- 1566
- 1000
- 1000
- 1000
امین وحی طبع من بیا به لاله زارها
مدیحه سرایی حضرت علی (ع) در روز عید غدیر با صدای سعید حدادیان، سال 1387
متن شعر:
امین وحی طبع من بیا به لاله زارها
بگیر اوج و پر بزن به گرد شاخسارها
بریز دُر زهر طرف به طرف جویبارها
بیار شعر ناب خود به بزم گلعذارها
بخوان قصیده از علی به شیوۀ هزارها
که جان خود به هر نفس کنم فدات بارها
بیا به محفل ولا درُی فشان سری بزن
ز دست ختم انبیا شراب کوثری بزن
ز دیده گوهری فشان به سینه آذری بزن
دمی بیا غمی ببر دلی ستان پری بزن
به وصف مرتضی علی نوای دیگری بزن
بشو ز جان غبارها ببر ز دل قرارها
نزول رحمت خدا به دامن کویر شد
علی علی علی بگو که موسم غدیر شد
امام کشور ازل الی الابد امیر شد
به کبریا سفیر شد به مصطفی وزیر شد
محّب او عزیز شد عدوی او حقیر شد
به قلب این نشاط ها به چشم اوست خارها
مبارک است بر همه نزول رحمت خدا
کمال یافت دین حق به نام حجّت خدا
ولایت علی بود تمام نعمت خدا
اطاعت علی بود قرین طاعت خدا
محبّت علی بود همان محبّت خدا
خزان باغ دل شود به مهر او بهارها
یک حلقه به باب جنت آویزان است
دائم به علی علی علی گویان است
این به معنی این است که دربست بهشت
مخصوص علی و جمله یاران است
مراسم غدیر را خدا گرفته در زمین
به اشرف پیمبران خطاب می کند چنین
که ای رسول کبریا علی است بر تو جانشین
علی است پیر انبیا علی است میر مؤمنین
علی بود مدار حق علی بود قرار دین
علی است شهریار کُلّ به کلّ شهریارها
چو بر نبی خطاب شد کلام حیّ ذوالمنن
ستاد بین مسلمین چنانکه مه در انجمن
گرفت جان خویش را به روی دست خویشتن
به خطبه ای بلیغ تر ز حدّ معجز سخن
چنان به وصف مرتضی فشاند گوهر از دهن
که هوش برد از سر طوایف و تبارها
الا همه موالیان چه انتها چه ابتدا
شوید گوش سر بسر رسول می دهد ندا
که بر تمام خلق ها رسیده حکم از خدا
هر آنکه را منم نبی علی بر اوست مقتدا
علی است رهبر همه علی است مشعل هُدا
علی است آنکه حق از او گرفته اقتدارها
علی است آنکه کعبه شد مزّین از ولادتش
علی است آنکه هر نبی بود به او ارادتش
علی است آنکه هر وصی بود از او سعادتش
علی است آنکه یافت جان عبادت از عبادتش
علی است آنکه بر همه عیان بود سیادتش
علی است میر و فاتح تمام کارزارها
متن شعر:
امین وحی طبع من بیا به لاله زارها
بگیر اوج و پر بزن به گرد شاخسارها
بریز دُر زهر طرف به طرف جویبارها
بیار شعر ناب خود به بزم گلعذارها
بخوان قصیده از علی به شیوۀ هزارها
که جان خود به هر نفس کنم فدات بارها
بیا به محفل ولا درُی فشان سری بزن
ز دست ختم انبیا شراب کوثری بزن
ز دیده گوهری فشان به سینه آذری بزن
دمی بیا غمی ببر دلی ستان پری بزن
به وصف مرتضی علی نوای دیگری بزن
بشو ز جان غبارها ببر ز دل قرارها
نزول رحمت خدا به دامن کویر شد
علی علی علی بگو که موسم غدیر شد
امام کشور ازل الی الابد امیر شد
به کبریا سفیر شد به مصطفی وزیر شد
محّب او عزیز شد عدوی او حقیر شد
به قلب این نشاط ها به چشم اوست خارها
مبارک است بر همه نزول رحمت خدا
کمال یافت دین حق به نام حجّت خدا
ولایت علی بود تمام نعمت خدا
اطاعت علی بود قرین طاعت خدا
محبّت علی بود همان محبّت خدا
خزان باغ دل شود به مهر او بهارها
یک حلقه به باب جنت آویزان است
دائم به علی علی علی گویان است
این به معنی این است که دربست بهشت
مخصوص علی و جمله یاران است
مراسم غدیر را خدا گرفته در زمین
به اشرف پیمبران خطاب می کند چنین
که ای رسول کبریا علی است بر تو جانشین
علی است پیر انبیا علی است میر مؤمنین
علی بود مدار حق علی بود قرار دین
علی است شهریار کُلّ به کلّ شهریارها
چو بر نبی خطاب شد کلام حیّ ذوالمنن
ستاد بین مسلمین چنانکه مه در انجمن
گرفت جان خویش را به روی دست خویشتن
به خطبه ای بلیغ تر ز حدّ معجز سخن
چنان به وصف مرتضی فشاند گوهر از دهن
که هوش برد از سر طوایف و تبارها
الا همه موالیان چه انتها چه ابتدا
شوید گوش سر بسر رسول می دهد ندا
که بر تمام خلق ها رسیده حکم از خدا
هر آنکه را منم نبی علی بر اوست مقتدا
علی است رهبر همه علی است مشعل هُدا
علی است آنکه حق از او گرفته اقتدارها
علی است آنکه کعبه شد مزّین از ولادتش
علی است آنکه هر نبی بود به او ارادتش
علی است آنکه هر وصی بود از او سعادتش
علی است آنکه یافت جان عبادت از عبادتش
علی است آنکه بر همه عیان بود سیادتش
علی است میر و فاتح تمام کارزارها
تاکنون نظری ثبت نشده است.