شب چهارم محرم، مهدی سلحشور

چشمان او مشغول نوکر آفریدن محسن حججی های دیگر آفریدن از مرتضی و بچه هایش بر می آید مقداد و سلمان و ابوذر آفریدن جبهه نشانم داد با شوق شهادت کاری ندارد فتح خیبر آفریدن سرهای ما نذر سر آقای بی سر این است تنها حکمت سر آفریدن یک لشگر از فطرس سر راهش نشسته در انتظار لحظه پر آفریدن مهرش در اینجا جمعمان کرده و هستیم در روضه مشغول برادر آفریدن پیداست در جزر و مد سینه زنانش با دست خالی شور محشر آفریدن چیز عجیبی نیست از مرثیه خوانش در هر نفس کبریت احمر آفریدن

دار و ندار زینب نذر تو برادر هدیه راهت هستند این دو تا دلاور دوتا گلم رو به عشق تو شیر دادم پای غم تو با لشگرم ایستادم اگه جون خودمم بخوای آماده م حسین وای، حسین وای، حسین وای، حسین وای گوشه چشمی تا حج من بشه کامل تو رگا شونه غیرت ابوفاضل یا حسین، یا حسین، یا حسین، یا حسین سخته برای زینب غصه و غم تو خونه چشای زینب واسه حرم تو توی چشم تو نباشه غم دلشادم حالا که آقا به دست و پات افتادم اگه جون خودمم بخوای آماده م حسین وای، حسین وای، حسین وای، حسین وای هدیه آوردم هدیه ای سلیمانم این دو اسماعیل نذر عید قربانم یا حسین، یا حسین، یا حسین، یا حسین

این شده سهم من از تو خاک این در شدن توی آسمون عشق تو کبوتر شدن همه لذت دنیا به همین نوکری است اصلا اومدم به دنیا واسه نوکر شدن من و رزق این دستای کرم تویی که سایه داری رو سرم سرانجام هر کس جون دادنه سرانجام من انشاءالله حرم آیینم حسین ای دینم ای عشق حسین شیرینم ای ذکر زیبای تلقینم جان اربابم حسین، جان اربابم حسین، جان اربابم حسین، جان اربابم حسین به پای روضه نفس سرکشو دار بزن اسم اربابت رو از ماذنه ها جار بزن اگه دوست داری تو روز جزا تشنه نشی بوسه به ضریح عباس علمدار بزن دل دستاتو بده دو تا دست قلم منم مثل تو مجنون عشق این یلم محرم فصل خوبیه واسه نوکری بیا بیعت کن هر ساله با صاحب علم احساسم حسین الماسم آخر تو می مونی واسم عمری تو خیمه عباسم جان اربابم حسین، جان اربابم حسین، جان اربابم حسین، جان اربابم حسین

بکش مانند میثم غرق در خون بر سر دارم به پیش تو خجالت می کشم از اینکه سر دارم شبم در پرتو مهر تو روشن گشت مثل روز خدا را شکر چون آفاق از نور تو سرشارم توان وصف طوفانی که در جانم نهادی نیست جز اینکه بین هر روضه شبیه ابر می بارم بگو با دشمنم گر دستهایم قطع هم گردد نخواهد آمد آن روزی که دست از دوست بردارم تمام عمر من با گریه پای روضه از سر شد به شوق لحظه ای که سر به دامان تو بگذارم