ولادت حضرت زینب (س) 1400 - مهدی سلحشور، میثم مطیعی و محمدجواد احمدی

روضه - مطیعی - سرخیِ هر غروب میرم پشت بام بغضم می شکنه اسم توئه روی لبام ای باد صبا برسون به حسین سلام منو سلام بر حسین ای قاصد دل برسون به حسین پیام منو سلام بر حسین سلام، ای کوه نور سلام از راه دور سلام آقای پر درد صبور سلام ای کربلا سلام ای نینوا سلام ای خامس آل عبا ای گل وفا حسین معدن سخا حسین میکشی مرا حسین سرخی هر غروب میشم روضه خون خورشیدو میزنن به روی نی تو آسمون ای آه رسا برسون به حسین سلام منو سلام بر حسین ای ماه عزا برسون به حسین پیام منو سلام بر حسین سلام ای مهربون سلام ای بهترین سلام ای چهره ی خونین جبین سلام ای لاله گون سلام ای شاه دین سلام ای قاری نیزه نشین یار مهلقا حسین چشمه ی بقا حسین میکشی مرا حسین

مدح - احمدی - یا که از عشق مگو یا که جگر را بتراش خَم اَبرو بکش و قرص قمر را بتراش از علی دَم بزن و تیغِ دوسر را بتراش مژه را تَر کن و با خطِ مُعلی بنویس هر قدر می‌شود از حضرتِ مولا بنویس دید حق ، معرکه شمشیر زنی کم دارد دید میدانِ بلا شیرزنی کم دارد دید پیغمبرِ تکبیر زنی کم دارد آنکه کم بود در این خانه فقط زینب بود آنکه باید برود تا تَهِ خط زینب بود پس ، پس از فاطمه تصویرِ خدا زینب شد فاطمه ضرب درِ شیر خدا زینب شد صاحبِ مجلسِ تفسیرِ خدا زینب شد مُحرمِ عشق بخوان مَرهم هر درد آمد مَرد می‌خواست خدا مَرد تر از مَرد آمد شانه‌ای آمده تا بارِ بلا را ببرد قامتی آمده تا کرببلا را ببرد چادری آمده تا آلِ عبا را ببرد فاطمه‌وار نوشتند حسین آمده است شصت و نُه بار نوشتند حسین آمده است آمده تا که نبیند همه را اِلا یار آمده تا برود سایه به سایه با یار سایه هم دورتر و دورتر از او تا یار... هیچ کس نیست در آفاقِ تماشاییِ او نیست مانند برای دل زهرایی او جای گهواره‌ی او قلبِ حسین است حسین دلِ آواره‌ی او قلبِ حسین است حسین و فقط چاره‌ی او قلب حسین است حسین ...

روضه - احمدی - همه رفتند ولی سنگر او دست نخورد به پر بیرق آب آور او دست نخورد به سوی سایه ای از معجر او دست نخورد آه یک روزه عطش دور و برش را سوزاند خواست آهی بکشد غم جگرش را سوزاند خواهری بود که بی پنج برادر بود و با حرم در وسط آن همه لشکر بود و دید در خیمه ی آتش زده دختر افتاد

شور - سلحشور - المنة لله که دلم افتاده زیر قدمت غرق تو موج کرمت ممنونتم گره زدی دل منو با حرمت حرم نگو بهشتمه تموم سر نوشتمه تا که میام آروم بشم بازم هواییم می کنی یا جون میدم تو مجلست یا کربلاییم می کنی حسین یا سیدالشهدا حسین حسین وای

واحد - سلحشور - حال که ای همسفر بی تو سفر میکنم زاد ره خویش را خون جگر میکنم تیره کنم صبح را شعله زنم شام را زآن که شب خویش را بی تو سحر میکنم بی کفن و چاک چاک پیکر تو نقش خاک چاک بدل میزنم خاک به سر میکنم من که زآغاز عمر بی تو نکردم سفر خیز و نگه کن ببین با که سفر میکنم هر قدمم میزنند نام تو را میبرم هر طرفم میکشند بر تو نظر میکنم هر خطر آید به پیش بر دل و جان میخرم در عوض از دخترت رفع خطر میکنم گر بگذارد عدو لحظه ای آسوده ام زخم تو را شست و شو ز اشک بصر میکنم ای پسر مادرم من نه تو را خواهرم مثل تو پیش بلا سینه سپر میکنم گفته میثم به خلق سوز دگر میدهد روز جزا من به او لطف دگر میکنم