وفات حضرت خدیجه (س)، مهدی رسولی

صدای تو را داره می شنوه اونی که خدا رو صدا زده شب جمعه از خونه ی خدا یه سر به ضریح شما زده سامع الاصواتی حسین مظهر اوصاف خدا استغاثه است روی لبم زیر قبه کربلا الهی بازم دستم رو بگیر اجرنا من النار یا مجیر اونی که برام می مونه تویی اونی که برات گریونه منم من از روزه به روضه می رسم تا تشنه میشم گریه می کنم تشنه میشم اما دلم سوخته و غرق ماتمه واسه نوکر، ماه رمضون مثل ماه محرمه به حق آقای نعم الامیر اجرنا من النار یا مجیر

یا حضرت خدیجه سلام خدا به تو بی انتها درود فراوان ما به تو تو مادر ائمه ای ای مادر وجود دلهای اهل بیت همه مبتلا به تو اسلام زیر دیِن فداکاری شماست کرده پیامبر همه عمرش دعا به تو از این قضیه قدر تو معلوم می شود وقتی که دل سپرده چنین مصطفی به تو هر جا ز غصه های زمانه دلش گرفت یا درد دل به حیدر خود گفت یا به تو مدیون توست ماندن اسلام تا ابد زنده است در دل همه این نام تا ابد بغضی است در گلو که پریشان فاطمه است اشکی است در دو دیده که لرزان فاطمه است چشم از نگاه مادر خود برنداشته مادر یک امشبی است که مهمان فاطمه است زهرا گرفته دست به دامان مادرش عالم اگر چه دست به دامان فاطمه است چشمان فاطمه شده گریان مادرش چشمان نُه فلک همه گریان فاطمه است دستی که دست دختر خود را فشرده بود بی جان ولی هنوز به دستان فاطمه است شبی که ذره ذره دلش آب تر شده لحظه به لحظه فاطمه بی تاب تر شده *** *** *** بریز آب روان اسماء ولی آهسته آهسته

مومنون آیه های قرآنند گاه مقداد و گاه سلمانند از عرب تا عجم مسلمانند همه فرزندهای بارانند یا نوه، یا نتیجه اند همه بچه های خدیجه اند همه سایه ات مستدام بر سر ما خانه اش قبله گاه دیگر ما نامش آرامش پیمبر ما مادر فاطمه است، مادر ما مادرم ای تمام مادرها مادرم ای امام مادرها به فدایت تمام مادرها گرمی آشیان پیغمبر همسر مهربان پیغمبر یاد تو در روان پیغمبر نام تو بر زبان پیغمبر خاطرات تو گرمی شب اوست یاد تو آه حسرت لب اوست زن ولی مردتر از هر مردی جگر کفر را در آوردی قد علم کرده پیش هر دردی تو بر اسلام مادری کردی نه فقط ام مومنین هستی ام اسلام، ام دین هستی