شب اول محرم 1403 - میثم مطیعی

روضه - بوی بهشت می‌وزد از کربلای تو ای کشته‌ای که جان دو عالم فدای تو دیوانه‌وار، آمده‌ام تا به قتلگاه وقتی به استغاثه شنیدم صدای تو... در حیرتم چه شد که نشد آسمان خراب وقتی شنید ناله واغربتای تو خورشید و ماه و جنّ و ملک خون گریستند وقتی میان لُجّه خون بود جای تو رفتی به پاس حرمت کعبه به کربلا شد کعبه حقیقیِ دل، کربلای تو اجر هزار عمره و حج در طواف توست ای مروه و صفا به فدای صفای تو! با گفتنِ «رضاً بِقَضائِک» به قتلگاه شد متّحد رضای خدا با رضای تو تا با نماز خوف تو گردد قبول حق شد سجده‌گاه اهل یقین خاک پای تو تو هرچه داشتی به خدا دادی ای حسین! فردا خداست -جَلّ جَلالُه- جزای تو اندر مِنا ذبیح یکی بود و زنده رفت ای صد ذبیح کشته شده در منای تو! برخیز و باز بر سرِ نی آیه‌ای بخوان ای من فدای آن سرِ از تن جدای تو! خون خداست خونِ تو و جز خدای نیست ای کشته خدا! به خدا، خون‌بهای تو ما را خشوع بندگی آموز، چون خداست در مجلس عزای تو صاحب‌عزای تو... آن‌جا که حدّ ممکن و واجب بُوَد، تویی ای منتهای اوج بشر، ابتدای تو

نوحه سنتی - قیه الله؛ یا حجت الله بشنو یابن الحسن لبیک ما را خون رگهای ما نذر حسین است عشق دلهای ما پیر خمین است از جان گذشتیم در راه قرآن پیمان خون بستیم ما با شهیدان بقیه الله؛ یا حجت الله بشنو یابن الحسن لبیک ما را آید از جبهه ها عطر شهیدان عطر کرب و بلا از خاک ایران فریاد ما شد: الله اکبر دیگر جان ما و فرمان رهبر بقیه الله؛ یا حجت الله بشنو یابن الحسن لبیک ما را ما را عهدی باشد با باکری ها با خون زین الدین، با باقری ها ماییم و راه سرخ شهادت بر جان ما باشد ، مهر ولایت بقیه الله؛ یا حجت الله بشنو یابن الحسن لبیک ما را شاعر : دکتر محمدمهدی سیار

زمینه - میزنه قلبم داره میاد دوباره باز بوی محرم اومد محرم خداروشکر روی لباس نوحه دمادم خداروشکر رو گونه هاس اشکای نم نم خداروشکر رو شونه هاس بیرق و پرچم غرق گناهم اشک تو روضه های توآب حیاتم سینه زنی تو هیاتا میده نجاتم دلتنگ خستگی راه کربلاتم میزنه قلبم داره میاد دوباره باز بوی محرم دل به تو بستم یه گوشه کنج ایوون طلا نشستم به پنجره فولاد تو دخیل بستم تویی امام مهربون تموم هستم میام زیارت چی میشه قسمت منم بشه شهادت یه روزی غرق خون مثه شهید خدمت امشب تو رو قسم میدم، جان جوادت میزنه قلبم داره میاد دوباره باز بوی محرم شبای جمعه میگه با ناله یه مادری تو قتلگاه با اشک دیده شدی شبیه ماهیِ به خون تپیده قاتل سرت رو جلوی مادر بریده جاده به جاده ان شاءالله اربعین میام با خونواده هم قدم امام عصر پای پیاده میزنه قلبم داره میاد دوباره باز بوی محرم برات بمیرم حسین حسین، حسین حسین، حسین حسین جان شاعر: مصطفی منتظری

نوا - حسین وای

روضه پایانی - خورشید و ماه و جن و ملک خون گریستند وقتی میان لجّه‌ی خون بود جای تو حسین... رفتی به پاس حرمت کعبه به کربلا شد کعبه حقیقی دل کربلای تو اجر هزار عمره و حج در طواف توست ای مروه و صفا به فدای صفای تو با گفتن رضاً بقضائک به قتلگاه شد متعهد رضای خدا با رضای تو تا با نماز خوف تو گردد قبول حق شد سجدگاه اهل یقین خاک پای تو تو هر چه داشتی به خدا دادی ای حسین فردا خداست جل جلاله، جزای تو اندر منا ضبیح یکی بود و زنده رفت ای صد ضبیح کشته شده در منای تو برخیز و باز بر سر نی آیه‌ای بخوان ای من به فدای آن سر از تن جدای تو خون خداست خون تو و جز خدای نیست ای کشته‌ی خدا به خدا خون بهای تو ما را خشوع بندگی آموز چون خداست در مجلس عزای تو آنجا که حد ممکن و واجب بود تویی ای منتهای اوج بشر ابتدای تو