شب شهادت حضرت فاطمه (س)،فاطمیه دوم 99، مهدی رسولی

سلام آقا، خدا صبری بهت بده تو این روزا /کجا عزا گرفتی واسه ی زهرا /به سینه می زنی و می خونی "یا اماه" /سلام آقا، بیا که دیگه جونمون رسید بر لب /تو رو قسم میدم به مادر زینب /خودت یه روضه واسمون بخون امشب /دل آشوبم، چی به سرت اومده یار محبوبم /می پرسم از تو حالتو، میگی خوبم

مانند شمع قصه اش از سر تمام شد /کوتاه مثل سوره ی "کوثر" تمام شد /امشب اذان گریه بگوید بگو "بلال" /"سلمان" آه گفت، "ابوذر" تمام شد /بابا کشید پارچه را روی مادرم /آهی کشید و گفت که دیگر تمام شد

اسمعی و افهمی، هذا آخر ساعة من ساعات الدنیا /دیدار ما به قیامت، حلالم کنم زهرا /امون از این زمونه، کی دردامو می دونه /تو و دفن شبونه، ‌شبونه مخفیونه، غریبونه /علی فدای عُمر کمت فاطمه /علی فدای قَد خمت فاطمه /علی شکسته و خسته نشسته به پای غمت فاطمه /حلالم کن زهرا،‌ حلالم کن زهرا***اسمعی و افهمی، بالا قبرت هر شب "الرحمن" می خونم /ای یاسین باغ حیدر،‌ فرشته ی خونم /من آهم کو طبیبی، نه یار و نه حبیبی /غریبی، غم نصیبی، بی شکیبی /علی و ناله ی حسن فاطمه /علی و داغ سوختن فاطمه /حلالم کن زهرا،‌ حلالم کن زهرا***اسمعی و افهمی، من کوهی از دردم، دنبالت می گردم‌ /تا سنگ لحدو دیدم یاد محسن کردم /غلاف و زخم و آهی، یه کوچه بی پناهی /دوشنبه ی سیاهی،‌ سیاهی بی پناهی، سد راهی /علی رو کشته زخم بازوت /علی رو کشته خون پهلوت /علی خمیده که دیده کبودی روت /حلالم کن زهرا،‌ حلالم کن زهرا

ای کشته ی دور از وطن وای /صد پاره تن وای /مرغا روی جسمت راحت گریه کردن /ماهی های دریا واست گریه کردن /فرات لطمه می زد، ‌زینب تو قتلگاه برات لطمه می زد /سنان خنده می کند، خولی به اشک عمه جان خنده می کرد***یه عالمه گریه به روضه بدهکارم /تا خوب نشه زخمات دست بر نمی دارم /بذار حالا حالا نوکرِ شما باشم /لحظه‌ی مرگم تو خاکِ کربلا باشم /بَده که پیشِ تو مویِ سرم سپید نشه /بَده که نوکرت بمیره و شهید نشه /من اصلا اومدم برات شهید بشم /تا تو قلبِ مادرت عزیز بشم /طردم نکنی، سردم نکنی /عزیزم حسین، عزیزم عزیزم عزیزم حسین