میلاد امیرالمومنین امام علی (ع)، حسین سازور

قطعه اول - شور با یاد علی، همه دنیا می شود آباد علی تو نمازم میخونم نادعلی منم آواره اولاد علی منم مجنون، تو لیلایی منم زشتو تو زیبایی منم قطره، تو دریایی منم نوکر، تو آقایی علی مولا، علی مولا، علی مولا دنیای منی در خیبر رو تو از جا می کنی تو ابالعجایبی، بت شکنی، ضربان حجت ابن الحسنی با یاد علی، همه دنیا می شود آباد علی تو نمازم میخونم نادعلی منم آواره اولاد علی تو یاسینی، تو طاهایی، می جام طهورایی نفس های مسیحایی، تو عشق حق تعالایی علی مولا، علی مولا، علی مولا با یاد علی، همه دنیا می شود آباد علی تو نمازم میخونم نادعلی منم آواره اولاد علی غرق شعفم، عاشق ایوون طلای نجفم بچه شیعه م که با عالم طرفم شده نابودی دشمن هدفم عاشق علی ببین چه بی قراره ترسی از دشمن و فتنه گر نداره نگاری تو، بهاری تو شه دل دل سواری تو وکیل کردگاری تو عزیز روزگاری تو با یاد علی، همه دنیا می شود آباد علی تو نمازم میخونم نادعلی منم آواره اولاد علی منم مجنون، تو لیلایی منم زشتو تو زیبایی منم قطره، تو دریایی منم نوکر، تو آقایی علی مولا، علی مولا، علی مولا به درد ما مداوایی خداوند دل مایی نگاهی کن به رسوایی که جز خونه ت نرفت جایی با یاد علی، همه دنیا می شود آباد علی تو نمازم میخونم نادعلی منم آواره اولاد علی علی مولا، علی مولا، علی مولا یا علی ای نغمه عاشقونه دوست دارم این خطم این نشونه تو سینه قلبم یه نفس می خونه روزت مبارک پدر نمونه یا علی ای مرد یکی یه دونه ای شیر روز و سائل شبونه این ضربان قلب آسمونه روزت مبارک پدر نمونه یا علی اسمت نمک اذونه با تو دلم همیشه در امونه این صدا جمع کشته مرده تونه روزت مبارک پدر نمونه یا علی ای اعجوبه زمونه محبتت ثروت بیکرونه داد می زنم یادگاری بمونه روزت مبارکه پدر نمونه یا علی دنیا از تو چی می دونه هر چی بگی هر چی بخواهی همونه زبون گرفته هر کی مهربونه

اول من یدخل الجنة، صراط المستقیم سیدالابرار، مصباح الدجی یعنی علی رمز باء تحت بسم الله الرحمن الرحیم رکن الایمان بعد رکن الاولیا یعنی علی کعبه و رکن و مقام و زمزم و حجر و حطیم مستجار و مشعر و مروه صفا یعنی علی حمد و توحید و نبأ، یاسین و اسرا و صحف شمس و ناس و ملک و شرح و والضحی یعنی علی اُدخُلوُها بسلامٍ ذلِکَ یَوْمُ الخُلوُد خلق جنت بی گمان تنها برای شیعه بود واژه واژه واژه ام را شعر نابش می کنم با علی حل می کنم جام شرابش می کنم خانه ی مولای من دروازه ی خوشبختی است با علی کوه گناهم را ثوابش می کنم می زنم بر سینه ام سنگ علی را روز و شب سینه را اینگونه خوش رنگ و لعابش می کنم بی گمان بویی نبرد از آدمیت منکرش هرکه شد کلب علی آدم حسابش می کنم تا بیندازد خودش قلاده ای بر گردنم من به هر نحوی شده آخر مجابش می کنم از شما پنهان نباشد از خدایم هم که نیست در میان سجده گاهی رب خطابش می کنم می برد شبهای دلتنگی مرا سوی نجف عکس ایوان طلایی را که قابش می کنم از علی بن ابیطالب مدد می گیرم و نقشه های شوم را نقش بر آبش می کنم ذوالفقار امروز در دست محبان علی ست دشمن اسلام را خانه خرابش می کنم از منادی های وحدت هستم اما ناگزیر هرکسی که دشمنی ورزد جوابش می کنم هرکسی که پاسدار شیعه شد رای من است هرکه سرباز ولی شد انتخابش می کنم راه من از راه تزویر زبیری ها جداست آرزویم دولتی "صالح طلب"، "تقواگرا" ست

بسم علی حضرت رحمان علی باطن نورانی قرآن علی نفس علی، روح علی، جان علی منکر تو نیست مسلمان علی بنده الله شدم با علی یا علی و یا علی و یا علی کیست علی آیینه دار خدا جان نبی بود و نگار خدا بوده به دستش همه کار خدا در دل ما هست کنار خدا ای نجفت کعبه دلها علی یا علی و یا علی و یا علی بنده الله شدم با علی یا علی و یا علی و یا علی هر که نشد خاک درت خاک شد حب تو میزان شد و معیار شد خال لبت کعبه صیاد شد شیعه تو اصل و نسب دار شد خورده به قنبر نسب ما علی یا علی و یا علی و یا علی صدق تویی، صادق و اصدق تویی حیدری و قادر مطلق تویی فاتح کارزار خندق تویی حکم رسول است فقط حق تویی پس همه باطلند الا علی یا علی و یا علی و یا علی سنگ تو بر سینه زدن دین ماست نوکریت مذهب و آیین ماست سر بزن ای شاه به تدفین ما کاش بیایی دم تلقین ما زود به دادم برس آنجا علی یا علی و یا علی و یا علی

میل پروازی نباشد پر نمی آید به کار التماس چشم های تر نمی آید به کار باید از صدق و صفا همواره دل را صاف کرد شوق جانبازی نباشد سر نمی آید به کار فقر ذاتی مان سبب شد سائل این در شویم در سلوک ما که سیم و زر نمی آید به کار رعیت خود را محبت کرده آقا می کنند محضر این خاندان نوکر نمی آید به کار درد بی درمان ما را هیچ گونه مرهمی جز غبار مقدم قنبر نمی آید به کار باید امشب جام مستی مان دوباره پر شود تا نباشد باده ای ساغر نمی آید به کار ما به شوق روی مولا سوی جنت می رویم جنت بی ساقی کوثر نمی آید به کار چه در این دنیا چه در عقبی به جز سرمایه ی دوستی با آل پیغمبر نمی آید به کار "حُبُّه ُایمان" به این معناست که بی مهر او تا نماز و روزه هم دیگر نمی آید به کار آمدم دنیا برای دیدن روی علی سرنوشت من گره خورده به گیسوی علی دور تا دور حرم بزمی فراهم می شود می رسد آقای ما آقای عالم می شود خیر و برکت را به دنبال خودش می آورد مولدی که مظهر فیض دمادم می شود با دم داوودی اش "قدافلح" و سر می دهد زاده ی بنت اسد عیسی بن مریم می شود حب مولا انبیا را ارج و قربی می دهد با ولایش نوح، نوح و آدم، آدم می شود پور عمران یاعلی گویان به دریا می زند با علی در بارگاه قرب محرم می شود مرتضی دست خدا، چشم خدا، روح خداست در وجود او خدا بهتر مجسم می شود روزی عالم گره خورده به تار گیسویش هر که از چشمش می افتد روزی اش کم می شود هرچه دارم را فدای خاک پایش می کنم آن قدر خوب است که بابا صدایش می کنم بوالحسن، خیرالبشر، ابن الصفا یعنی علی حیدر و صفدر، غضنفر، مرتضی یعنی علی والد السبطین، امیرالمومنین، نفس الرسول زوج الزهرا، وصی المصطفی یعنی علی وارث علم النبیین و ولی المتقین بوتراب و حضرت باب الهدی یعنی علی هم امام مسلمین و هم حیات العارفین بی گمان حصن حصین، کهف الوری یعنی علی رمز باء تحت بسم الله الرحمن الرحیم رکن الایمان بعد رکن الاولیا یعنی علی اول من یدخل الجنة، صراط المستقیم سیدالابرار، مصباح الدجی، یعنی علی اقوم الناس بعهدالله، دیان العرب افضل الناس و وصی الاوصیا یعنی علی اول من آمن بالله، یعسوب قریش قاتل الکفار، شاه لافتی یعنی علی

یا علی ذاتت ثبوت "قل هو الله احد" نام تو نقش نگین امر "اَلله الصّمد" "لم یلِد" از مادر گیتی "و لم یولَد" چو تو "لم یکن" بعد از نبی، مثلت "لهُ کُفواً احد" علی پیوسته با غم همنشین بود که بیست و پنج سال خانه نشین بود علی می گفت در راز و نیازش علی می گفت شبها در نمازش خدایا مردم از من سیر گشتند به جانم چون خدنگ و تیر گشتند به دوری من هم از مردم رضایم از این نامردمان بنما جدایم شب قدر و سحرگه با نوایی به خون غلطید آن شیر خدایی تو را گفتم علی مظلوم دین است اگرچه او امیرالمومنین است تو رفتی و با کوفه درافتاد زینب بعد از تو جانش در خطر افتاد زینب انگار باید بچه های تو بیفتند هر وقت در بین گذر افتاد زینب گفت "اسکتوا" و خطبه غرا بیان کرد حتی خودش یاد پدر افتاد زینب زینب که بیهوده نمی افتد از پا از نیزه سر افتاد اگر افتاد زینب یک عمر سعیت بر حجاب دخترت بود اما تو رفتی و دگر افتاد زینب می خواستی چشم کسی بر او نیفتد برگرد زینب را ببر افتاد زینب پشت در و دروازه که فرقی ندارد مانند زهرا پشت در افتاد زینب