ولادت حضرت فاطمه (س) مهدی میرداماد، سال 1397

اسمت که میاد تو دلم یکسره آشوبه/اسمت تو دلم توی یک قاب طلا کوبه/دوست دارم آخر بذار به این باور/صدات کنم مادر مادر مادر مادر/خانم می ریزم همه هستیم و به پای تو/مادر پدرم همه زندگیم فدای تو/قبله ی حاجاتی روح عباداتی/مادر ساداتی مادر مادر مادر/دوست دارم آخر بذار به این باور/صدات کنم مادر مادر مادر مادر/مرغ دل من می پره فقط رو بام تو/دارم تو دلم یه حسینیه به نام تو/سر در این دنیا زده خود مولا/پرچم یا زهرا(س) مادر مادر مادر/دوست دارم آخر بذار به این باور/صدات کنم مادر مادر مادر مادر

می نویسی روی عرش دفتر/با دوات عشق و خط باور/بهترین واژه ها رو میخوای/میرسی به واژه مادر/ذکری از ذهنت گذشت ذکر هر روز همست/اولین جمله تو بسم رب الفاطمست/فاطمه یعنی شور و عشق و باور/فاطمه یعنی محشر دلبر مادر/خلاصه قران کوثر خلاصه هستی مادر/صدای تسبیح امشب به عشق زهرا یا حیدر/علی علی علی علی یا حیدر

قحطی عشق آمده، باران بیاورید/باران برای اهل بیابان بیاورید/یک چشمه از بهشت خدا را از آسمان/تا خاک تشنه ی عربستان بیاورید/الکفر و الفسوق و العصیان که بوده است/لطفی کنید سوره ی ایمان بیاورید/یک سیب سرخ را به پیمبر دهید و بعد/الطاف بی نهایت پروردگار را/در قالب سه آیه ی قرآن بیاورید/یک سیب سرخ را به پیامبر دهید و بعد/حوریه ای به کسوت انسان بیاورید/هر سیب سرخ سیب پیمبر نمی شود/هر سوره ای که سوره ی کوثر نمی شود/دل برده از پیمبر بالاتر از همه/آن که نشسته این همه بالاتر از همه/خوابیده است همره لالایی نسیم/درهای باغ را به سوی غصه بسته است/این غنچه ای که گشته شکوفاتر از همه/او ماه خانواده ی خورشید مکه است/او زهره است زهره ی زهراتر از همه/نامش نزول مائده های بهشتی است/مریم تر از همه است و مسیحاتر از همه/ما را به وصف مادر آیینه ها چه کار/جایی که مدح فاطمه را کرده کردگار/روشن به نور آمدنش آسمان شده است/این زن که قبل خلقت خود امتحان شده است/عطر بهشت آمده همراه مقدمش/دنیای پیر با نفس او جوان شده است/زمزم به گوش کعبه چنین کرده زمزمه/در قلب مکه چشمه ی کوثر روا شده است/وقت نماز شرعی اگر چه نیامده/برخیز ای بلال زمان اذان شده استآخر میان خانه ی آیینه های شهر/آیینه ی خدای نمای میهمان شده است/باید علی رکاب بگیرد برای او/زهرا نگین خاتم پیامبران شده است/زهرا نبود زهره دگر نُه فلک نداشت/زهرا نبود سفره ی خلقت نمک نداشت

در میان شعر تو بانو اگر حاضر شدم/خواندم اول کوثر و با نام تو طاهر شدم/در خیالم صحن و گنبد ساختم ، زائر شدم/نام شیرین تو بردم فاطمه شاعر شدم/رشته‌ ای بر گردن ابیات من افکنده دوست/می‌ برد شعر مرا آنجا که خاطرخواه اوست/ناگهان دیدم میان خانه‌ ی پیغمبرم/چون خدیجه غرق نوری از جهانی دیگرم/چرخ می‌ زد یک نفس روح القدس دور و برم/تا نوشتم فاطمه ، بوسید برگ دفترم/از شکوهش آسمان ساییده اینجا سر به خاک/آسمان را با خودش آورده این دختر به خاک/ای محمد ! دشمنت را دوست ابتر می‌ کند/خانه‌ات را بوی ریحانه‌‌ معطر می‌ کند/دیدنش بار رسالت را سبک تر می‌ کند/دختر است اما برایت کار مادر می‌ کند

آمدی تا که نگین دل خاتم باشی/کوثر و خیر کثیر همه عالم باشی/آمدی فاطمه! صبح ازلی روشن شد/آمدی فاطمه! چشمانِ علی روشن شد/چشم مولا که شد از نورِ تو روشن ای ماه/گفت لا حول و لا قوة ألّا بالله/ تو که در بندگی و زهد و وفا دریایی/پار? قلب نبی انسیة‌الحورایی/حضرت طاهره منصوره بتولِ عذرا/راضیه مرضیه صدیقه زکیه زهرا/خان? ساده‌ ات از صدق و صفا لبریز است/قلب سجاده ‌ات از نور دعا لبریز است/هر که از باغ بهشت تو سخن می‌گوید/سخن از حُسن کریم تو حَسن می‌گوید/به سر دوش نبی نور دو عینی داری/جان عالم به فدایت چه حسینی داری

میخونم همیشه برام هیچکی مادر نمیشه/نه خوش به حال ملک که بال و پر داره/نه خوش به حال فلک وقتی قمر داره/فقط خوش به حال کسی که مادر داره/یه دنیا یه مادر یه ساقی یه کوثر/سلام خداوند به ام ابیهای احمد/خوشا به حال نبی چه دختری داره/خوشا به حال علی چه همسری داره/بگو خوش به حال خدا که کوثر داره/نه خوش به حال ملک که بال و پر داره/نه خوش به حال فلک وقتی قمر داره/فقط خوش به حال کسی که مادر داره