ترجمه فارسی مناجات شعبانیه

با صدای سید عبدالعلی کمالی

خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و شنواى دعایم باش آنگاه که مى ‏خوانمت
و صدایم را بشنو آنگاه که صدایت می کنم
و به من توجّه کن هنگامى‏که با تو مناجات مى‏ کنم،
همانا به سوى تو گریختم و با درماندگى و زارى در برابرت ایستادم،
پاداشى را که نزد توست امیدوارم،
آنچه را که در درون دارم مى ‏دانى؛ بر حاجتم خبر دارى، نهانم را مى ‏شناسى،
کار بازگشت به آخرت و خانه ابدى ‏ام بر تو پوشیده نیست، و آنچه که مى خواهم به زبان‏ آرم، و خواهش خویش را بازگو کنم و هم آنچه را که براى عاقبتم امید دارم، بر تو پنهان نیست
همانا آنچه برمن تقدیر کرده ای ،‏ اى آقاى من در آنچه که تا پایان عمر بر من فرود مى‏آید از نهان و آشکارم جارى شده است،
و فقط به دست توست، نه به دست‏ غیر تو فزونى و کاستى ‏ام و سود و زیانم،
خدای من! اگر محرومم کنى پس کیست آن‏که به من روزى دهد؟ و اگر خوارم ‏سازى پس‏ کیست آن‏که به من یارى رساند؟
الهی... به تو پناه می آورم از خشمت و از فرود آمدن غضبت...
خدایا... اگر شایسته رحمت نیستم، تو سزاوار آنى که بر من با فراوانى فضلت بخشش کنی،
خدایا! گویى من با همه هستى ‏ام در برابرت ایستاده ‏ام،
در حالى‏که حسن اعتمادم بر تو، بر وجودم سایه افکنده است، و آنچه را تو شایسته آنى بر من جارى کرده ‏اى‏ و مرا با عفوت پوشانده ‏اى،
الهی! اگر گذشت کنى، چه کسى از تو سزاوارتر به آن است؟
و اگر مرگم نزدیک شده‏ باشد و عملم مرا به تو نزدیک نکرده است، اعترافم را به گناه وسیله خویش به بارگاهت قرار دادم.
خدایا بر نفسم در فرمانبرى از آن گناه بار کردم، پس واى بر او اگر او را نیامرزى...
خدایا نیکى ‏ات بر من در روزهاى زندگى‏ام پیوسته بود، پس نیکى خویش را در هنگام مرگم از من قطع مکن.
خدایا چگونه از حسن توجهت پس از مرگم‏ ناامید شوم؟،درحالى‏که در طول زندگى ‏ام مرا جز به نیکى سرپرستى نکردى
خدایا کارم را چنان‏که سزاوار آنى بر عهده ‏گیر...
خدایا به سوى من با فضلت بازگرد، به سوى گناهکارى که جهلش سراپایش را پوشانده،
خدایا گناهانى را در دنیا بر من پوشاندى،که بر پوشاندن آن در آخرت محتاج ‏ترم، گناهم را در دنیا براى هیچ یک از بندگان شایسته ‏ات آشکار نکردى، پس مرا در قیامت در برابر دیدگان مردم رسوا مکن،
خدایا جود تو آرزویم را گسترده ساخت، و عفو تو از عمل من برترى گرفت.
بار خدایا، روزى که در آن میان بندگانت حکم مى ‏کنى، مرا به دیدارت خوشحال کن.
خدایا عذرخواهى من از پیشگاهت عذرخواهى کسى است که از پذیرفتن عذرش بى‏نیاز نگشته، پس عذرم‏ را بپذیر اى کریم ‏ترین کسى‏که بدکاران از او پوزش خواستند.
خدایا، حاجتم را برمگردان، و طمعم را قرین نومیدى مساز، و امید و آرزویم را از خود مبر.
خدایا، اگر خوارى ‏ام را مى ‏خواستى، هدایتم نمى ‏نمودى، و اگر رسوایى ‏ام را خواسته‏ بودى عافیتم نمى ‏بخشیدى،
خدایا، این گمان را به تو ندارم که مرا در حاجتى که عمرم را در طلبش سپرى کرده ‏ام، از درگاهت بازگردانى.
خدایا تو را سپاس،سپاسى ابدى و جاودانه، همیشگى و بى‏پایان، سپاسى که افزون شود و نابود نگردد، آن گونه که پسندى و خشنود گردى،
خدایا اگر مرا بر جرمم‏ بگیرى، من نیز تو را به عفوت بگیرم، و اگر به گناهانم بنگرى، جز به آمرزشت ننگرم، ئو اگر مرا وارد دوزخ کنى، به اهل آن آگاهى دهم که تو را دوست دارم...
خدایا اگر عملم در برابر طاعتت کوچک بوده، همانا از سر امید به تو آرزویم بزرگ است.
خدایا چگونه از بارگاهت با نومیدى و محرومیت بازگردم، درحالى‏که خوش‏گمانى ‏ام‏ به بخشش وجودت این بوده که مرا نجات‏یافته و بخشیده باز مى ‏گردانى،
خدایا عمرم را در آزمندى غفلت از تو نابود ساختم، و جوانى‏ ام را در مستى دورى از تو پیر نمودم.
خدایا در روزگار غرور نسبت به تو، بیدار نشدم و هنگام تمایلم‏ به سوى خشم تو، آگاه نگشتم.
خدایا! و من بنده تو و فرزند بنده توام، در برابرت ایستاده ‏ام، به کرمت به حضرت تو متوسّلم.
خدایا، بنده‏ اى هستم که به درگاهت از آنچه که با آن با تو روبرو بوده ‏ام، از کمى حیایم از مراقبتت نسبت به من، بیزارى مى ‏جویم‏ و از تو درخواست گذشت مى‏ کنم، زیرا گذشت صفتى درخور کرم توست.
خدایا برایم نیرویى نیست که خود را به وسیله آن از عرصه نافرمانى ‏ات‏ بیرون برم، مگر آنگاه که به محبّتت بیدارم سازى و آنچنان‏که خواستى باشم،پس تو را شکر گزارم، براى اینکه در آستان کرمت واردم کردى، و هم اینکه دلم را از آلایه‏ هاى غفلت از حضرتت پاک نمودى.
خدایا بر من نظر کن، نظر به کسى‏که صدایش‏ کردى و تو را اجابت کرد، و به یارى ‏ات به کارش گماشتى و او از تو اطاعت کرد، اى نزدیکى که از فریفتگان دور نمى‏ شود، و اى سخاوتمندى‏ که از امید بستگان به پاداشش دریغ نمى ‏ورزد.
خدایا، قلبى به من عنایت کن،که اشتیاقش او را به تو نزدیک کند، و زبانى که صدقش به جانب تو بالا برده شود. و نگاهى که حق بودن او را به تو نزدیک نماید،
خدایا،کسى‏که به تو شناخته شد،ناشناخته نیست، و آن‏که به تو پناهنده شد خوار نیست، و هرکه را تو به او روى آورى برده نیست...
خدایا،آن‏که به تو راه جوید راهش روشن است، و آن‏که به تو پناه جوید در پناه توست، و من به تو پناه آوردم اى خداى من،پس گمانم را از رحمتت ناامید مساز، و از مهربانى ‏ات محرومم مکن،
خدایا، در میان اهل ولایتت برنشانم، نشاندن آن‏که به افزون شدن محبّتت امید بسته،
خدایا،شیفتگى به ذکرت‏ را پیوسته به من الهام فرما، و همّتم را در نسیم کامیابى نام هایت و جایگاه قدست قرار ده.
خدایا به حق خودت‏ بر خودت، مرا به جایگاه اهل طاعتت، و جایگاه شایسته بر ساخته از خشنودى‏ ات برسان، زیراکه من نه بر دفعى از خود قدرت دارم،و نه بر نفع خویش مالک هستم.
خدایا، من بنده ناتوان گنهکار توام، و مملوک توبه ‏کننده به پیشگاهت، مرا از کسانى‏که رویت را از آنان برگرداندى قرار مده،و نه از کسانى که غفلتشان از بخششت محرومشان نموده.
خدایا کمال جدایى از مخلوقات را،براى رسین کامل به خودت به من ارزانى کن، و دیدگان دلهایمان را به پرتو نگاه به سوى خویش روشن کن، تا دیدگان دل پرده‏ هاى‏ نور را دریده و به سرچشمه عظمت دست یابد، و جان هایمان آویخته به شکوه قدست‏ گردد،
خدایا مرا از کسانى قرار ده که آوازشان دادى،پس پاسخت دادند، به آنها توجه فرمودى،پس در برابر بزرگى ‏ات مدهوش شدند، و با آنان راز پنهان گفتى و آنان آشکارا براى تو کار کردند
خدایا بر خوش‏بینى ‏ام ناامیدى و یأس را چیره نساز، و امیدم از زیبایى کرمت نبرد.
خدایا اگر خطاهایم مرا از نظرت انداخته، به خاطر حسن اعتمادم بر تو از من چشم ‏پوشى کن.
خدایا،اگر گناهان از جایگاه مکارم لطفت مرا پائین آورده، اما یقین به کرم عنایتت هشیارم‏ نموده.
خدایا اگر غفلت از آماده شدن براى دیدارت به خوابم فرو برده، ولى معرفت به نعمت هاى کریمانه ‏ات مرا بیدار ساخته است.
خدایا اگر بزرگى مجازاتت مرا به سوى آتش فرا خوانده، هرآینه ثواب برجسته ‏ات مرا به سوى بهشت خوانده است،
خدایا از تو درخواست مى ‏کنم،و به پیشگاهت زارى نموده، و رغبت مى ‏ورزم، و از تو مى ‏خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و مرا از کسانى قرار دهى که ذکرت را همواره بر زبان دارند،و پیمانت را نمى ‏شکنند، و از سپاست غافل نمى ‏شوند،و فرمانت را سبک‏ نمى ‏شمارند،
خدایا مرا به نور عزّت بسیار زیبایت برسان تا عارف به وجودت گردم، و از غیر تو روى‏ گردان شود، و از تو هراسان‏ و برحذر باشم،اى داراى بزرگى و بزرگوارى، و درود خدا و سلام بسیار او بر محمّد فرستاده ‏اش، و برخاندان پاکش باد.