شب ششم محرم 98 - میثم مطیعی و سجاد خسرو آبادی

نجوا با امام زمان (عج) - ی که باران های عالم اشک‌هایت روضه می‌خوانَد مگر زینب برایت؟ ناله‌ات پر می‌کند هفت آسمان را آن زمان‌هایی که می‌گیردصدایت روزهایت تشنه‌ی آن ظهر خونین هرشبت شام غریبان عزایت ابتدای ناحیه از حال رفتم گرچه خیلی دورم از حال و هوایت خواندی از شیب خضیب و روی خاکی ای فدای روضه‌های آشنایت گفتی از این داغ، باید جان سپاریم این تو این جانی که خواهد شد فدایت گرچه از من بر نمی آید شهادت عاقبت من هم شهیدم با دعایت شاعر : میلاد عرفان پور

روضه

زمزمه - راوی می‌گه دیدم، قاسم وقت رفتن پوشیده بود ای وای، تنها یک پیراهن راوی می‌گه دیدم، مولا چه غمگینه وقتی قاسم رو اسب، با سختی می‌شینه «وای، امانتی مجتبی وای، ای وای» راوی می‌گه دیدم، بین اون جمعیت قاسم از رو مرکب، تا افتاد با صورت حمله کردن سمتش، وقتی که ضربه خورد دیدم اومد مولا قاسم رو با خود برد «وای، امانتی مجتبی وای، ای وای» راوی می‌گه دیدم توو آغوش مولا پاهاشو می‌کشید قاسم روی خاکا دیدم دیدم قدش هم قد مولا شد دیدم خیلی بیشتر قد حسین تا شد «وای، امانتی مجتبی وای، ای وای» راوی می‌گه اما دیدم توو قتلگاه مولا تنها بود و میکشید از دل آه راوی می‌‌گه دیدم تا افتاد با صورت اومدن کوفی‌ها تنها واسه غارت «وای، امانتی مجتبی وای، ای وای» شاعر : امیررضا یزدانی

زمینه - لک لبیک ابی عبدالله شبیه، زمزمه یه نامه نامه ای که رو صفحش، اشک آقامه صدایی، ما رو به اینجا خونده تک تک این دلا رو، اینحا کشونده بعد یه سال حسرت، این دل بی طاقت مثل حسینیه میشه کاشکی فدایی شیم، کرببلایی شیم با تو بمونیم همیشه نامه عشق تو، معطره به عطر سیب بسم رب الحسین، من الغریب الی الحبیب لک لبیک ابی عبدالله شبیه، تلاطم یه پرچم که بیقراره روی، قُبّه عالم دوباره عاشقا بیقرارن توو هیجان این عشق، آروم ندارن دور همین پرچم، هم قسمن با هم پیر و جوونا حسین جان راه ما راه تو، نذر نگاه تو زندگی ما حسین جان پرچمت یا حسین، در اهتزازه تا ابد پای این پرچمیم، با ذکر یا علی مدد لک لبیک ابی عبدالله شبیه اشکای پیرغلامت که جاری میشه وقت بردن نامت توی عرش مادری اسمتو بُرد باز دل ما رو سوی کربلا آوُرد اومده باز راه، لشکر ثارالله تحت لوای اباالفضل اذن دخول ما، توو حرم سقا روضه برای اباالفضل پیرغلام تو بود، دلاور ام البنین هر جوری شد نذاشت، علم بیفته رو زمین لک لبیک ابی عبدالله شاعر : محمدرضا رضایی

شور - خسرو آبادی - دین منو دنیای من، تیغ نگاهت صف شکن ذوالکرمی و ذوالمنن، عشق امیر بی کفن ذکر لب هر سینه زن، جانم امام حسن عشق تو آب و گلمه، حسن حسن حسن حرم تو تو دلمه، حسن حسن حسن ای آرام جانم حسن جان ای روح و ریحانم حسن جان تو جمل مولا هی میگفت که جانم حسن جان آرام جانم ای حسن جان ندیده تو رو مرد و زن، عاشق جمالت شدن میون بهشت خدا، ملائکه آقای من رو کتیبه هاشون زدن، جانم امام حسن به زودیا با علمه، حسن حسن حسن میریم پیاده حرمه، حسن حسن حسن از داغت زهرا گریه کرده ماهی دریا گریه کرده در و دیوار تو روضتون با، ما گریه کرده آرام جانم ای حسن جانشاعر : میلاد حسنی

واحد - برا دفاع، از این حرم عمو حسین، بذار برم درسته من علی نمیشم ولی می‌خوام وظیفمو ادا کنم بذار برم که جون ناقابلمو برات فدا کنم تو اذن میدون به من بده زره نمی‌خوام کفن بده اجازه‌ی نبرد تن به تن بده ببین چه می‌کنم به یاد رزم برادرت بذار به میدون بزنم برابرت بابام حسن، رسیده که ببیندم، تو معرکه جاریه اشکم از نگاهم که لحظه‌ی به آرزوم رسیدنه منم که توی قلب میدون رجزم انا بن الحسنه سرم فدای امام من یه جمله ختم کلام من که جون دادن برات میشه به کام من شیرین تر از عسل به یاد رزم برادرت بذار به میدون بزنم برابرت من اسمتو، زدم صدا دارم میرم، عمو بیا عمو بیا بالاسرم تا تموم شه آخرین نفس با دیدنت چه خوبه باشه وقت جون دادن من سرم به دامنت شهادت عمر دوبارمه فدات شدن افتخارمه به زیر سم مرکبا شعارمه فداک یا حسین به یاد رزم برادرت بذار به میدون بزنم برابرت شاعر : محمد رسولی

رجز - اومدن همه‌ی سینه‌زنا برا بیعتِ با غم حسین تا مهیّا بشن برا ظهور باشکوه محرم حسین: ای سرور کریمان لبیکَ یا حسن‌جان آرزوی تموم شیعه‌هاس حرم تو رو کربلا کنند ایشالا یه روزی توی بقیع نماز جماعت به‌پا کنند شاعر : حمید رمی

شور - خسرو آبادی - دعات برای من ، سرم برای تو نگات برای من ، حنجره م برای تو بگیر از من هر آنچه که خواهی کسی رو ندارم به جز تو الهی رضا برضاک ، لا معبود سواک با لب تشنه حسین افتاده روی خاک قسم به این خیمه قسم به این پرچم که تا ابد من از تو دست بر نمی دارم هنر یعنی یه کاری کنم تا پیامتو آقا جهانو بگیره هنر یعنی یه جمله خلاصه که عشق و حماسه توی یه مسیره یا نعم الامیر دستامونو بگیر اربعین حرمت این جمعو بپذیر