شب هشتم محرم، مهدی سلحشور

دیگه داری عزم رفتن سرو امید لیلا خدایا ریخت و پاش شده هر طرف صحرا چطور تا خیمه ببرم پیکر تو آقا ای یوسف پاره پاره تنم چی سرت اومده بین این گرگا بوسیدن انگار تو رو همه نیزه ها و سنگا و شمشیرا حالا دیگه پاشو از جا اذون بگو بازم برا دل بابا پاشو ای جوون رعنا ببین که می خندد لشگر به حال ما علی جانم، علی جانم، علی جانم تن تو رو با نیزه ها بدجوری پاشیدن یه جای سالم نداری برای بوسیدن می مونه حسرت به روی دلم تو بگی بابا من بگم جانم میذارم سر روی صورت تو تا نفس بزنی ماه تابانم ای وای چشات پر از خونه ترک ترکهای لبات پر خونه ای وای نگام بکن بابا داغ تو رو قلبم همیشه می مونه علی جانم، علی جانم، علی جانم یه لحظه بابا رو ببین تموم شده کارم تکه های قلبمه که تو عبا میذارم موذن خوش صدای حرم کی نفسهاتو لاله گون کرده کدوم بی رحمی دلش اومد قد رعناتو غرق خون کرده ای وای دووم بیار بابا صدام بزن بازم فقط یه بار بابا ای وای مقطع الاعضاء نگام بکن اکبر فقط یه بار بابا علی جانم، علی جانم، علی جانم

ای بهشت آشیان السلام السلام ای مه عرشیان السلام السلام عزت و شوکت، صلابت و همت کرامت و عصمت، همه توهستی روح عرفانی، شکوه ایمانی تو روح قرآنی، خداپرستی دیده عرشیان خیره از نور تو زنده تا محشر از عزم تو شور تو یا ثارالله و ابن ثاره، یا ثارالله و ابن ثاره

به جای آب اشکامو رو صورتت می ریزم تو نوبهارم بودی حالا شدی پاییزم پا شو از رو خاک صحرا پا شو موندم خیلی تنها پا شو بابا بابا بابا هیچکی از دلم خبر نداره پا شو تا نگن پسر نداره پا شو عصای پیری قدم خمیده بابا با نیزه دوره ت کردن شدی تو عربا عربا یاس تنت پرپر شده پهلوت مثل مادر شده صحرا پر از اکبر شده ناله های من اثر نداره پا شو تا نگن پسر نداره هیچکی از دلم خبر نداره پا شو تا نگن پسر نداره دارن به من می خندن ببین که دشمن شادم رمق نداره پاهام کنار تو افتادم می چینمت بین عبا می برمت تا خیمه ها بابا بابا بابا بابا شام غصه ها سحر نداره پا شو تا نگن پسر نداره

باز باران است باران حسین بن علی عاشقان جان شما جان حسین بن علی حسین بن علی، حسین بن علی خواه در بالای زین و خواه در میدان مین جان اگر جان است قربان حسین بن علی شمرها آغوش وا کردند اما باک نیست وعده ما دور میدان حسین بن علی حسین بن علی، حسین بن علی هر کجای خاک من بوی شهادت می دهد عشقم ایران است ایران حسین بن علی حسین بن علی، حسین بن علی دست بالا کن بگو این بار با صوت جلی دستهای ما به دامان حسین بن علی حسین بن علی، حسین بن علی

چشم من فرات خونه کار من گریه و آهه پریشونیمو نگا کن زینبه که بی پناهه می میرم من از غم تو کنار تو میرم از حال یا به روی تل گریه یا که دور و بر گودال نگاه کن که ر فته از دست از غمت طاقت زینب بوسه بر رگ بریده آخرین حاجت زینب رفته انگشت بریده همره انگشتر تو بی کفن ترین شهیدی بوریاست بال و پر تو حسین، حسین، حسین، حسین

اذان اکبر، نماز و مسجد و منبر علی اکبر کسی که بوده از عالم همه بهتر علی اکبر رسول الله ثانی بودن او خود گواهی بود که بوده از تمام انبیاء برتر علی اکبر علی، علی، علی، علی یا علی اکبر، یا علی اکبر رسول الله ثانی بودن او خود گواهی بود که بوده از تمام انبیاء برتر علی اکبر بنازم عدل او را مثل سیبی از وسط نصف کرد که نیمی فاطمه است و نیمه دیگر، علی اکبر بنازم عدل او را مثل سیبی از وسط نصف کرد که نیمی فاطمه است و نیمه حیدر، علی اکبر رجز می خواند و می لرزید میدان زیر پای او قیامت کرده بر پا در دل لشگر علی اکبر به سیر شعر دقت کردم و دیدم که گردیده به جز توحید کل دین خلاصه در علی اکبر نماد رجعت دین است وقتی دیده بابایش که می گردد محمدتر مسیحاتر علی اکبر میان خیمه غوغا شد به پا وقتی که فهمیدند نمی آید به سوی خیمه ها دیگر علی اکبر صدای فاطمه می آید از بالا سر اکبر که می گوید به گریه وا علی اکبر علی اکبر جوانان بنی هاشم همه در بهت در حیرت که افتاده حسین سویی و آنورتر علی اکبر ندارم ترسی از مرگم چرا که مطمئن هستم به بالینم می آید لحظه آخر علی اکبر

چقدر گدا زیر این علم نشستند توی حسرت سحر حرم نشستند همه رو به هم همه دور هم نشستند ما روکربلا برسون آقا یه نفس بده هزار نفس بگیر پر و بالمون رو از قفس بگیر همه آرزوی ما شهادته توی روضه جون ما رو پس بگیر نگاه تو اعجازه شه پر از آوازه نگاه تو دنیامو می سازه حسین اربابم، حسین اربابم، حسین اربابم حسین تا نفس دارم می شینم به پای روضه ت می کشم نفس آقا تو هوای هیئت شنیدم که اشک واسه تون نداره قیمت چه سعادتی شدم هیئتی می شینم کنار سفره کرم تو همیشه سایه داری رو سرم بنویس به جون زهرا اسممو تو شهیدای مدافع حرم تو زینبیه غوغاست ز خون همه جا دریاست روی سرا سربند یا زهراست حسین اربابم، حسین اربابم، حسین اربابم حسین کرم حسین کرم خدای اعلی حرم حسین نمک تموم دنیا علم حسین چادر سیاه زهرا پر شور و شین بگو یا حسین منو هم غریب این وطن کنید مست ذکر یا حسین حسن کنید اگه جون دادم میون روضه هات منو با لباس سیاه کفن کنید نوشته رو آیینم کبوده روی سینه م حسین و وقت مردن می بینم حسین، حسین، حسین، حسین دل من خیلی گرفته کار من شیون و شینه دیدنیه حال و روزم ذکر من غریب حسینه غریب حسین، غریب حسین، غریب حسین، غریب حسین