شب اول محرم 1401- مهدی سلحشور

روی من و تو روی من و تو روی من و تو، حضرت زهرا حساب کرد روی من و تو روی من و تو روی من و تو حضرت زهرا حساب کرد مارا برای بزم عزا انتخاب کرد باز این چه شورش است که در خلق عالم است نام حسین بار دگر انقلاب کرد دلشوره، دلشوره داشتم، دلشوره داشتم که نبینم محرمت دلشوره داشتم که نبینم محرمش یک سال این فراق دلم را عذاب کرد توبه شکستم همه گویند یا حسین رب الحسین هرچه دعا مستجاب کرد از کودکی حسینیه دار محرمیم این رو سیاه را خودش عالیجناب کرد این رو سیاه را خودش عالیجناب کرد گریه غبار سینه من داده شستشو این قلب خاک خورده چنان در ناب کرد تفسیر دستگیری او از رسول ترک کار هزار منبر و صدها کتاب کرد هرکس شنید ناله هی الی العزا تا خویش را به روضه رساند شتاب کرد آید به گوش ناله محزون فاطمهمادربه نام یک یک مارا خطاب کرد قلم و کاغذی مهیا کرداول خط چنین نوشت، میا قلم و کاغذی مهیا کرد اول خط چنین نوشت، میا اما این نامه مسلم خیلی های دیگه هم نامه نوشتن که مستقیما در قتل ابی عبدالله شریک بودند بزار از نامه های اونا بگم قلم و کاغذی مهیا کرد اول خط چنین نوشت بیا باغهامان همه ثمر دادند با تو دنیا شود بهشت، بیا دیگری گفت بعد بسم الله خسته ایم از نفاق و ظلم و فساد روی سجاده جایمان خوب است با تو دنیایمان شود آباد آن یکی این چنین نوشت حسین،پدر و مادرم فدای شما منتظر ماندم بیاییتا سر گذارم به پیش پای شما حرف ها روی کاغذ آمد بعد پای هرنامه چند امضا شد تا به دست امامشان برسد نامه هاشان یکی یکی تا شد روزها میگذشت در کوفه یک به یک میشکست؛ بیعت ها باز مثل ماجرای غدیر آه از عهد بی لیاقت ها دوره کردند مرد تنها را ناگهان کوچه، غرق هم همه شد یک نفر مانده بین نامردان روضه هایش شبیه فاطمه شد دم آخر به یاد غربت یار می چکید از نگاه او، باران آخر عشق سر جدا شدن استالسلام و علیک یا عطشان بیت آخربه گریه می گویم دین من با نفاق آلوده است نکند کربلا شود تکرار پسر فاطمه،نیا، زود است پسر فاطمه، نیا

یه پیراهن خونی یه پیراهن خونیدوباره علم میشه تا روضه به پا میشه تا روضه به پا میشه همه جا حرم میشه تا روضه به پا میشه همه جا حرم میشه میپیچه توی عالم، نسیم عزای توتا که میخونه روضه، فاطمه برای توابا عبدالله، ابا عبدالله لب تشنه چرا تو قتله گاهی ابا عبدالله، ابا عبدالله لب تشنمه چرا تو قتله گاهی ابا عبدالله، ابا عبدالله بی لشگر و بی یار و سپاهی ابا عبدالله، ابا عبدالله اعوذ بالله من الکربلا این بغض گلوگیرو، این بغض گلوگیرو اشکی که تو چشمامه بخاطر آقامه، بخاطر آقامه بخاطرآقامه، بخاطر آقامه من نامه نوشتم که کوفی ها وفا دارن بیا پسر زهرا، منتظر دیدارن نیا آقاجون، مردم سرشون شلوغه، برگردنیا آقاجون، مردم این شهر پر از دروغه، برگرد نیا آقاجون، نیا آقاجون اعوذ بالله من الکربلا

صبح و شبم با روضه تو، پر اشک و آه دلم همیشه تو، قتله گاهه آه یه جای سالم، چرا به تن نداریآه یه جای سالم، چرا به تن نداری سر به بدن نداری، آه کفن نداری آه از داغ، عزای تو، آه از حزن تو آه از زخم، لبای تو، آقا آقا، آقا، حسین جانم آقا، آقا، حسین جانمآقا، آقا، حسین جانم آقا، آقا، حسین جانم داره، همیشه این دل من، دردو غم تودوباره اومد، محرم تو دوباره اومد، محرم تو دل مثل یه کوهه، که گدازه داره اول محرم، جون تازه داره شکر حق که، گل از باغت چیدم یک بار دیگه محرمو دیدم زنده شده دوباره، امیدم آقا، آقا، حسین جانمآقا، آقا، حسین جانمآقا، آقا، حسین جانم

در حسینیه تو، در حسینیه تو در حسینیه تو، در حسینیه توبرگ براتم دادند در حسینیه تو، در حسینیه تو در حسینیه تو، در حسینیه توبرگ براتم دادند وسط سینه زنی بود، نجاتم دادند وسط سینه زنی بود، نجاتم دادندمرده ای بیش نبودم که به دستور شما مرده ای بیش نبودم که به دستور شما تا مسیحا بشوم، آب فراتم دادند حسین، حسین حسین، حسین حسین، حسین باهمین قطره اشکی که ندارم، آقاباهمین قطره اشکی که دارم، آقاسیئه دادم و سیل حسناتم دادند سیئه دادم و سیل حسناتم دادند رو گرفتی که نبینی عرق سائل را رو گرفتی که نبینی عرق سائل را با دو دست کرمت، جلوه به ذاتم دادند با دو دست کرمت، جلوه به ذاتم دادند نام تو زینت دنیاست، ابا عبدالله نام تو زینت دنیاست، ابا عبدالله همه زندگی ماست، ابا عبدالله