شب چهارم محرم 1400، محمدرضا بذری

از چشم گریه ماند و از گریه عزتش /از جام باده ماند و از باده لذتش /فرمود امام صادق ما روضه جنت است /دنیا جهنم است، برو سمت جنتش /ما را حسین بهر خودش انتخاب کرد /اینجا کسی نیامده الا به دعوتش /عرفان ناب چیست؟ همین گریه بر حسین /صد سال فیض ریخته در نیم ساعتش /تا زنده ای به هر نَفَسی "یا حسین" بگو /فردا میان قبر تو مانی و حسرتش /یک روز هم شبیه به حر می خرد مرا /بخشیده می شویم همه در نهایتش /آن کس که کار کرد برای عزای او /حتی عبادت است دم استراحتش /صد بار قهر کردم و دنبالم آمده /ماندم دگر چه کار کنم از خجالتش /خون حسین قاطی کرب و بلا شده /صد مرده زنده می شود از خاک تربتش

قال اباعبدالله "والله لایَسکُنُ دمی حتی یَبعَثَ الله المَهدی" /خون من جوشش داره، اشک زهرا می باره /تا زمانی که مهدی ذوالفقارشو برداره /بدم الحسین عجل لولیک الفرج

آقای من، دین من، دنیای من /"یا ثارالله" ذکر رو لب های من /همین که اسمتو می زنم از دل صدا /خودمو می بینم توی جمع زائرا /خالیه جای من این روزا تو کربلا /قدرتو ندونستم آقا، می دونم که خودم بد کردم /چی میشه که بازم دستمو بگیری که دوباره پیشت برگردم /حسین ارباب، منو دریاب***آرام جان، روشنی بخش جهان /ای عشق تو عشق مافوق بیان /همین که آقایی مثل تو دارم بسه / نوکری واسه تو واسه من مقدسه /تو روز محشر اونجا به دادم می رسه /ان شاءالله که به پات می مونم، لطف تو نمیره از یادم /چی میشه ببینم یه روزی آقا جون پایین پای تو افتادم /حسین ارباب، منودریاب***ایمان من، جان من، جانان من /ای معنی خط به خط قرآن من /همین که توی روضه ام خودش قرب خداست /سینه زنه ت آقا آخرش حاجت رواست /حساب کتاب زوار تو اصلا جداست /جوری عاشقتم که آقا بدون تو دلم می پوسه /امضای کربلا، مشای اربعین فقط دست تو رو می بوسه /حسین ارباب، منو دریاب

نزدم رو به غیر از حسین، حاجتام وقف این درگهه /وسط اضطراب دنیا خود آرامشه این دهه /"انَّ السعید، کل السعید من احب آل علی" /ذکر حسین شده برام شیرین تر از هر عسلی /کاشکی پای تو یه روز به دلم واشه حسین /شاید این محرم آخرم باشه حسین /با دست خالی نوکر اومده این ماه، رد نکن سائل رو یا اباعبدالله /اباعبدالله یا اباعبدالله یا اباعبدالله یا اباعبدالله***رونق روضه ی تو هستیم، باید این پیراهن کفن شه /باید هر سینه زن یه روزی پدر چند تا سینه زن شه /خوش به حال اونی که تو راهت می گیره پر و بال /نسل ما حیدری میشه تنها با لقمه ی حلال /زندگی مو دارم از لطف مادر حسین /خمس بچه هام میشه فدای سر حسین /از اون روزی که با تو بودم همراه لطفتو حس کردم یا اباعبدالله /اباعبدالله یا اباعبدالله یا اباعبدالله یا اباعبدالله***همه از دنیا میرن یه روز، همه می نوشن یه وعده مرگ /شهادت مرگ تاجرانه است، شهدا زنده اند بعد مرگ /مُردن سهم همه میشه، شهادت روزی خواص /باید دل صاف بشه رفیق، باید که جمع بشه حواس /خوش به حال شهدا همنشینن با حسین /لب تشنه جون دادن با نوای یا حسین /مثل حاج قاسم می مونیم تو این راه، مرد میدان هستیم یا اباعبدالله /اباعبدالله یا اباعبدالله یا اباعبدالله یا اباعبدالله