شب دهم محرم، حسن خلج

روایت است که رحمت کند خدای حسین هر آن کسی که کند گریه در عزای حسین

روایت است که رحمت کند خدای حسین هر آن کسی که کند گریه در عزای حسین ببار دیده و خودت را نشان بده امشب چرا که هست رضای خدا رضای حسین روایت است زیارت کند خدایش را هر آنکه رفت زیارت به کربلای حسین

به گوش تیر گفتا تیغ، بی سر کردنش با من اگر چشمی به سوگش خشک شد ، تَر کردنش با من تو کارت را بکن با شعبه ها من هم حواسم هست حسین اکبر اگر آورد، اصغر کردنش با من جواب تیغ را تیر اینچنین از روی زه پَر داد اگر اصغر بیارد ذبحِ اکبر کردنش با من ز جا برخاست نیزه گفت مظلومیت این سر از اینجا تا شب تقدیم دختر کردنش با من صدای نیزه را خاری شنید و گفت بعد از این ز خیمه هر که آمد سَدِّ مَعبَر کردنش با من پس از او اسبی از اردو با 9 اسب دیگر گفت شبیه قاسمش چندین برابرش کردنش با من به من نگو که برو دور قتله گاه برو به من اشاره نکن سوی خیمه گاه برو به من بگو چه کنم تا تو را خلاص کنم به شمر رو بزنم یا که التماس کنم به من بگو چه کار کنم دور خیمه سر نکشم به نوک نیزه تنت را به هر طرف نکشم صدای خنده کوفی صدای خنده شمر صدای بد دهنی کردن زننده شمر صدای هلهله و بانگ طبل می آید صدای تق تق تعویز نعل می آید

افتاده کنج قتله گاه تو چنگ کینه سپاه نداره دیگه جون پناه پناه عالم دورش پر از کمینه زینب داره می بینه رو سینه داداشش شمر لعینه بالای گودال هی میره از حال پیر شده زینب قد هزار سال سالار زینب گفتم چنین مباد که حسینم شکار نیست این رسم ذبح کردن در روزگار نیست

اللهم عجل لولیک الفرج صدای گریه تو پیر کرده عالم را بیا که با تو بپوشم لباس ماتم را هزار شکر نمردم که باز میبینم کتیبه های عزا مشکی محرّم را دوباره چشم ترت زخم می شود آقا جواب کرده دو چشمت دوباره مرهم را اللهم عجل لولیک الفرج برای عمه خود تا که روضه میخوانی به گریه شعله زنی دودمان آدم را دخیل بسته ام امشب به دامنت شاید ببینم اشک تو را روضه مجسّم را