شب چهارم محرم 95 - محمدحسین پویانفر

روضه - به یا قدوس، به یارب، به زینب عبادت می‌کند هر لب به زینب خدا را دیده‌ام امشب به زینب بدهکار است این مذهب به زینب دو عالم تکیه دارد بر عصایش می‌افتم‌ شصت و نه دفعه به پایش وقار آمد به پابوس وقارش علی حظ می‌کند از اقتدارش خدا بوده فقط آموزگارش برون زد از دهانش ذولفقارش نگو یک زن! بگو یک مردآموز شده زینب، ولی زهراست امروز نخی از چادرش نور است زینب ولی الله مستور است زینب ز فهم این و آن دور است زینب میان خیمه در طور است زینب چه بهتر از حرم لشگر بسازند برادرها به این خواهر بنازند همه رفتند، تنها مانده حالا و دردش بی مداوا مانده حالا ز زن‌های حرم جا مانده حالا به یادش حرف زهرا مانده حالا تمام دشت پیچیده خبرها رسیده نوبت رزم پسرها عزیزم یار آوردم برایت گل بی خار آوردم برایت علاج کار آوردم برایت دو تا سردار آوردم برایت نگو نه! تا به شب رو می‌زنم من به پیش پات زانو می‌زنم من نزن تکیه به نیزه! خواهرت هست سر ناقابلم نذر سرت هست تنی لاغر فدای پیکرت هست ببین پشت سرت را، لشگرت هست بده شمشیر را دستم بگیرم رجز خوان باشم، اینجا دم بگیرم به میدان می‌روند این دو برایت زمین خوردند اگر، اصلاً فدایت نبینم بغض مانده در صدایت نبینم لرز افتاده به پایت نبینم شرمت از چشمان زینب فدای تار مویت، جان زینب چه بهتر جان دهند اینها به پیکار نبینند ازدحام جمع اشرار همان وقتی که می‌بینند انظار همان وقتی که می‌آیم به بازار نبینند احترامم را شکستند مرا در پیش مردم دست بستند

زمینه - سر می کنم همه عمرم رو با هوای حسین دست و تن و سر و جان من خون بهای حسین جان حسین جانان حسین شبای عاشقی و دوباره زیر علم به یاد و خاطره ی مدافعان حرم دین حسین آیین حسین ای دلبر شیرین حسین

نوحه - ای نور چشم من ای برادر تو بی کسی و بی یار و یاور از غصه خون شده قلب خواهر آرام جان زهرا بین سپاه اعدا ماندی غریب و تنها ای وای روح و ریحان من دین و ایمان من آمده نوبت نوجوانان من یااخا یا حسین در قلب خواهرت گشته غوغا رد می کنی چرا نذر من را تو رخصتی بده جان زهرا ای یادگار مادر دارم دو تا دلاور مثل علی اکبر آقا از تن این دو تا می شود جان جدا گر ببینم تو را بر سر نیزه ها یا اخا یا حسین ای عشق اول و آخر من ای مهربان تر از مادر من یا صاحب العطایا نفسی فداک مولا لبیک یابن زهرا ارباب تشنه ی سر جدا خون بهایت خدا السلام علی ساکن کربلا یا حبیبی حسین

واحد - آقا محرمو دوباره دیدم لباس نوکری پوشیدم قسم به شیر مادرم که به خوبی شما ندیدم آقا روضه بهار زندگیمه گریه پناه خستگیمه سینه زنی علم یه پرچم خاطره های بچگیمه مولا حسین حسین عزیز زهرا دوری کربلا عذابه دل از فراق تو کبابه گریه امونمو بریده خلاصه حال من خرابه ارباب خیالت از سرم زیاده گریه برای تو جهاده تا یاد کربلا می افتم دلم می گیره بی اراده آقا حسین حسین عزیز زهرا

دودمه - گرچه آقا گنه کردم روی خود را سیه کردم بی پناهم پناهم باش من فقیرم تو شاهم باش من ز روی تو شرمندم آقا آقا حلالم کن

تک - حب الحسین هویتی حب الحسین شفاعتی حی الحسین شرافتی حب الحسین قیامتی خدای کربلا به ما نمیسازه به جز هوای کربلا خدای کربلا بگیر تو جونمو پایین پای کربلا امید اول و امید آخرم ایشالا که یه روز تو راه تو بره سرم ایشالا که حک می شه رو سنگ قبر من شهید راه کربلا مدافع حرم ای کاش منم تو تیپ فاطمیون تو باشم ای کاش برای دفاع زینبیه سر جدا شم ای کاش کربلا بودم عصر عاشورا قتلگاه بودم بیا نفس بکش بیا تو این هوای روضه ها نفس بکش بیا نفس بکش بیا به یاد شهر کربلا نفس بکش نفس بدون تو برام حرومه و نفس زدن تو راه تو برام مقدسه بدون عشق تو کارم تمومه و ببین برام لباس سیاه تو مقدسه ای کاش مثل غلام سیاه تو رو سفید شم ای کاش مثل بریر روی پای تو آقا شهید شم ای کاش کربلا بودم عصر عاشورا قتلگاه بودم

شور - خوشا دردی که درمانش تو باشی خوشا راهی که پایانش تو باشی خوشا چشمی که رخسار تو بیند خوشا ملکی که سلطانش تو باشی دین و ایمانم جان جانانم ای دنیای من آقام ای جانم آقام ای جانم خوشا آن دل که دلدارش تو گردی خوشا جانی که جانانش تو باشی چه خوش باشد دل امیدواری که امید دل و جانش تو باشی سر و سامانم مستم حیرانم ای دنیای من آقام ای جانم مپرس از کفر و ایمان بی دلی را که هم کفر و هم ایمانش تو باشی مشو پنهان از آن عاشق که پیوست همه پیدا و پنهانش تو باشی من سرگردانم ابر بارانم ای دنیای من آقام ای جانم