت فاطمه (س) حسن خلج شب سوم فاطمیه اول سال 1398

نگاه کن به دلم ای فدای چشم شما خدا کند که بمیرم برای چشم شما ببند پلک و بکش باز کن که زنده شوم شود هر آنچه بود اقتضای چشم شما ببخش اگر که تو را خسته کرد گریه من دلم گرفته چونان ابرهای چشم شما چه شد که لاله شده همنشین نرگس تو بنفشه از چه نشسته ست پای چشم شما

ای نور قلب عاشقم شمع این خانه تویی زهرا زهرا مرو مرو لطف کاشانه تویی ای مرغ پر شکسته افتاده کنج قفس از فرط غصه فاطمه در سینه مانده نفس ممنونم اگر نروی می میرم اگر بروی زهرا مرو مرو ای نخل بریده ثمر یا زهرا

ای بیمار علی هر سو می کشیم کردی جان به لبم آخر می کشیم زهرا قسم به آن لحظه ای که به کوچه ماندی بگشا دیده ببین به چه روزی مرا نشاندی مرو زهرا ، مرو زهرای من مرو سوسو می زنی ای شمع محفل من هم چون سینه خود می سوزد دل من تا که زانوی خود ز غمت در بغل بگیرم زهرا لب بگشا تو دعا کن که من بمیرم مرو زهرا ، مرو زهرای من مرو ای همراز علی بشنو راز دلم زهرا تا به ابد من از تو خجلم با آنکه یار من همه شب تا سحر نخفتی اما ز کوچ تو سخنی با علی نگفتی مرو زهرا ، مرو زهرای من مرو

نفسهای تو گر چه در شماره افتاده ای مادر ببین طفلت به حال احتضار افتاده ای مادر نوازشهای دستت بر سر زینب کجا رفته بگو با من مگر دستت ز کار افتاده ای مادر چرا ره می روی و دست بر دیوار می گیری چرا حال تو اینگونه نزار افتاده ای مادر