شب شهادت فاطمیه اول 1400،‌ حسین طاهری

من از دیار حبیبم غریب افتادم/بیا بیا گل نرگس برس به فریادم/در این زمانه ی غربت تو تکیه گاه منی/ز لطف و مرحمت خویش کن تو امدادم/تمام دار و ندارم تصدق سر توست/وجود خویش همه نذر نام تو دادم/خوشم اگرکه حقیرم، حقیر خوبانم/بدین اصول قدم در ره تو بنهادم/بدین طریق بود عاقبت به خیری من/که در میان قنوت سحر کنی یادم/مرا اگه ز سر خویش وا کنی چه کنم/اسیر زلف تو هستم ز غیر آزادم/شاعر : قاسم نعمتی

شیرین ترین روز های زندگیمو/ خنده ی از ته دل قدیمو ازم گرفتن/ اگر می خوای دلیل گریه کردنامو/ جلو چشمام مادر بچه هاموازم گرفتن/ یادم نمیره تو کوچه چهل نفر بودن/ تو روز روشن بود خونمو سوزوندن /زهرا که رو زمین افتاد بچه با مادرش جون داد/ زهرا که رو زمین افتاد بچه با مادرش جون داد/ کاشکی کسی داغ جوون نبینه/ تمام هستیمو تو این مدینه/ ازم گرفتن ناموس من دید منو می کشوندن /حق منو برای زنده بودن ازم گرفتن/ یادم نمیره بازوشو کبودی روشو/ دستی که زخمی کرد گوشه ی ابروشو/ زهرا که رو زمین افتاد بچه با مادرش جون داد/ زهرا که رو زمین افتاد بچه با مادرش جون داد

ای ز تو پیغامبران را شرف /لؤلؤ و مرجان خدا را صدف /راضیه و مرضیه و عالمه /سیدة النساء یا فاطمه /آینة سیرت ختم رسل /دانش کل عصمت کل عقل کل /دختر دین مادر دین کیست تو /نور سماوات و زمین کیست تو /مام دو عیسای مسیح آفرین /بر دو مسیحت ز مسیح آفرین /وصف تو و مدح تو خیرالکلام /مادر سادات علیک السلام /مادر روحانی روح الامین/ ذریه ات ستارگان زمین /روح علی جان محمد تویی /سورة فرقان محمد تویی /دست خدا دست به دامان توست /مادری ختم رسل شان تو است /عمر تو ای مادر ما کم نبود /نور تو بود و همه عالم نبود /دخت نبی مادر آدم سلام /سیدة النساء عالم سلام

ای بال و پر و پهنه و پرواز حسین /ای خون خدا خون سرافراز حسین/ بی نام تو نامه کی کنم باز/ ای نام تو بهترین سرآغاز حسین