شهادت حضرت فاطمه (س) شب پنجم فاطمیه دوم 1402 - حنیف طاهری

روضه - در ره مسجد و خانه به زمین می خوردم از همان موقع شده ورد زبانم ” چه کنم ؟ آسمان بر ورق خاک همان لحظه نوشت من زمین خورده ترین مرد جهانم چه کند زرهم پشت ندارد به تو پشتم گرم است دیده بستی پا سوی قبله کشیدی وای من تا نمردم چشم خود را باز کن زهرای من به احزاب و احد یک دم نلرزیدم ولی تا تو افتادی ز پا لرزید دست و پای من کاش جانم با نفس از سینه می آمد برون کاش می مردم مدینه نیستی گر جای من قنفذ بیدادگر جان مرا از من گرفت تو زمین خوردی و از هم شد جدا اعضای من حیف باغ آرزوهای مرا آتش زدند رفت از کف غنچه من لاله حمرای من ...

زمینه - گل امید غنچه ها پرپر میشه ای وای ای وای دیگه داره این خونه بی مادر میشه ای وای ای وای اگه تو دلت پر از داغه داغی که شده برافروخته بیا یه سفر بریم با هم تو خونه ای که درش سوخته چقدر این خونه غمگینه چقدر این خونه بارونه روی دیوار و روی در هنوزم ردی از خونه یه گوشه از حیاط انگار یه کودک مات و مبهوته یه گوشه از حیاط انگار یه چیزی مثل تابوته تو خونه یه مرد مظلومه که چیزی نمونده تنها شه شب غم و غصه این مرد بعیده دوباره فردا شه هنوزم چشم امیدش به اون دستای بی جونه همون دستی که چند ساله واسه زخماش درمونه حالا اون دستای بی جون داره اشکاشو می گیره ولی چند ساعت دیگه تو آغوش کفن می ره اون کسی که معروفه به خیبر شکن ای وای ای وای وسط خونش همسرشو می زدن ای وای ای وای

زمینه - پر خون پیراهنش لاله کاری بسترش مثل شمعی که می سوزه داره آب میشه پیکرش به غم و غصه ها دلم دچاره دلم از روزگار گلایه داره کسی از حال من خبر نداره چراغ خونم داره میشه خاموش براش بمیرم میشه همش بیهوش چه دردی داره زخم روی پهلوش پر حسرت آه من ناله شد همراه من با یه سیلی از تو کوچه تو خسوفه ماه من جلوی چشم من تو آشیونه می زدن با غلاف و تازیونه رو تنش مونده از زخما نشونه قیامتی شد میون این خونه دیوار خونه دلو می سوزونه هنوز رو دیوار جای رد خونه محور اهل کسا تو مناجات و دعا میکنه گریه برای شاه دشت کربلا می ریزه اشک غم به نور عینش وصیت می کنه با زینبینش میبافه پیرهن برا حسینش این پیرهن پاره می شه و غارت برا حسینش نمی مونده حرمت وای از اسارت وای از غم زینب

واحد - عنان اختیارم را به این و آن نخواهم داد من آن کاهم که هرگز تکیه بر طوفان نخواهم داد نسیم گیسویش ما را پریشان حال می خواهد دل سرگشته را در زلف او سامان نخواهم داد به هر جان کندنی خاکسترم را باد خواهم زد به این پروانگی ها همچنان پایان نخواهم داد دم آخر مبادا سد کند راه تماشا را به سیل اشک شوق خویش هم میدان نخواهم داد اجل از خانه من دست خالی باز می گردد به دست هیچ کس جز دست حیدر جان نخواهم داد

تک - باید از علی بگویم علی امام من علی سلام من علی رکوع من علی سجود من علی قعود من علی قیام من ای کننده در خیبر حیدر ای پناه آسمان حیدر زیر سایه تو این عالم پادشاه اول و آخر راه بهشت راه نجف عزت دین شاه نجف شاه نجف علی علی باید از علی بگویم علی صراط عشق علی حیات عشق علی مسیر حق علی امیر حق علی نصیر حق علی نجات عشق فاتح حنین و بدری تو حیدر زینت شبهای قدری تو حیدر و برای خاتم النبیین آیه های شرح صدری تو خاک نجف آب بقا صحن نجف عرش خدا عزت دین شاه نجف ...

تک - خلقت به حکم حکمت حکمت شده عبادت خلقت برای انسان عبد خدای رحمان تنهاست شاه مردان ای شاه مردان مرد دلیران سردار خیبر مرد دلاور با او ادا شد حق عبادت پس او نتیجه ست بر خلق خلقت ای صف شکن شاه سخن عشق حسین جان حسن حیدر حیدر خاک مرا سرشتند عبد علی نوشتند عبد علی ست نامم عشق علی به کامم تنها علی امامم اول امامی عشق مدامی جان پیمبر هم کفو کوثر بغض علی شد رمز هلاکت حب علی شد رمز سعادت ای بوتراب عالی جناب ذکر علی اوج صواب