مبعث رسول اکرم (ص)،‌ محمدرضا بذری

راه خوشبختی با تو میشه کوتاه/هرکی با تو باشه نمیشه گمراه/با وجود تو معلومه راه از چاه/دیگه از امشب، هستی رسول الله/ای حبیب من! ای امین من!/تو رسولم باش، رو زمین من/تو بگو از ایمان/بگو از یزدان/برای مردم، بخون از قرآن/یا اباالزهرا،‌ یا اباالزهرا/بخون از نور و ظلمت رو بیرون کن/بخون از فجر و شب رو پریشون کن/بخون از نجم و شهر رو چراغون کن/بخون از شمس و آینه بندون کن/ای گل هستی، ای گل هاشم/ای حبیب من، یا اباالقاسم/تو بخون از احسان/بخون الرحمان/برای مردم بخون از قرآن/یا اباالزهرا،‌ یا اباالزهرا/نکنه گاهی غم بده آزارت/که خودم هستم یار و نگهدارت/من نگهدارت/دست علی یارت/حیدرم میشه محرم اسرارت/یا علی گفتم،‌ از دم خلقت/یا علی میگم باز برا بعثت/تو شدی پیغمبر/تا روز محشر/برای مردم بگو از حیدر/یا اباالزهرا،‌ یا اباالزهرا

روی دوش غار حرا داره میشینه آسمون/کبوتر وحی اومده داره میگه إقرأ، بخون/بخون به نام خالق هستی، " لو کره الکافرون"/ماه سر زده/خبر اومده/رایتُ الهدی توی دستای احمده/شادی بی حده/حکم ایزده/تاج پیغمبری رو سر محمده/وقت اجابت و نزول رحمته/شروع راه دین از روز بعثته/مصطفی شد نبی تا به همه بگه/ادامه ی راه دین با ولایته/مَنَّ الله علی المومنین/بنور خاتم المرسلین/***/دیگه باید از این به بعد دین خدا احیا بشه/وقتشه درخت ستم ریشه کن و رسوا بشه/باید تو این راه یا رسول الله خط علی معنا بشه/توی این مسیر غیر مرتضی/کی مثل سایه میمونه پای مصطفی؟/لیله المَبیت غیر مرتضی/کی میتونست که بخوابه جای مصطفی؟/جنگ بدر و احد شاهد هیبتش/لافتی خونده خدا واسه غیرتش/خندق و خیبرن جلوه ی قدرتش/دین اسلامه مدیون شجاعتش/منّ الله علی المومنین/بنور مولی الموحدین/***خلاصه ی بعثت میشه ولایت شیر خدا/زنده شده هر دینی با نفَس و دم مرتضی/ختم به حیدر بوده همیشه راه همه انبیاء/ذکر یاعلی ذکر اعظمه/شأنشو خدا میدونه و نبی و فاطمه/جای پاش روی دوش خاتمه/پس بیفتن همه انبیا به پاش کمه/دنیا و آخرت خیالش راحته/هرکسی که زیر چتر ولایته/هر کسی غاصب حق خلافته/تا قیامت حقش لعن و برائته/منّ الله علی المومنین/بنور امام المتقین/شاعر ونغمه پرداز:مرتضی سراوانیعالیه رجبی

شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود/امواج مَدّ واقعه تا ماه رفته بود/هر یوسفی که پیرهنی از کمال داشت/با طعن گرگِ حادثه در چاه رفته بود/حتی زمین که دیر زمانی خروش داشت/در خلسه ی شکفتن یک آه رفته بود/دختر طلای زنده به گوری به گوش داشت/شیطان به بزم مردم گمراه رفته بود/تنها به مکه بود که در جلوه ی حرا/مردی به شوق سیر الی الله رفته بود/آن مرد هم تو بودی و تکبیر زن شدی/ذریّه ی حقیقی آن بت شکن شدی/پلکت میان معرکه شمشیر می کشد/چشم تو طرح حمله ی یک شیر می کشد/حتی علی که جوشن او پشت هم نداشت/می گفت در پناه تو شمشیر می کشد/خورشید رزم های تو در خیبر و اُحُد/خطی به قصه های اساطیر می کشد/دندان تو شکست ولی باز هم کسی/از سینه ی تو نعره ی تکبیر می کشد/کمتر به کار شستن این زخم ها نشین/انگار قلب دختر تو تیر می کشد!/تسبیح می شوی و دلت شوق و شور را/چون دانه های نور به زنجیر می کشد/تو مظهر تمام صفات خدا شدی/شایان سجده و صلوات و دعا شدی/خورشیدی است جلوه ی هفت آسمان تو/توحیدی است سیره ی پیشینیان تو/آن عرشیان که سجده به آدم نموده اند/بوسیده اند با صلوات آستان تو/با آن که صبر نوح به نفرین گشود لب/غیر از دعا نخواست بر امّت، زبان تو/جدّت اگرچه لایق وصف خلیل شد/شد واژه ی حبیب سزاوار جان تو/بر اسبِ باد بود سلیمان، ولی نداشت/تیری که داشت "لیله الاسری" کمان تو/موسی اگر برای تکلّم به طور رفت/شد آسمان هفتم حق، میزبان تو/با گردباد، خاک اگر آسمان رود/کی می رسد به پله ای از نردبان تو؟/نورت چو آفتاب در آفاق جلوه کرد/از سینه ات مکارم الاخلاق جلوه کرد/شاعر: جواد محمد زمانی