- 1062
- 1000
- 1000
- 1000
میلاد امام سجاد (ع)، محمود کریمی
مدیحه خوانی به مناسبت میلاد امام سجاد (ع) با صدای محمود کریمی، سال 1397
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی تا بی خبر بمیرد در درد خود پرستی عالَم فدای حیدر
-
ای، همسر سلطان دین ملیکه ی عرش بَرین دست من و دامنت ای مادر زین العابدین ای عروس خاک، شهبانو ای عروس آب، شهبانو روحی بفداک، شهبانو خورشید حجاب، شهبانو مادر نُه امام و نُه نور جلی اُم علی بن حسین بن علی یا اُم علی، اُم علی، اُم علی از، تو آسمون خدا میباره بارون خدا خدا داره هدیه میده به همسر خون خدا بستی با خدا شهبانو عهدی ازلی شهبانو ای مادر عشق شهبانو یا اُم علی شهبانو مادر نُه ستاره ی روی زمین اُم ائمه بعد زین العابدین یا اُم علی، اُم علی، اُم علی یاس، آورده چشم روشنی تو مادر یاسمنی من با تو هم خطه ام و تو با حسین هم وطنی ما غلام تو شهبانو افتخار ما شهبانو شد به نام تو شهبانو این دیار ما شهبانو اصالت تو افتخار ما همه تویی عروس باوقار فاطمه یا اُم علی، اُم علی، اُم علی ما، مست باده ی حسین رعیت ساده ی حسین ما وقف و سر سپرده ایم به خانواده ی حسین
-
خدایِ عالیِ اعلی ندارد از تو عالیتر ندارد در بساطِ خود از این عالی تعالیتر علیُّ حُبُه جُنَّه قسیمُ النّار والجَنَّه به حمدِالله وَالمِنَّه ولیالله ست والیتر اگر پا بر زمین کوبد علی افلاک میروبد نباشد در کفِ دستش از این عالم سفالیتر اگر فرش نجف گردیم می گردیم اعلی? تر ز قالی سلیمان نیز میگردیم قالیتر علی باید فقط حتماً امیرالمومنین باشد علی آمد که او اینبار زینالعابدین باشد اگر جایی دهد زلفش دلِ دیوانهی ما را به بوی سیب او بخشم سمرقند و بخارا را در آغوشِ حسین است و به رویِ دامن زینب ببین بابا چه میبخشد گداها را گداها را لبِ گهوارهاش پروانهای بی تاب اگر دیدی بدان جبریل آورده است مبارک بادِ زهرا را اگر بابابزرگ این است حتماً این نوه غوغاست اذانش را علی گفت و به دستش داد دنیا را علی باید چنان باشد علی باید چنین باشد علی آمد که او این بار زینالعابدین باشد
-
خدا را شُکر ما دیدیم شاهِ شهریاران را خدا را شُکر ما دیدیم ماهِ ماه شعبان را خدا این نکته را فرمود وقتی فاطمه خندید فرشته این سخن را گفت و بُرد از آسمان جان را که زهرا طورِ دیگر طور دیگر دوست میدارد میانِ این عروسانش عروسِ خاک ایران را ببین که میبَرد امشب تبسمهای زیبایش دلِ مادربزرگش را دلِ اولادِ سلمان را علی از ماست داماد مه این سرزمین باشد علی آمد که او اینبار زینالعابدین باشد بنا این بود بنشینی و گرنه میرِ میدانی بنا باشد که برخیزی امیرِ تیغ دارانی برایت لافتی الا علی میآید از بالا اگر سربند یازهرا ببندی رویِ پیشانی هزار، اللهاکبر را به بازویِ تو میخواندند که با شمشیر میگردی علیِ اکبرِ ثانی علیِ اکبرِ ثانی نه تو بالاتر از آنی تو عباسی نه اینهم نه، که طوفانتر زِ طوفانی علی در چارده تصویر آمد دلنشین باشد علی آمد که او اینبار زینالعابدین باشد
-
نغمه ی زیر و بم تویی شورش محتشم تویی مِی کده را سبو تویی بت کده را سنم تویی کوی تو را قلندرم آب گذشته از سرم آن که رگ کردن خود به پاش می زنم تویی به درد عشق عاقبت عقل دچار می شود که پیش چشم مست تو شراب خار می شود کوه تویی کاه منم بنده ی درگاه منم جرئت نعره ی مرا زاد تویی جنم تویی چشم تو دور مِی کده حِسن و حصار می شود که پیش چشم مست تو شراب خوار می شود ای که در آسمان هر غم زده مهتاب تویی حسین ارباب تو و بهر من ارباب تویی ذره منم مور منم وصله ی ناجور منم کور منم دور منم شمس جهان تاب تویی گر به رخت نظر کنم نگاه تار می شود که پیش چشم مست تو شراب خار می شود یا ابالفضل یا ابالفضل صید حسین اگر شدم دانه آن دام تویی ماهی بی تاب منم حلقه ی قلاب تویی دلم ز شوق خالی است حس فرار می شود که پیش چشم مست تو شراب خار می شود
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان