ولادت پیامبر (ص) و امام جعفر صادق (ع) 99 - مهدی سلحشور و محمدجواد احمدی

مدح - ای تجّلای حیّ داور ما ای سلیمان مُلک باور ما ما غلامان خانه زاد توائیم سایه ات کَم نگردد از سَرمان مِهرت آن رود تا ابد جاریست روی عقل و روان و پیکر ما گر چه در بی کسی نبوده کسی مثل مادر انیس و یاور ما پیش دریایِ مهربانی تو قطره هم نیست مِهر مادر ما هر که شیداترت گرامی تر روز محشر به چشمِ داور ما شکرُلله که از همان اول کوثرت شد نصیبِ ساغر ما شکرُ لله گذاشت دست خدا راه عاشق شدن برابر ما ما شدیم از ازل مسلمانت تو شدی تا ابد پِیمبر ما لعنت حق به آنکه نفرین کرد به دل آرام ماه مَنظر ما به خیالش سیاه شد حالا رویِ خورشید شمس پرور ما مَکر مَکرون کجا و مَکر خدا ؟ تیر دشمن کجا و سنگر ما ؟ وای از ان ساعتی که بگشاید لب به حکم جهاد رهبر ما میزند رنگ خون به قاره شب هر کجا لانه زد لشکر ما اندکی صبر تا سحر بِدمد تا بیاید شکوه صفدر ما اندکی صبر تا جهان گردد مُلک شاهَنشه مُظفَر ما میرسد دست صاحبش روزی بِیرق رهبر دلاور ما می نشیند به بار خونِ دلِ مادرانِ سعید پرور ما کف پا به دیده ی تر ما اَلعجل اَلعجل عَزیزَالله اَلعجل ای امیدِ آخر ما

مدح - محمدجواد احمدی - به نام قبله ی شاه نجف ، به نام نبی منم غلام علی و منم غلام نبی. علی و فاطمه ، داماد و دخترش هستند چه بیش از این بنویسیم از مقام نبی. نوشته اند سخن گفته در شب معراج خدا به لهجه ی حیدر ، به احترام نبی.. بگو به دشمن حیدر ، خدا خدا نکند علی علی است مناجات صبح و شام نبی. بگو که اشهد انَّ علی ولی الله بگیر هر چه که می خواهی از رسول الله. سلام ؛ حضرتِ از درک ما ، فراترها سلام سایه ی بالاسر ابوذرها. به جز تو نیست کسی در جهان علی پرور به جز تو نیست کسی سید پیمبرها. تو با علی و خدیجه قیامتی کردید که نیست تا ابدالدهر ، کار لشکرها. . هنوز هم که هنوز است نام فاطمه ات نشانده لرزه به جان تمام ابترها. بزرگ و کوچک نسلت همیشه سلطانند غلام خانه ی این قوم ، تاجدارانند... همیشه بر سر این سفره میهمان هستم همیشه شامل این لطف بی کران هستم. نه دلبری ست مرا جز نوادگان شما نه جیره خوار و فدائی این و آن هستم. بگو چه بهتر از این خواهم از تو من دیگر به زیر سایه ی زهرای مهربان هستم. شنیده ام که تویی عاشق حسینی ها منم همان که رفیق حسینتان هستم.. در این زمانه که دلسوز و تکیه گاهی نیست ” به جز حسین مرا ملجا و پناهی نیست “... شاعر : محمدحسین رحیمیان

رجز خوانی - محمدجواد احمدی - من در راه تو می مانم می مانم تا پای جانم ایرانی ام چون سلمانم خار چشم دشمنانم روز و مه و سال که نه اول صبح الست هدیه ی الله به من عشق شما بود و بس سید الابرار گدای تو هستم راهی هستم سمت مقصد کفر کافر در می آید می گویم با شوقی بی حد دوستت دارم یا محمد وقت علی وار ترین غرش طوفانی ات غیرت من جوشد ازین لحن رجز خوانی ات شیعه پر از شور پر از همدلی ست عاشق احود غلام علیست ابا الزهرا یا رسول الله ما سرباز کربلاییم پیروان عاشوراییم در نبرد حق و باطل رو به دشمن با مولاییم در شعف دادن سر سوی منا می رویم ما به سوی لشگر شاه شهدا می رویم جان به فدایت امام غریب نصر من الله و فتح غریب