شب سوم محرم مهدی میرداماد سال 1400

پنجره دل را بگشا/به سوی کربلا/زود معطر کن /جان را ز بوی کربلا/نور می آید /قافله حسین ازدور می آید/بپیوند به این خیل آسمانی/مبادا روند و تو جا بمانی/لک لبیک ابا عبدالله/بگذر از این دنیا برخیز به یاری امام/خیر اگر خواهی ای دل حسین و والسلام/یار می خواهد همرهی حسین ایثار می خواهد/گلو تازه کن خسته ای سراپا/بنوش از شراب طهور مولا/لک لبیک ابا عبدالله

این اولین و آخرین باره بدون من میری سفر بابا/این اولین و آخرین باره نمیزارم بری تنها/از بی تو موندن دیگه بابا می ترسم/از گم شدن تو بیابونا می ترسم/بابا می خوای بدونی چرا می ترسم/به قصد ثواب زذنم جلوی رباب زدنم/تو بزم شراب زدنم/بابا بی حساب زدنم/این اولین و آخرین باره که غصه هام همش میشه نکرار/ابن اولین و آخرین باره که رفتم بدون تو بازار/از ازدحام و برو بیا می ترسم/من از نگاه یهودیا می ترسم/بابا می خوای بدونی چرا می ترسم/همه از رو بام زدنم/تا گفتم سلام زدنم/جلو عمه هام زدنم

دیگه تموم شد این جدایی/خدا رو شکر که پیش مایی/روی پاهام بخواب بابایی/ببخش اگه خرابه سرده/رقیه دور تو بگرده/آبله با پاهام چه کرده/تو که تموم صبرمو بردی/کاش بابایی برام یه چادر می آوردی/اذیتم من جلو نامحرم/من با تمام دخترای شامی قهرم/بابا چشام یه ذره نداره/دیگه پاهام رمق نداره/نبودی و شدم آواره/بابا تا اسمتو می بردم/یه عالمه کتک می خوردم/عمه اگه نبود می مردم/این زنده موندن برام عذابه/تموم دلخوریم از اون بزم شرابه/بابای خوبم چشم تو روشن/ناموس تو کوچه و بازارا بردن/آو و واویلا