شب 28 صفر، مهدی رسولی

اگرچه گریه نمودم دو ماه با غمتان مرا ببخش نمردم پس از محرمتان لباس مشکی من یادگاری زهراست چگونه دل کنم از آن چگونه از غمتان بگیر امانتی ات را خودت نگهدارش که چند وقت دگرمی شویم محرمتان برای سال دگر نه برای فاطمیه برای روضه مادر برای مادرتان بیا دوباره بخوان روضه های یابن شبیب که من دوباره بسوزم دوباره با غمتان *************************** السلام علیک دلتنگم ای بمیرم که مایه ننگم

بس کن عزیز تا سحر بیدار بس کن کشتی مرا از گریه بسیار بس کن ای چند شب بیدار مانده آب رفتی ای چند شب گریان من این بار بس کن بس کن کنار بسترم خیس است زهرا آتش مزن بر این تن تب دار بس کن رویت ندارد طاقت این اشکها را طاقت ندارد این همه آزار بس کن باید ببینی روزهای بعد از این را باید بمانی با غمی دشوار بس کن ای کاش بعد از من کسی جایت بگوید با هیزم و با آتش و دیوار بس کن ای کاش می گفتند خانوم بچه دارد ای کاش می گفتند با مسمار بس کن *************************** در کوچه می افتی کسی غیر از حسن نیست با گریه می گوید که در انظار بس کن در کوچه می افتی و می گوید به قنفذ افتد دست مادرم از کار بس کن دست مغیره بشکند حالا که افتاد از چادر او پای خود بردار بس کن بگذار یک جمله هم از گودال گویم خون گریه ات را کربلا بگذار بس کن این ناله های دخترت پیش حرامی است با شمر می گوید نزن، نشمار، بس کن *************************** یادت باشه یه بارم به من مادر نگفتی مراقب خودت باش از روی نی نیفتی

لحظه وداعه دیگه بی قرارم دم آخری سر رو پای علی میذارم گریه می کنه فاطمه کنارم می شینه غمی باز به روی سینه م وصیتای آخرم رو میگم انگاری دارم کوچه رو می بینم انی تارک فیکم الثقلین قرآن و علی و حسن، زهرا و حسین لحظه وداعه دیگه بی قرارم می سوزه دلم با دیدن دو یادگارم می مونه حسن تو مدینه غریب کشته میشه با زهر غم و جفا می مونه حسینم بی یار و حبیب کشته میشه تشنه تو کرب و بلا انی تارک فیکم الثقلین قرآن و علی و حسن، زهرا و حسین

ایها الناس بدانید گدای حسنم عاشق خسته دل و بی سر و پای حسنم

ای پسر بی حرمم، حسن حسن حسن ای پسر بی کفنم، حسین حسین حسین حسین یا حسین

دلامون پریشونه امشب چشام غرق بارونه امشب برات روضه می خونه امشب دلم خونه امشب بابا نبودی ببینی تو کوچه چی دیدم بابا نبودی ببینی که من چی کشیدم بابا نبودی که دنبال مادر دویدم دویدم دویدم بریدم بابا نبودی ببینی پرمعجرم سوخت بابا نبودی ببینی که موی سرم سوخت

الحمدلله حمد الشاکرین آرزوم بود شور و حالی اینچنین شور و حال این دو ماه روضه که فاطمه می دید و می گفت آفرین دو ماه پر از غم می شدم برا غم کرب و بلا برا حسین سینه زدم من پا به پای شهدا نفسم بهشتی شد همین که برا حسین نفس زدم اومدم حسینی باشم از خودم گناه و که پس می زدم حسین آقام آقام اوزوم بالا ماتام آقام سن فدات حسین آقام آقام حسین آقام آقام حسین آقام آقام الحمدلله حمد الحامدین مقصد ما کربلا عرش برین از الان میگن به هم سینه زنا وعده ما سال دیگه اربعین ما تو این راه می مونیم تا توی این راه بمیریم ما مزد این نوکری رو از دست زهرا می گیریم ما شدیم کبوتر حسین دل ما رو گنبد طلاست وقتی که دلا تو هیئته خونه دل ما کربلاست حسین آقام آقام حسین آقام آقام حسین آقام آقام

سیدی ماکو مثلک الغریب پدر خاک پسرت خاک نشد مادر آب پسرت آب نخورد سیدی ماکو مثلک الغریب *************************** غریب گیر آوردنت به خاک و خون کشیدنت بالای نیزه بردنت با لب تشنه کشتنت غریب گیر آوردنم با هر چی می شد زدنم دور از چشم تو زدنم *************************** حسین جان ای آبروی دو عالم نگین سلیمان به حلقه خاتم *************************** خداحافظ ای برادر زینب خداحافظ سایه سر زینب خداحافظ ای نماز نشسته خداحافظ استخوان شکسته