میلاد امام حسن مجتبی (ع)، محمدرضا طاهری

یکی از دستبوسان شب و روز تو باران است/ز بسکه روی تو زیبا است راهت راه بندان است/شبیه میزبان است آنکه بر خوان تو مهمان است/که نَقلِ سفره ی تو نُقل جمع مستمندان است/تویی که بعد بابایت امید هر پریشانی/تویی که کیسه بر دوشی و بابای یتیمانی/هلال اول ماه است نقش قوس ابرویت/جمال کامل ماه است قرص کامل رویت/ندارد صبح محشر نور، پیش شام گیسویت/خدا را یافتم از راه چشمان خداجویت/عطا و بخشش و لطف خداوند رحیمی تو/هدایت را تو معنایی؛ صراط المستقیمی تو/تو هستی آنکه شد بسیار در دستان تو هر کم/تویی که سیر کردی از طعام خویش سگ را هم/تویی که گشته حاتم از گدایی درت حاتم .../ای آنکه بوده معراج تو روی شانه ی خاتم/تو در اوجی ولیکن همدم افتاده ها هستی/بزرگی آنقَدَر که همنشین با هر گدا هستی/فدای خاک پایت! سایه ی روی سرم هستی/تو ای شاه عرب! مهمان قلب هر عجم هستی/یقینا مرجع تقلید هر اهل کرم هستی/تو در قلبم حرم داری؛ که گفته بی حرم هستی؟/به گوشه چشم تو وا شد گره از کار مشکل ها/الا یا ایها الساقی اَدر کاساً وَ ناولها/به صلحت هر که شک دارد لعین بن لعین باشد/گرفته عزت از تو هر کسی اهل یقین باشد/یقینا اعتقاد هر مسلمان هم همین باشد/که فرزند علی باید معز المومنین باشد/تو بودی بیشتر از هر کسی مانند پیغمبر/کریم بن کریمی و شدی آیینه? ی حیدر/شده از قطره قطره فضل تو "القطره" بارانی/قسم بر "تین و الزیتون" به صدق قول "بَحرانی"/به مروارید "الرحمن"، به آیت های رحمانی/چراغ روی یزدانی، تو برهانی، تو قرآنی/چنان حیدر که جبرائیل از درسش نشد محروم/تویی آموزگار خضر، در فرمایشِ معصوم ...

در ایثار و کرامت، تا ابد ضرب المثل هستی/حلاوت دارد اسمت، بسکه احلی من عسل هستی/ندارد فرق صلح و جنگ تو، خیر العمل هستی/علی شیر خدا، تو شیر حیدر در جمل هستی/جمل چون خیبر است و هیبتت آیینه ی مولاست/همه دیدند راه حل به دست زاده ی زهرا است/توکل بر خدا کردی و بردی نام زهرا را/در آورده "انا بن الحیدر" تو کفر اعدا را/خلاصه کردی اینگونه تولی و تبری را/به میدان بازگرداندی جوانی های مولا را/به ذکر یا خدیجه راه را تا فتنه طی کردی/شتر را نه که پای کفر را آن روز پی کردی/برای هر که در دریای غم مانده، تویی ساحل/الا ای شهریار جود، ای امید هر سائل .../ز تو هر کس شنیده، عاشقت گشته، مگر بی دل/هزاران سعدی و حافظ هزاران صائب و بیدل .../توان درک شانت را ندارد هر سخندانی/مگر نازل شود در حد شانت باز قرآنی .../پیاده سمت کعبه رفته ای صحرا به صحرا را/گلستان کرده ای در پشت پای خویش هر جا را/به هر قطره نشان دادی مسیر وصل دریا را/که داریم از تو رسم و سنت این اربعین ها را/همه از جام شهد قاسم و عبدالهت مستیم .../نمک پرورده های شورِ احلی من عسل هستیم/چنان دست کریمت عاشقان را مبتلا کرده/که برق سفره ات شاهان عالم را گدا کرده/برای نوکری ات فاطمه ما را سوا کرده/دعای خیر تو ما را گدای کربلا کرده/خودت میخواستی سهمت ز دنیا مختصر باشد/دلت می خواست بازار حسینت گرم تر باشد

نیمه ماهه،‌ نیمه راهه/حاجت این جمع،‌ نیمه نگاهه/خودت رو آماده ی دیونه شدن کن/ماه رمضون رو بیمه امام حسن کن/بوی رحمت باز همه جا پخشه/دیگه امشب گناها رو خدا میبخشه/کریم آل الله حسن مجتبی/خیلی شیرینه،‌ عشق همینه/دعوتیم امشب بریم مدینه/چه سفره ی سنگین و رنگینی رو چیدن/آی گداها تو این خونه افطاری میدن/شبی که حُسن ازلی اومد/پسر ارشد زهرا و علی اومد/کریم آل الله حسن مجتبی/بنده نوازه، مَحرم رازه/سفره ی آقام همیشه بازه/شکر خدا برکتی که تو زندگیمه/از صدقه سر همین شاه کریمه/دیگه آرومه، دل بی تابم/این آقا خواسته که من نوکر اربابم/کریم آل الله حسن مجتبی

کوثر کوثر اومده دنیا/ حیدر حیدر اومده دنیا /ولیمه داره میده پیغمبر/ که سبط اکبر اومده دنیا /علی میگه وصله جونم اومده/ فاطمه میگه گل خونه ام اومده/ بعد علی و فاطمه منم میگم /رونق ماه رمضونم اومده /چرا پای غریبه سر بزاریم /وقتی مثل امام حسن رو داریم/امام حسن کریم آل طاها/سه بار زندگیشو بخشیده/سه بار دین به او بدهکاره/خدا تو خلقتش دیگه اصلاً/کریم تر از حسن نمیاره/یه آفرینش هستش و امام حسن/فقط در این خونه رو بیا بزن/اگه جواب تو کسی نداد رفیق/هر چی که دوست داشتی بیا بگو من/غصه رزق و روزیتو نداری/وقتی کریم اهل بیت رو داری/امام حسن کریم آل طاها/اون که سگا رو آب و نون میداد/روزی به اهل آسمون میداد/خودش زیاد به حج می رفت /اما مرکبشو به این و اون میاد/با این حساب خرج سفر با حسنه/بانی هر زیارت ما حسنه/کرب وبلا هم بری بدون شک/ذکر همه پایین پا حسنه/دل شوره کربلا رو نداریم/وقتی امام مجتبی رو داریم/امام حسن کریم آل طاها