شهادت امام رضا (ع) 1402 - حنیف طاهری

روضه - امید ترک گنه، فرصت صعود گذشت مجال عرض ارادت به آن وجود گذشت بهار روضه ی غم بود و اشک بود عزا بهار رفت و عزا رفت و هر چه بود گذشت دو ماه مستی ما طی شد و ندیدیمت چقدر جمعه دمید و ولی چه سود گذشت دو ماه هر شبه مهمان روضه ات بودیم چه سفره ای، چه طعامی ولی چه زود گذشت حدیث غربت اربابمان که می آمد هجوم سنگ به پیشانی اش فرود، گذشت حکایت قمر هاشمی امید حرم که می زدند به فرق سرش عمود، گذشت و داستان غم انگیز شام و زخم زبان به سمت قافله در موقع ورود، گذشت عروج دخترکی گوشه ی خرابه ی درد حدیث سیلی و آن صورت کبود گذشت برات کرب و بلامان چه شد اباصالح؟ مگو که مجلسمان بی ریا نیود و گذشت شاعر : عباس احمدی

زمینه - گفتم به عارفی که گدایی کجا کنم گفتا برو به طوس بگو یا اباالجواد السلطان اباالحسن بنده شاه خراسانم که لطفش دائم است ور نه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست

زمینه - دو ماهه عزادارم سینه زنی کارم به خدا گرفتارم حاجت دارم یا امام رضا یا امام رضا یا امام رضا یا امام رضا چی بگم همه حرفامو می خونی چی بگم همه دردامو می دونی خودت غریبی می دونی حال غریبا رو آقا خودت کریمی می بینی دست گدا ها رو آقا با جون و دلم می گم یا رضا رضا از دم حرم می رم کربلا کربلا دلم هوایی مشهدت میاد یه گوشه مرقدت کبوترانه می پرم می پرم می پرم تا آسمون گنبدت چی میشه شب آخر سفر مادرت همه رو با یه نظر ببره به زیارت شاه بی کفن ببره پابوسی امام حسن آقاجون سیاه پوش غربتتم آقا جون عزادار هیئتتم حالا که روزیم نشده صحن و سرای حرمت سلام ما رو برسون به زائرای حرمت زائر حرم شده مادرت فاطمه سینه زن روضته ساقی علقمه منم که نوکر این درم همیشه سایته بر سرم چشم انتظارت می مونم می مونم میمونم تو لحظه های آخرم می بینی که گرفته دلمون آقاجون برامون روضه بخون بگو از روضه تن بی سر حسین بگو از دردای خواهر حسین

شور - کفن سفیدمو دارم می بینم خونه جدیدمو دارم می بینم همه می رن آخرش تو قبر تاریک رفیق شهبدمو دارم می بینم یادم افتاد روضه هایی که با هم رفتیم و دونه دونه این موهامون سفید شد من هزار بار کربلا رفتم و اون حسرت کربلا داشت آخرش اون شهید شد رفیق سینه زنم دم آخر به دادم رسید منو سیاهی قبر فقط اونجا یه اسمی به یادم رسید یا سید الاحرار تشنه تر می شم تا صدات می زنم هر بار حسین حسین حسین پیرهن سیاهمو آوردن آخر منو به امام رضا سپردن آخر همه اشکایی که تو محرم ریختم تو شب اول قبر شمردن آخر دیدم آخر شب اول قبرم که امام رضا به قولش اینجا عمل کرد اومد از راه جای هر دفعه ای که حرمش رفته بودم منو اینجا بغل کرد شفاعتم می کنه واسه هر بار که گفتم حسین قیامتم برسه نمی ذاره تو آتیش بیفتم حسین ابی عبدالله آقای من

واحد - دو ماه عاشقی دو ماه نوکری دوماه عزا برای سری که یا رو نیزه ها رفته یا زیر دست و پا رفته یا دیر مرد نصرانی یا تو طشت طلا رفته تموم شد تموم شد به پایان آمد این دفتر ولی باز از تو شرمنده م می خواستم جون بدم واست حلالم کن اگه زنده‌ام آبروی دو عالم دو ماه اومدم با چشم تری که خون گریه کرد برا خواهری که زخم حنجرو دیده هجوم لشکرو دیده تو اون شلوغی گودال بریدن سرو دیده تموم شده به پایان آمد این دفتر ولی زینب دلش خونه به یاد غارت جسمت هنوزم روضه می خونه یا مقطع الاعضاء دو ماه روضه عذاب آوری برا همسری برا مادری که اشکشو درآوردن جلوش وقتی که آب خوردن سر بچه شو از تو خاک به روی نیزه ها بردن تموم شد به پایان امد این دفتر ولی این غم نرفت از یاد جلو چشم رباب بچه ش یه چند بار از رو نی افتاد ای بالام علی اصغر

شور - مظلوم حسین

روضه - سلام سلام ای طبیبِ طبیبان، سلام ای غریبِ غریبان، سلام علی ماهتابِ شبستانِ طوس علی حضرتِ نور، شمسُ‌الشموس غریبم من از راه دور آمدم به دنبال یک جُرعه نور آمدم شَبَم آه بیا و پناهم بده پناهی ندارم پناهم بده ببخشا اگر دور و دیر آمدم جوان بودم، امروز پیرآمدم منم زائرِی خام و بی‌اِدِعا کبوتر کبوتر کبوتر، دعا اگر مَست و مسرور و شاد آمدم من از سمت بابُ‌الجواد آمدم من از عطرِ نامت بهاری شدم تورا دیدم آیینه‌کاری شدم تویی خاک را رنگ و بو داده‌ای به ایرانِ من آبرو داده‌ای تو را دیدم و روشنایی شدم علیِ‌بنِ‌موسَی‌الرضایی شدم

شور - الهی کم نشه سایت یا حسین از سر نوکر ها به فدای مادرت حضرت زهرا همه مادر ها لاله سرخ دشت باور ها من مینوسم اسمت و با اشک کمِ برای تو یه دریا شک من اومدم بذاری گریه کنم تو روضه هات بگیری از ما اشک اشک روضه نمک زندگی سینه زناست تو سر دادی که الان آقا سر ما بالاست یه نگاهی به اشک و آهم کن بیا به چشم حُر نگاهم کن رو به چاهم تو رو به راهم کن یا حسین جان حسین حسین جانم یادمه روضه که داشتیم پدر من از تو دم میزد غذای نذریتو هر شب مادرم با گریه هم میزد غم تو آتیش تو دلم میزد من از غم تو خاطره دارم با پرچم تو خاطره دارم من بیشتر از تموم عمرم با محرم تو خاطره دارم غرق آهم یا رفیق من لا رفیق له بی پناهم یا شفیق من لا شفیق له زندگیمو خرج محرم کن این بساط و خودت فراهم کن خرج روضه رو از عمر ما کم کن یا حسین جان حسین حسین جانم

شور - نفس میزنم برای شنیدن روضه های آقائی که دلش و خیلی آزردن آخر میمیرم به پای به پای ماجرای اون کهنه پیروهن که از تنش بردن دیگه من عادت کردم همیشه یه غم دارم غم روضه ها یاکه ماتم حرم دارم کربلا اگه بمیرم نرسم به تو من کربلا نه تو رو خدا از این حرفا نزن کربلا بذار برسم به شه بی کفن

شور - تو نبضِ زندگیمی ، تو نوری من غبارم میدونم خشکم اما ، تو صحنت ریشه دارم حُرم نگاهِ تو ، خورشید آبِش کرد این جا نمی ارزه ، دنیا رو خواهش کرد قلب دچار و عرش خدا کن چیزی نمونده به محرمِ حسین،برام دعا کن میخوام واست بمیرم ، میخوام بیچاره تر شم ازت سامون نمیخوام ، بزار آواره تر شم وقتی تو لیلایی ، مجنون ترین میشم آقایِ دنیایِ روی زمین میشم هم دردِ دَردم ، دورت برگردم حاجتمو گرفتم آقا تافقط اشاره کردم قلب دچار و عرش خدا کن چیزی نمونده به محرمِ حسین،برام دعا کن یه جوری عاشقم که ، دارم دیوونه میشم من از جنسِ نگاهت ، مثهِ آیینه میشم آشفته حالم کَرد ، احساسِ این دوری دلتنگی آسون نیست ، می میرم اینجوری دلشوره دارم ، چشم انتظارم واسه شب اول قبرم ، که بیای لحظه شمارم قلب دچار و عرش خدا کن

شور - پای روضه های تو داره می گذره عمرم به یه چشم به هم زدن می دونم حواست هست به همه اونایی که تو محرم اومدن تو خیمه تو حسین جان عمرم حروم نمیشه برای نوکر تو روضه تموم نمیشه اشکامو بخر تو این شبای آخر می خوام پیشت بمونم اصلا کجا برم ازینجا بهتر من با تو خداحافظی نکرده می رم شبای جمعه برمیگردم ضریحنو بغل می گیرم به خدا که تا دم نفسای آخرم می زنم صدات حسین به خدا مصیبتی شبیه غم تو نیست بمیرم برات حسین ای من رو ببخش حسین جان برا تو کم گذاتم دل شکستمو جا کنج حرم گذاشتم اربابم بیا رها نکن دستامو دوست دارم با تو بسازم این دنیارو