شب تاسوعا محرم 1403 - حنیف طاهری

زمینه - صدایی از حرم میاد صدای مادرم میاد چشام نمی بینه ولی بوی برادرم میاد قدم به چشم من گذاشتی خجالتم دادی حسین جان دست منو بغل گرفتی به زحمت افتادی حسین جان من برم با مشک پاره سمت خیمه با چه رویی جز فدا شدن برا تو من ندارم آرزویی سر خم می سلامت شکند اگر سبویی نذر تو شد وجود من وقتی برادرت شدم همین که خوردم به زمین زائر مادرت شدم آبروی من رو زمینه آبی که قطره قطره پخشه ار طرف من به سکینه بگو اباالفضلو ببخشه چی کشیدی وقتی دیدی نه علم هست نه عمویی یه دفعه شدی شکسته مثل بغض تو گلویی سر خم می سلامت شکند اگر سبویی منو رها کن رو زمین پاشو برو برادرم منو تو اینجاییم داداش کیه مراقب حرم خدا کنه تا قبل از اینکه زینب اسیر شه من بمیرم کاشکی تنم تو خیمه ها بود تو شعله آتیش بگیرم من نباشم که بلرزه دل زینب سر مویی با سر شکسته داره با سر تو گفتگویی سر خم می سلامت شکند اگر سبویی

شور - وقتی سحر سرزد تو آسمون خورشید گفتم اباالفضل هست وقتی بوی غربت تو کربلا پیچید گفتم اباالفضل هست وقتی علی‌اکبر در خاک و خون غلتید گفتم اباالفضل هست تا دخترم بینِ اهلِ حرم ترسید گفتم اباالفضل هست حالا چه کنم؟ تن ها چه کنم؟ با مصیبتِ بی‌نهایتِ سقا چه کنم؟ دیگه هم‌سفرم رفت وقتِ سفر شده هوا روشنه امّا شَقُّ‌القمر شده حسین حسین حسین... دیدم حرم غوغاس شور عطش داره گفتم اباالفضل هست رفتن همه از حال دیگه نبود چاره گفتم اباالفضل هست دیدم رباب اومد با طفلِ شیرخواره گفتم اباالفضل هست وقتی که شد حرفِ خلخال گوشواره گفتم اباالفضل هست ای وای به حرم خَم شد کمرم تکیه‌گاه من، جون پناهِ من، افتاد سپرم همه هلهله کردن عالَم خبر شده هوا روشنه امّا شَقُّ‌القمر شده دیگه هم‌سفرم رفت وقتِ سفر شده هوا روشنه امّا شَقُّ‌القمر شده

واحد - وعده ای داده ای وراهی دریا شده ای خوشبحال لب اصغر که تو سقا شده ای آب از هیبت عباسیه تومیلرزد بی عصا آمده ای حضرت موسی شده ای به سجود آمده ای یا که عمودت زده اند یاخجالت زده ای به که چه زیبا شده ای حسین وای حسین وای یا اخی گفتیو ناگه کمرم درد گرفت کمر خم شده را غرق تماشا شده ای سعی بسیار مکن تاکه زجا برخیزی اندکی فکر خودت باش ببین پاشده ای حسین وای حسین وای حسین وای مانده ام باتن پاچیده ات آخر چه کنم ای علمدار حرم مثل معما شده ای مادرت امده یا مادر من آمده است با چنین حال به پای چه کسی پاشده ای حسین وای حسین وای حسین وای

تک - ای مه دنیا ابالفضل مرد بی همتا ابالفضل غیرت مولا ابالفضل زاده ی زهرا ابالفضل روح آیات ابالفضلِ باب حاجات ابالفضلِ وقتی آقات ابالفضلِ یا ابالفضل نور مهتاب ابالفضلِ جان بی تاب ابالفضلِ جون ارباب ابالفضله یا ابالفضل آقام آقام ابالفضل ِ عشق بی مانند ابالفضل گریه و لبخند ابالفضل نقش رو سربند ابالفضل آخرین سوگند ابالفضل کوه غیرت ابالفضلِ دست بیعت ابالفضلِ شور هیئت ابالفضلِ یا ابالفضل شرح قرآن ابالفضلِ راه عرفان ابالفضلِ عشق ایران ابالفضلِ یا ابالفضل آقام آقام ابالفضل ِ صاحبم هستی ابالفضل یار بی دستی ابالفضل هستی هستی ابالفضل مستی مستی ابالفضل خواب هر شب ابالفضلِ ذکر هر لب ابالفضلِ عشق زینب ابالفضلِ یا ابالفضل تو هر شهدی ابالفضلِ با هر عهدی ابالفضلِ ذکر مهدی ابالفضلِ یا ابالفضل

شور - تو را دارم چه غم دارم ابالفضل علمدارم چه سان جسم تو بردارم چه سان رو بر حرم آرم نه قوت در کمر دارم

شور - ستون خیمه حرم برادرم عباس به من بگو برادرم برادرم عباس به کی سپردی علم و به کی سپردی حرم و بدون تو کار خیمه تمومه کجا میری ای قمرم میشکنه بی تو کمرم اونی که تو مشکته آبرومه پناه خیمه ها و سردارم رفت خدا ببین همه کس و کارم رفت حسین بی برادرش میمیره واسه یه قطره اب علمدارم رفت