ولادت امام سجاد (ع) 90 - محمود کریمی و مهدی میرداماد

مدح - در رحمت ز عرش تا وا شد پر پروازمان محیا شد رخ یوسف نشانمان دادند دل مجنونمان زلیخا شد صفحات صحیفه ی نوری رقی خورد و عشق معنا شد نفسی زد کسی و بعد از آن تن دنیای مرده احیا شد رخ خود را نشان عالم داد همه ی اعتبار دنیا شد قلمم استعاره کم آورد رخ زیباش تا هویدا شد به زمین ماه مشرقین آمد علی دوم حسین آمد شب اربابمان سحر دارد به روی دامنش قمر دارد همه از شوق نو رسیده ی او به لبش خنده ای اگر دارد شب رویاست نخل امید پدر و مادری ثمر دارد دل بابا عجیب پر شور است و خدا از دلش خبر دارد به نگاهش عموی بی تابش نتوانست چشم بردارد سر بوسیدن لبان پسر پدرش میل بیشتر دارد و به کوری چشم بد نظران پدری باز هم پسر دارد به دعایش دخیل بسته شده پری از جبرئیل بسته شده شاعر : مسعود اصلانی

سرود - عباس علمدار حسین ماشاالله آسمان تکیه به دستان تو دارد عباس امیر و سردار حسین ماشالله یار حسین اومده دلدار حسین ماشالله کاشف الکرب ز رخسار حسین ماشالله عباس علمدار حسین ماشالله پدر فضل و کرم صاحب تیغ و علم نور امید حرم یار حسین جام حسین عشق و دلارام حسین صفای من شفای من مروه من منای من درد من و دوای من بانی کربلای من یار حسین پور علی نور علی به معرکه شور علی حیدر مستور علی دست تو دریای عطا چشم تو زمزم و صفا قد تو سرو سروها روی تو ماه مرتضی قلب تو جان مجتبی وزیر دربار حسین عباس علمدار حسین آب تویی خواب تویی روح به محراب تویی صورت مهتاب تویی هستی ارباب تویی فاتح دلهای همه ماشالله امید فردای همه ماشالله حسین مولای تو وتویی تو مولای همه ماشالله تشنه لبهات فلک تویی تو دریای همه روح منی نوح منی دین منی به عشق آیین منی گل پسر فاطمه ای شیر دل ام بنین عباس شاه علقمه ماشالله

مدح - میرداماد - مادر عباس! حیدر بهر حیدر زاده‌ای مرتضی شیرخدا، تو شیر حیدر زاده‌ای بهر ثارالله، ثارالله دیگر زاده‌ای یا علیِّ دیگر از بهر پیمبر زاده‌ای آسمانِ عصمتی، قرص قمر آورده‌ای بـر علی‌بن‌ابیطالـب پســر آورده‌ای آفتاب و ماه را در مشرق رویش ببین ذوالفقار حیدری در تیغ ابرویش ببین بازوی خیبر‌‌گشا پیدا به بازویش ببین صد قیامت را عیان در قد دلجویش ببین روحش از گهواره تا کرب و بلا پر می‌زند چشم‌هـایش حرف با ساقی کوثر می‌زند ساقی کوثر، علی، این ساقی کرب و بلاست نرگس چشمش خدایی، عاشق تیربلاست این نه یک نوزاد کوچک این نهنگ بحر لاست عضوعضو جسم از جان بهترش را این صلاست: من ز آغـوش پـدر پرواز کردم تا حسین با حسینم با حسینم با حسینم با حسین کربلا باغ شهادت، شاخ? یاسش منم اشجع‌الناس است حیدر، اشجع‌الناسش منم فاطمه ام‌البنین نازد که عباسش منم هر که احساس حسینی دارد، احساسش منم چشم مـن در خردسـالی عاشق تیر است و بس شیر من در شیرخواری آب شمشیر است و بس دست من دست علی، دست خدای عالم است شیرِ شیرِ داورم، نام اسد بر من کم است زخم در راه خدا بر روی زخمم مرهم است پشت ثارالله با دست رشیدم محکم است از ولادت چنگ بر حبل‌المتینش می‌زنم آسمـان بـی‌ او بگردد، بر زمینش می‌زنم مادر از روز ولادت زاده ثاراللهی‌ام داده‌اند از شیرخواری درس خاطرخواهی‌ام کربلا دریایی از خون، من در آن چون ماهیَم بوس? پی در پی بابا دهد آگاهی‌ام بـوده در لالایــی ام‌البنیـن ایـن زمزمه جان عباسم به قربان حسین فاطمه عشق را از دامن گهواره تمرین کرده‌ام شیر مادر را به شوق مرگ شیرین کرده‌ام دست و فرق و چشم دادم، یاری دین کرده‌ام تا شهادت از امام خویش تمکین کرده‌ام هست زائـر جسـم صـدچـاک مـرا در علقمه هم محمّد هم علی هم مجتبی هم فاطمه یوسف زهرا حسین است و خریدارش منم با نثار جان و چشم و دست و سر، یارش منم از ولادت تا شهادت محو دیدارش منم بلکه فردای قیامت هم علمدارش منم وقف ثارالله شد پیش از ولادت هستِ من لالــه عبــاسی بــاغ ولایـت دسـت من ای تو را بادا سلام از هر نبی و هر ولی دست و شمشیر ولایت، شیر میدانِ یلی ماه رویت در میان آل هاشم منجلی اولین و آخرین یار حسین‌بن‌علی ساقـی کوثـر علـی، سقای فرزندش تویی آن که عالم قبل? حاجات خوانندش تویی

سرود - بیا امشب بریم مدینه ساقی امشب زین العابدینه عشق علی همه ی بهونه ی حسینه اسم علی برکت خونه ی حسینه نوه ی مولایی خودت مولایی جانشین ارباب عشق بی همتایی تو ادب شاگرد، قمربن الزهرایی دلم امشب راهی سفر شد شب سوم کربلایی تر شد تو وارث پسرای حضرت امیی مثل بابات برای عمو جونت میمیری مثل عموت کسی که رو خاکت باشه دستاشو میگیری مست مستم امشب پر از تاب و تب چه کسی غیر از تو لایق این منسب وارث عباس و حسن و حسین و زینب ما گداتیم یا امام سجاد ابوحمزه عشقو یاد ما داد با عشقتون روزگار زندگی لطیفه اسم شما کوه غم و غصه رو حریفه پیش خدا کسی که سحر دلش میشه مهمون صحیفه عیدی ثارالله همه آل الله وعده بعدی هممون ایشالا گوشه ایوون حرم اباعبدالله