عید سعید غدیر خم،‌ محمدرضا طاهری و حسین طاهری

منم غلام علی، غلام نام علی /فلک غلام من است به احترام علی /نشسته مرغ دلم به روی بام علی /خمار و مست و قلندر شدم ز جام علی /علی امام من است و منم غلام علی***به لب شعار علی، به دل قرار علی /طواف کعبه کنم پی مدار علی /خدا مرا به جزا برد کنار علی /سر و تن و دل و روحم اسیر دام علی /علی امام من است و منم غلام علی***نفس برای علی، سرم به پای علی /جهان گدای من است، منم گدای علی /رسم به عرش اگر شوم فنای علی /که تاج و تخت خدایی بود مقام علی /علی امام من است و منم غلام علی***من و نگاه علی، من و پناه علی /نمی شوم نفسی جدا ز راه علی /رسم به کوی حسین ز بارگاه علی /شدم از اول اباالفضلی از مرام علی /علی امام من است و منم غلام علی***حسین امیر من است و منم فقیر حسین /هزار یوسف مصری بود اسیر حسین /منم حقیر حسین، بهانه گیر حسین /که از ازل شده ام شکار تیر حسین /ندیده ام به خدا شهی نظیر حسین /و اوست حضرت ارباب و من اجیر حسین

زیر ایوون طلات می شینم، قدرت کردگار رو می بینم /پای گلدسته های صحن تو دست پروردگار رو می بینم /حق علی، حق علی، حق علی، مع الحق علی /حضرت عشق و فرمانروای مطلق علی /شور عشقت می رسه از هر طرف /شیعه پای راه توئه جون به کف /تا هستی هست عالم زیر پرچم شاه نجف /حق علی، حق علی، حق علی، مع الحق علی /حضرت عشق و فرمانروای مطلق علی***ملک الموت پیشمرگش بود، او که شاگرد ذوالفقار علی ست /خلقت اهل بیت کار خدا، مابقی هر چه هست کار علی /حق علی، حق علی، حق علی، مع الحق علی /حضرت عشق و فرمانروای مطلق علی /شور عشقت می رسه از هر طرف /شیعه پای راه توئه جون به کف /تا هستی هست عالم زیر پرچم شاه نجف /علی علی علی علی

خدا می خواست چشمِ او فقط "عین الیقین" باشد /خدا می خواست دستِ او فقط "حَبل المَتین" باشد /خدا می خواست تیغِ او میانِ کُفر و دین باشد /خدا می خواست نامِ او به نامِ خود قَرین باشد /خدا خود را که مومن خواند منظورش همین باشد /که می خواهد علی تنها امیرالمومنین باشد /خدا تصویری از خود را زمانی که به قاب انداخت /خدا را شُکر ما را هم به پایِ بوتراب انداخت /"صبا خاکِ وجودِ ما به آن عالیجناب" انداخت /رُطب های نجف وقتی دهان ها را به آب انداخت /ضریح غرقِ انگورش مرا شَطِ شراب انداخت /صُراحی می کشم وقتی شرابش اینچنین باشد /دلم مست است تا ساقی امیرالمومنین باشد /علی منظور از مِی ها از این هوهو و هِی هِی ها /علی می جوشد از هر لب، لبِ ما یا لبِ نِی ها /علی موسیقیِ باران که می بارد پیاپی ها /فدای شاه راهش که به مژگان می کنم طی ها /سمرقند و بخارا و حجاز و کعبه و رِی ها /علی حق و علی حی و پس از این نقطه چین باشد /فقط وصفِ خدا وصفِ امیرالمومنین باشد /خدا وقتی بهشتی رویِ دامانِ نجف دارد /بهشت از دور رویایِ بیابانِ نجف دارد /چه غم دارد کسی که خُرده ای نانِ نجف دارد /که زهرا هم دو چشمش را به ایوانِ نجف دارد /چه کم دارد خدا وقتی که سلطان نجف دارد /خدا را می توان بینی اگر آیینه این باشد /خدا را شُکر مولایم امیرالمومنین باشد /به حیرت کعبه می بیند شکوهی آسمانی را /نبی می بوسدش از لب همین جامِ دهانی را /به میدان می رود بیند زمین خانه تکانی را /به تیغ آبدارا و به هر سو سر پَرانی را /همیشه مرکبش دُلدُل برایِ فتح زین باشد /رمیدن های لشکر از امیرالمومنین باشد /اگر توفیق باشد سر به پای "قنبر" اندازیم /"فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم /بُوَد کان شاهِ خوبان را نظر بر منظر اندازیم /که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم" /که از خاکِ نجف خود را به حوضِ کوثر اندازیم /به نامش بشکند هر سَد اگر دیوارِ چین باشد /ولیِ رهبرم وقتی امیرالمومنین باشد

دست هایت را که در دستش گرفت آرام شد /تازه انگاری دلش راضی به این اسلام شد /دست هایت را گرفت و رو به مردم کرد و گفت /مومنین، یک لحظه اینجا یک تبسم کرد و گفت /خوب می دانید در دستانم اینک دست کیست /نام او عشق است، آری می شناسیدش، علی ست /من اگر بر جنگجویان عرب غالب شدم /با مددهای علی بن ابی طالب شدم /در حُنین و خیبر و بدر و اُحُد گفتم علی /تا مبارز خواست "عمرِو عبدِوُد" گفتم علی /با خدا گفتم علی، شب در حرا گفتم علی /تا پیام آمد "بخوان یا مصطفی" گفتم علی /هر چه می گویم علی، انگار اللّهی ترم /مرغ "او ادنی"یی ام وقتی که با او می پرم /مستجار کعبه را دیدم اگر مُحرِم شدم /با "یدُ الله" آمدم تا "فُوق اَیدیهِم" شدم /تا که ساقی اوست سرمستند "اصحابُ الیمین" /وجه باقی اوست، "اِنّی لا اُحبُّ الافِلین" /دست او در دست من، یا دست من در دست اوست /ساقی پیغمبران شد یا دل من مست اوست / یکصد و بیست و چهار آیینه با هر یک هزار /ساغر آوردند و او پر کرد با چشمی خمار /آخرین پیغمبر دلداده ام در کیش او /فکر می کردم که من عاشق ترینم پیش او /دختری دارم دلش دریای آرامش ولی /شد سراپا شور و طوفان تا شنید اسم علی /کوثری که ناز او را قلب جنت می کشید /ناگهان پروانه شد دور سر حیدر پرید /روزگارش شد علی، دار و ندارش شد علی /از ازل در پرده بود، آیینه دارش شد علی /"رحمة للعالمین" ام گرد من دیو و پری /می پرند و من ندارم چاره جز پیغمبری /بعد از این سنگ محک دیگر ترازوی علی است /ریسمان رستگاری تارِ گیسوی علی است /من نبی اَم در کنارم یک "نبأ" دارم "عظیم" /طالبان "اِهدنا" این هم "صراطَ المستقیم" /چهره اش مرآتِ "یاسین"، شانه هایش "مُحکمات" /خلوتش "و الطور"، شور مرکبش "و العادیات" /هر خط قرآنِ من توصیفی از سیمای اوست /هر که من مولای اویم، این "علی" مولای اوست

با تو پیمان بستم علی ولی الله /به خدا نشکستم علی ولی الله /منم غدیری هستم علی ولی الله /همه عمرم تنها تو رو صدا کردم /برای پابوسی ت چقدر دعا کردم /جلوی ایوونت چقدر صفا کردم /کنار عرش اعلا "علی علی" گفتم، یا خدا خدا کردم***یل بدر و خندق علی ولی الله /جانشین مطلق علی ولی الله /فقط تویی تو بر حق علی ولی الله /سر کوه مردونگی علمداری /تو که همراهت یار همقسم داری /تو که زهرا داری دیگه چه غم داری /امیر جنگ خیبر بزن به قلب لشگر، تیغ دو دم داری***آسمون رحمت علی ولی الله /تویی اوج نعمت علی ولی الله /رسیده وقت بیعت علی ولی الله /به سرم سودای ولایت حیدر /به دلم غوغای زیارت حیدر /به لبم آوای شجاعت حیدر /زیباترین تقدیره که دستمو می گیره شفاعت حیدر

تویی حیدر، تویی نام آور ای قرار دل و جونم /باید امشب خودمو کنج حرمِ تو برسونم /ای جان ای جان به این جلال و شوکتت /ای جان ای جان به این همه صلابتت /ای جان ای جان به زائرای تربتت /بارون نجف رویایِ منه، ایوون نجف دنیای منه /حیدر حیدر علی مدد***دل بی تاب، دل بیچاره سر زلف تو اسیره /شب عشق و شب مستی شد، دلم آروم نمی گیره /شب عقد اخوت، بازم عید غدیره /بَخٍّ بَخٍّ پای ولایت اومدم /بَخٍّ بَخٍّ برای بیعت اومدم /بَخٍّ بَخٍّ که زیر سایه ت اومدم /من عبد توام، مولای منی، من رعیت و تو آقای منی /حیدر حیدر علی مدد

ساقی از خم ولایت بچشان باده که امشب به تولای علی مست شوم /بی خبر از هست شوم، عاشق یکدست شوم /سر بکشم، پر بکشم، حلقه ی اقبال زنم /از قفس خاکی تن بال زنم /لب به سخن باز کنم، خوانم و پرواز کنم /گویم و اعجاز کنم، بر دو جهان ناز کنم /مدح علی بر همه آغاز کنم /هان منم و عشق امیرم، به همین عشق اسیرم /که کشد سوی غدیرم، روم و دامن دلدار بگیرم /نگهی افکند آنگونه که صد بار شوم زنده و صد بار بمیرم /چه غدیری، چه امیری، چه بشیری، چه مه و مه منیری /چه قیامی، چه پیامی، چه امامی، چه مقامی /همه جا بحر عنایت، همه جا نور ولایت /شده از خالق معبود روایت که بود عید ولایت /ملک و حور و پری، ارض و سما، کوه و چمن /دشت و دمن، ریگ و حجر، نخل و شجر /جنّ و بشر، یکسره کوشند مگر تا شنوند از دو لب ختم رُسل /فخر سُبل، هادی کل، مدح علی شیر خدا را /"علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را /که به ماسوا فکندی همه سایه ی هما را /دل اگر خدا شناسی همه را در رخ علی بین /به علی شناختم من به خدا قسم خدا را /برو ای گدای مسکین در خانه ی علی زن /که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را /به جز از علی که آرد پسری ابوالعجائب /که عَلَم کند به عالم شهدای کربلا را"

مست وقلندر، مست مستم /سیدی مولا، دلبر زهرا /ماه منیرم، برات بمیرم /بر تو اسیرم، تویی امیرم /مست مست مست مست مستم /مست و قلندر، مست مستم