ولادت حضرت امام زین العابدین (ع)، جواد مقدم

از رو لب‌فرشته غزل غزل می‌باره/داره می‌خونه بارون، تولدِ بهاره/دوباره اومد از راه، نوری که مُنجَلیه/کوریِ چشمِ دشمن، اسمِ اینم علیه/هر نفسش کوثره/هر قدمش محشر/چکمه‌سیاش قمره این نوه‌ی حیدر/علی علی جانم/ماهِ خونه‌ی ارباب، رسیدی دلبرانه/کشیدی رو دلامون یه‌خطِ عاشقانه/داری یه‌دنیا عاشق از همه‌جای ایران/فدایی داری کلی از ترک و کرد و گیلان/به قولِ آذریا، قوربان اولوم جانا/به قولِ مازنیا، مِن ته فدا جانا/نوه ی بوترابی امام مومنینیمیون همه هستی تو زین العابدینیتو ماه اهل بیتی، تو رأیت الهداییگل پسر حسین و داماد مجتباییتو آیت اللهی و دلبر دلخواهیهادی حق راهی و بهت میاد شاهیبه قولِ آذریا، قوربان اولوم جانا/به قولِ مازنیا، مِن ته فدا جانا/

اسم تو از جانب حق حک شده به سینه/نام علی هرجا میاد روی دل میشینه/این دلامون تو این شبا پر زده مدینه/تو کردی دلمو شاد الهی خونه ات آباد/فدای تو و بابات آقام حضرت سجاد/از روز ازل عشق تو بود تو رگ و ریشه ام/شیعه بابات حیدر آیینم و کیشم/مادر تو ایرونی بوده حضرت ارباب/خوشحالم از اینکه آقا با تو قوم و خویشم/مدد حضرت سجاد/اینکه شدم نوکر تو شد برام سعادت/دلم یه کربلا می خواد تو بکن عنایت/ای گل زیبای حسین زینت مادر/تو نور هر دو عینی امیر عالمینی/تو زین العابدینی علی بن الحسینی/یوسف پای گهواره تو حیرون روته/کل عالم هستی فدای تار موته/این بالاترین افتخاره که توی عالم/جدّ تو علی بابات حسین عباس عموته/مدد حضرت سجاد/یه روز می سازیم تو بقیع حرمت رو آقا/جشن می گیریم برا شما توی صحن زهرا/ذکر لب شیعه می شه یا علی یا مولا/برا تو گل میاریم به گنبدت می نازیم/سر خصم علی رو زیر پامون می زاریم/با اذن شما آباد می شه بقیع ایشاالله/ایوون طلا و ضریح و گنبد واسه زهرا/بیات اذونه مدینه از روی مناره/می پیچه صدای اَشهَدُ اَنَّ علیاًّ وَلیُ الله/بیا یوسف زهرا

امشب ز آهنگ شعف در هر سری شور آمده/جان مشعل بزم صفا دل به به النور آمده/یثرب ز انوار خدا روشن تر است/طور آمده ویرانه دل خون تر از بیت معمور آمده/قلب محبان جلوه گر چشم عدو کور آمده/سر حلقه عشّاق را نیکوترین پور آمده/هان چشم شو سر تا به پا کن مقتدا را بنگری/در خانه سبط نبی حُسن خدا را بنگری/بگشا چشم معرفت مرآت سبحانی ببین/آیینه شو آن روی نورانی ببین/در حُسن ماه فاطمه آثار ربّانی ببین/آثار ربّانی دگر آیات قرآنی ببین/بی پرده وجه الله را در پرتو افشانی ببین/ماه عرب را در بر بانوی ایرانی ببین/از برج عصمت نیمه شب شمس الضحی پیدا شده/خورشید برج فاطمه روشنگر دلها شده/ای ماه ایرانی نسب خورشید تابان زاده ای/جان جهان بادت فدا خود یک جهان جان زاده ای/چارُم ولی الله را در پنج شعبان زاده ای/تو کیستی ای پاک جان کاین طور جانان زاده ای/من هرچه وصفش آورم تو برتر از آن زاده ای/الحق که جان تازه ای بر جسم ایمان زاده ای/در خانه سوم ولی چارُم امام آورده ای/باالله که در آغاز مه، ماه تمام آورده ای/

وجه الله یکتاست این//روشنگر دلهاست این/آیینه طاهاست این/ریحانه زهراست این/توحید سرتاپاست این/از وهم ها بالاست این/بر عارفان مولاست این/این است آن کو پرورد در جان کمال بندگی/وز انت زین العابدین دارد مدال بندگی/این است مصباح الهدی این است انوار یقین/این است مسجود سما این است ساجد در زمین/این است ماه بی مثل این است مِهر بی قریب/این است هستی را امان این است ایمان را امین/این است میزان را عمل این است قرآن را مبین/این است قطب عارفان این است زین العابدین/این است کز انوار دل اوراق ظلمت سوخته/این است کو بر نفسها درس جهاد آموخته/بگذاشت در هستی قدم آزاده ای نیکو خلف/مخلوق پیش از ما سوا فرزند قبل از ما سلف//یاسین لقب طه نسب حیدر هدف زهرا شرف/چرخ هدایت را قمر دُرّ ولایت را هدف/بگرفت آن دردانه را ریحانه زهرا/به کف زد بوسه بر نعل لبش با شادی و شور و شعف/چون دید درمان رُخش روی خدا را منجلی/یاد گرامی جدّ خود بگذاشت نامش را علی//این است کو بعد از پدر اسلام را یاری کند/زیر غُل و زنجیر ها از دین نگه داری کند/با منطقش از نسل ها دفع ستمکاری کند/صبح سفید خشم را همچون شب تاری کند/از چشم خون آشام ها خون جگر جاری کند/از هر جنایت پیشه ای اعلان بیزاری کند/خیزد ز عمق سینه اش بر آسمان فریاد ها/تا نسل ها را وا رهد از سلطه بیدارها/این است کو با خطبه اش بخشید جان اسلام را/کوبید بر فرق ستم هم کوفه و هم شام را/مشت حقارت بر دهن زد خصم خون آشام را/داد آگهی با منطقش یکباره خاص و عام را/بر سرکشان و طاغیان پر کرد ذاتش جام را/بخشید جان توحید را کوبید سر اثنان را/لرزید جان اهرمن با منطق شیوای او/شام بلا شد کربلا با خطبه قرّای او/