شب دهم محرم 96 - محمدحسین پویانفر - عاشورا

روضه - برای فردا دلشوره دارم امشب کنارم تو و ابوالفضل فردا شب اینجا بی کس و کارم خونه دلم از عالم و بد جوری دلتنگ مدینه م کاشکی بمیرم امشبو فردا غم تو رو نبینم امشب تا صبح زینب و غم زینب و درد زینب و زاری فردا غروب تو قتلگاه حسین من تو سر نداری واویلتا واویلتا واویلتا ازین جدایی اصغر تو خیمه تشنه ی آبه این موقع فردا دور از ربابه میاد سر ما چیا حسین جان فکرشم حتی برام عذابه من التماست می کنم اینقدر نزن حرف جدایی موندن میون کوفیا بدون تو سخته خدایی آره می خواد این روزگار تو بری و ما خون جگر شیم نذار با شمر و حرمله یه اربعین ما همسفر شیم می بینی مثل ابر بهارم خیلی برا تو دل بی قرارم فردا تو مقتل تو سر نداری من هم روی تل معجر ندارم فردا می بینم از رو تل پاره می شه پیراهن تو فردا می بینم از رو تل قاتل می شینه رو تن تو فردا می بینم از رو تل میان سراغت نیزه دارا فردا می بینم از رو تل تنت میان اون سوارا او می دوید و من می دویدم او سوی مقتل من سوی قاتل او می نشست و من می نشستم او روی سینه من در مقابل او می برید و من می بریدم او از حسین سر من از حسین دل ...

زمینه - منو نذار تنها میون این حرم اگه بری بی تو کجا دارم برم میون این صحرا کی میشه یاورم میون این صحرا کی میشه یاورم منو نذار تنها میون این حرم اگه بری بی تو کجا دارم برم میون این صحرا کی میشه یاورم میون این صحرا کی میشه یاورم داریم جدا میشیم نمیشه باورم گلوتو میبوسم به جای مادرم گره بزن محکم نیفته معجرم گریمو درآوردی داری میری گریمو درآوردی داری میری زینبو به کی سپردی داری میری زینبو به کی سپردی داری میری داری میری ای ماه از آسمون من نزن تو با اشکات آتیش به جون من داداش کجا داری میری بدون من داداش کجا داری میری بدون من میچینمت آخر میون بوریا میمونه رو شونم همین کبودیا میترسم از چشمای این بهودیا ناله می زنه مادر بالا سرت من اسیر میشم باشه فدا سرت جلو چشِ مادر نزن تو دست و پا دیدی شدی آخر مُرَمَّلُ الدِّماءبرید جلو چشمام سرت رو از قفا یتیمی زود بودش برای دخترت اسیری زود بودش برای خواهرتچه نامرتب شد رگای حنجرتداره خولی می گرده پی سرت رفتی و جسارت شد به خواهرت

واحد - ای آب مهریه مادر ارباب شرمنده باش که تا ابد یه شیرخواره بی تابه شرمنده باش که تا ابد با تشنگی میخوابه تشنه خواهشن برات میرسه تا خیمه صدات موج مزن آب فرات ای داد کودک من از نفس افتاد تو خیمه ها نوحه ماست مشک عمو شد پاره رفته علی از خیمه ها خالی شده گهواره آب شده آب حیات پیش قتیل العبرات موج مزن آب فرات

واحد - الله اکبر بوی حسین است می آید از عرش پیراهنش را آورده مادر نه این هلال ماه عزا نیست این قد خمیدست زهرای اطهر پهلو شکسته بازو شکسته ابرو شکسته ای وای از ان در الله اکبر با آه و ناله گفت ای بنی آبت ندادند کردند پرپر یا اهل العالم ان الحسین باب نجاتی فی یوم محشر ارباب عالم دارد میاید منزل به منزل معبر به معبر الله اکبر هل من معینش لبیک میخواست لبیک گفتیم از عالم زر وقتی وضوی گریه گرفتیم سجاده ما شد پای منبر الله اکبر روضه غبارش درمان درد است آیینه ای نیست اینجا مکدر من گریه کردم پاسخ گرفتم هر قطره را با دریا گرفتم قطره به قطره باید ببارم دریا شوم تا یک روز دیگر الله اکبر الله اکبر یک روز دیگر از داغ قاسم طفلان خواهر الله اکبر از جسم اکبر الله اکبر از حلق اصغر الله اکبر از مشک سقا الله اکبر از اشک دختر نیزه به نیزه تکبیر گفتند تسبیح دادند خنجر به خنجر دور از وطن شد صد پاره تن شد آه از نگین دوش پیمبر الله اکبر وقتی به نی رفت خون گریه میکرد رگ های حنجر عیسی میاید موسی میاید یحیی میاید دنیال این سر الله اکبر

نغمه

دودمه - امشبی را شه دین در حرمش مهمان است مکن ای صبح طلوع عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع

تک - وا شد به خیمه چشم حرامی تو خیمه ها فکر سوغات راهن کوفی و شامی یه عده جا موندن رو شیب گودالن به فکر گوشواره النگو خلخالن گوش و گوشواره ها رو وای کشیدن وای رو خاکا وای سرارو بریدن وای شمر حرامی فهمیده انگار که خم شده قامت شاه عالم بعد از علمدار داره سمت گودال عجولانه می ره چرا زینب چشم ربابو می گیره با چکمه روی سینه وای می شینه وای سکینه می بینه وای