شب اول محرم، حسن خلج

باور نمی کنم که دوباره نشسته ام با چشم تر کنار در کربلای تو آن روز کوفه حال و هوایی عجیب داشت وقتی نگاه ها همه رنگ فریب داشت وقتی وقت عبور از صف آهنگران شهر گویا خبر ز روضه شیب الخضیب داشت با دیدن سه شعبه و سر نیزه هایشان بر روی لب ترنم ام الیجیب داشت من عزیز آمدم اینجا و اسیرم کردند وای بر حال اسیری که بیاید اینجا آقا نمیگویم نیا کوفه ولی سربسته میگویم اگر همراه آری زینبت را فکر فردا کن آقا نمیگویم نیا کوفه ولی سربسته میگویم اگر همراه آری اکبرت را فکر لیلا کن این به دلداری و آن گرم دل آرایی بود گفت و گوهای دو دلداده تماشایی بود

برات سینه نزنم چیکار کنم یا حسین برات لطمه نزنم چیکار کنم یا حسین برات سرخه نزنم چیکار کنم یا حسین حسین یا حسین بسم رب الحسین ها هنا کربلا اومدن سینه زنهای نورالبکاء حضرت بی بدل حسین ذکر خیرالعمل حسین السلام علی الحسین حرف حق عاشق صحبت کربلا مرده شد زنده با تربت کربلا همره هر کتل حسین ذرکمه از ازل حسین السلام علی الحسین حضرت بی بدل حسین ذکر خیرالعمل حسین السلام علی الحسین منت خدای را به غمت مبتلا شدم صد شکر زائر نجف و کربلا شدم هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله

بنویسید مرا یار اباعبدالله اولین بنده ی دربار اباعبدالله منتظر مانده دیدار اباعبدالله من کجا و سر بازار اباعبدالله تا خداهست خریدار اباعبدالله عاشق آن است که دیدار کند یارش را بارها جان بدهد دید اگر دارش را باز آماده کند جان دگر بارش را فاطمه پیش خدا، پیش برد کارش را هر که افتاد پی کار اباعبدالله من کجا و سر بازار اباعبدالله تا خداهست خریدار اباعبدالله وقت هجران به گریبان چه نیازی دارم به دل بی سروسامان چه نیازی دارم با لب پاره به دندان چه نیازی دارم به سرشانه ایشان چه نیازی دارم تا سرم هست به دیوار اباعبدالله